Leegte. Doodse stilte. En een hol gevoel van binnen. Ik ben niks meer, alleen mijn buitenkant is nog een slap aftreksel van hoe ik ooit was. Van binnen ben ik kapot, zorgvuldig geruïneerd, alsof iemand er zeker van wilde dat ik nooit meer de oude zo...
Ik heb geen idee hoe, wat ik fout heb gedaan, of waarom het leven mij kennelijk haat, maar vandaag kwam ik voor het eerst in mijn leven te laat. Ik ben altijd stipt op tijd geweest, voor álles, wat sowieso al best wel knap is als je ziet wat ik allemaal op één dag te doen heb. Hijgend smijt ik mijn fiets tegen een paal en ren de fotostudio in. Ik loop meteen door naar achteren, waar mijn baas, Eddie, net klaar is met zijn kop koffie. 'Sorry!', hijg ik. Hij haalt alleen maar zijn schouders op en wenkt me. De eerste paar klanten komen net binnen. Ik sprint erop af en bied ze vriendelijk wat te drinken aan. Zodra ik ze in de "koffie hoek" geïnstalleerd heb vraag ik naar hun afspraak. Het is een middelbare vrouw die samen met haar dochter foto's komt laten maken. Ik denk aan mijn eigen moeder en voel een steek van verdriet. Ik schud mijn hoofd om de gedachten weg te schudden en glimlachend begeleid ik ze naar de studio, waar Eddie al klaar staat. Op dit soort momenten ben ik blij dat ik een leuk baantje heb en niet vijf dagen per week kranten hoef te bezorgen. Het is druk vandaag en ik werk dan ook aan één stuk door. Aan het einde van de dag ben ik bekaf! Zuchtend pak ik mijn spullen. 'Tot morgen!', groet Eddie. 'Tot m-', dan herriner ik me inneens het feestje van Celeste. 'Ik...ik...ik heb morgen eigenlijk een feestje..', stotter ik. Ik bereid me voor op een woede uitbarsting waarin hij me schreeuwend laat weten dat ik morgen kom opdagen als ik me baan nog wil houden. 'Is goed hoor! Tot maandag Lisa.', klinkt het alleen maar. Hij vind het goed, en hij kent mijn naam!? 'Oke, eh....bedankt!', vlug loop ik de winkel uit voordat Eddie mijn rode gezicht ziet.
'Ik ben thuis!', roep ik terwijl ik mijn jas ophang. Het blijft stil. Als ik de kamer in loop zie ik waarom, op tafel ligt een briefje:
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik zucht en loop de trap op. 'Hey muis.', fluister ik terwijl ik Giselle's kamer binnenloop. Ze zit in kleermakerszit op haar bed en speelt een spelletje op haar ipad. 'Lisa!', Giselle springt van het bed en springt in mijn armen. 'Zo, jij voelt je beter!', lach ik. Ze knikt uitgelaten. 'Ik ga nu eerst mijn huiswerk doen en ondertussen mag jij tv kijken. Dan gaan we straks iets leuks doen.', ik geef Giselle een aai over haar hoofd en loop mijn kamer in. Zuchtend ga ik aan mijn huiswerk.
Het is al laat als ik klaar ben. Ik denk aan mijn vaders briefje, ik moet koken. Ik loop naar beneden. Ik zie papa's briefje op tafel liggen. Ach wat! Ik ben zijn slaaf niet! 'Giselle, pak je jas, we gaan uit eten!' Binnen een paar seconden verruild het geluid van de tv zich voor rennende voetstappen. Giselle schiet langs me de gang in om haar jas te halen. Ik pak mijn tas en check mijn portemonnee. Nog even kijk ik naar het verkreukelde briefje op tafel. Hij kan de pot op! 'Lisa kom je!', roept Giselle. Ik pak het briefje op en verfrommel het in mijn hand. Als een prop laat ik het op tafel liggen. 'Ik kom eraan!'
'Ik zei dat je moest koken gisteren.', zegt mijn vader als ik de volgende ochtend de keuken binnenstap. 'Ik was met Giselle uiteten.', antwoord ik toonloos. 'Dat wil ik niet nog eens.', zegt hij. Ik heb ondertussen een broodje en een thermoskan thee in mijn hand, ik ben klaar om te vluchten. 'Eigenlijk kook ik vanavond ook niet, ik heb vanmiddag een feestje en ik daarna ga ik nog even stappen met Celeste.' Mijn vader legt zijn krantje neer en kijkt me aan. 'Nee, jij kookt vanavond, je slaat dat stappen maar over.' 'Echt niet! Ik ben 16, ik hoor te stappen en lol te hebben!', roep ik boos. Mijn vader kijkt me strak aan, 'Lisa jij-' 'Je bekijkt het maar!', onderbreek ik hem en ik sprint naar mijn kamer. Eenmaal daar ga ik in kleermakerszit op mijn bed zitten. Ik schrok mijn ontbijt naar binnen en pak mijn telefoon. Echt niet dat ik me door mijn vader laat tegen houden. Eerst bel ik een klasgenootje, haar zusje is bevriend met Giselle. Binnen een paar minuten heb ik een speel afspraak geregeld, no way dat ik Giselle bij mijn vader achterlaat, die kijkt de hele dag niet naar haar om! Dan bel ik Celeste. 'Hey.', klinkt het opgewekt aan de andere kant van de lijn. 'Hey, Celeste ik bel niet zomaar, ik wil je wat vragen.'' Je bent toch niet van gedachten veranderd? Je gaat mee hoor!', roept ze geschrokken. 'Nee hoor, ik vroeg me alleen af of eh...of ik misschien nu al naar je toe kon komen?', vraag ik voorzichtig. 'Ja natuurlijk! Maar waarom dan?'Ik zucht opgelucht. 'Dat leg ik later wel uit, tot zo!', ik leg mijn telefoon weg en haal Giselle. 'Je mag bij Suzie spelen vandaag.', zeg ik tegen haar. 'Joepie! Dat is zo leuk!', roept ze blij. Ik knik, 'Ik ga zo naar Celeste dus ik zal je afzetten, maar kleedt je nu eerst aan.' Braaf doet ze wat ik zeg.
'Weet je het zeker?', ik draai nog eens rond voor de spiegel in Celeste's kamer. Ik draag een kort broekje en een bordeaux rood shirtje met de uitgesneden schouders, dat ik van haar mocht lenen. Ik was zonder na te denken vertrokken en had dus niet echt geschikte kleren bij me. 'Heel zeker.', knikt Celeste. Ze duwt me een handtas in mijn handen, erin zit wat make-up en een blauw avondjurkje. 'Aan het einde van de avond kunnen we ons op de wc omkleden en lekker uitgaan!', uitgelaten laat ze zich op bed vallen. Ik ga naast haar liggen. Ik slaak een zucht. Celeste kijkt me aan, 'Wat rot dat je vader zo doet.' Ik knik. 'Wel een mooie kans om de opstandige puber uit te hangen!', Celeste steekt haar tong uit en ik grijns. 'Genoeg gekletst! Een feestje en een avond vol bier en jongens wacht op ons!', ik grinnik. 'Laten we dan maar gaan!'
