İsmi 'mutluluk' olan tablonun karmaşık renklerini önümüze çıkan güzel engeller sandık. Tablonun güzelliğine aldandık, anlattığı şey karşısında mutluluğu damağımızda hissettiğimizi sandık. Yanıldık. Tablonun anlatmak istediğini anlayamadık. Gözümüzün önünde, bize her an düşman gibi davrananları fark edemedik. Aldandık bu sefer. Ertesi gün uyandığımızda gözümüzün önündeki perdeler kalkar sandık. Ne perdeler kalktı, ne mutluluğu hissettik, ne de düşman gibi davrananların kim olduğunu anlayabildik. Biz hep kandırıldık. Biz ertesi günün sabahına uyanamadık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BETİM
Non-FictionDüşüncelerimi, duygularımı ve hislerimi benzetme ve betimlemelerle yazıya aktardığım cümleler derlemesi.
