3. Μία Καλοκαιρινή Ιστορία

5. Επίλογος (Η Τελευταία Απειλή)

     Η κασέτα δεν παρέμεινε στα απόρρητα αρχεία του αστυνομικού τμήματος. Κάποιος δωροδοκήθηκε με τετραψήφιο ποσό, σκέφτηκε σαν μπάτσος και όχι σαν αστυνομικός, και την έδωσε στον φιλόδοξο δημοσιογράφο.
      Φυσικά, η σκληρή σκηνή του βιασμού δεν παίχτηκε στην τηλεόραση. Αφήσανε τον ήχο παρόλα αυτά, λες και κάτι τέτοιο μείωνε την αναισχυντία της πράξης. Στο διαδίκτυο πάλι διέρρευσε ολόκληρη η σκηνή, χωρίς λογοκρισία.
      Αυτό που παίχτηκε παντού και συζητήθηκε πολύ δεν ηταν όμως η αποτρόπαιη πράξη, αλλά το τελείωμα του βίντεο.
      Ένας άνθρωπος, σχεδόν διάφανος, σαν από γκριζωπό καπνό, σκότωσε τον βιαστή, άφησε ανάπηρο τον συνεργό του και έστειλε στο τρελοκομείο τον ανώμαλο με την κάμερα. Παρότι η μαρτυρία της κοπέλας είχε χιλιοπαιχτεί στις ειδήσεις και ο άντρας που μπήκε στο τρελοκομείο ούρλιαζε ακόμα για εκδικητές θεούς και πνεύματα νεκρών γιαγιάδων, πολλοί πίστεψαν πως το βίντεο ήταν πειραγμένο από τον «αόρατο άνθρωπο» για να μην αποκαλυφθεί η ταυτότητά του. Αλλά γιατί να μπει σε αυτή τη διαδικασία και να μην καταστρέψει απλώς το αρχείο της κάμερας;
      Το σημαντικό είναι πως η Φωτεινή σώθηκε. Μπορεί να πέρασε αρκετούς μήνες ψυχολογικής υποστήριξης, όμως είναι κάπως καλύτερα, ξέροντας ότι κάποιος ή κάτι ήταν δίπλα της εκείνο το βράδυ και τη βοήθησε.
      Ήταν τυχερή που σε είχε κοντά.










(ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΣΑΙ… ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΩ!  ΔΕ ΘΑ ΣΟΥ ΕΠΙΤΡΕΨΩ ΝΑ ΞΑΝΑΕΠΕΜΒΕΙΣ ΣΤ-)