Gunshot 8
"I'm done with your bullshits Frank! Stop it! Give up!" halos maglabasan ang mga ugat sa leeg ni Kristine habang nangagalaiting sinasabi sa asawa ang saloobin. But the man didn't give a damn, he thinks it was right, he thought he is right.
"End this shit before it's too late for all of us" her eyes become heavy, kaonti nalang ang boses nya ay magmumukha ng nag mamakaawa. She spoke again before he utter a word.
"Am I not enough?" with that tears flooded her eyes, punong puno ng hinanakit at pagtitiis habang nakatitig sa mata ng lalaking kanyang pinaka mamahal.
For a while she thought he was going to hugged her, he was going to kiss her upper head and utter some comforting words, she will be trapped in his broad shoulder as he would tell her how much she loves this woman.
She thought wrong.
He didn't bother to say anything or even touch her, he only stayed there five inches away from her, looking intently on her eyes, his face was hard, his eyes were emotionless and it hit her.
"Y-you're selfish" realization hurt her like a bitch.
Yumuko sya upang itago ang parang batis na mata dahil sa pagtulo ng luha.
Pumikit sya ng mariin, nasasaktan sya ng sobra sobra.
"You're not my Frank anymore" barado ang lalamunan nyang turan, hirap na hirap man ngunit determinado syang umalis. Dahan dahan syang humakbang, hangat maari ay ayaw nyang malapitan ito at baka maging ang kaliit liitang matinong pagiisip ay maglaho ng parang bula.
"You didn't even bother to say a word eh?" she said sarcastically, napailing nalang sya ng wala sa oras.
Tuluyan na syang nakalyo ngu nit hindi nakatakas sa kanyang pandinig ang pag utas ni Frank sa kanyang pangalan, kagat labi syang nagpatuloy sa paglalakad, tumingala sya sa langit, tirik na tirik ang araw kaya hindi matagalan ng kanyang mata ang sikat nito.
Mapapangiti ka nalang talaga ng mapait,her heart is on fire, it's burning, slowly it was destroying her, just like how this sun dried every parts of the Earth.
"Kristy" the baritone voice caught her attention. Lumingon sya sa pinangalingan ng boses, kimi syang napangiti nga Makita ang matalik na kaibigan.
"Lan—" hindi nya naituloy ang sasabihin ng bigla nalang makitaa ng baril nitong hawak at mabilis nito iyong kinalabit. Sa nanlaking mata yinuko nya dibdib, puno iyon nga dugo at maging ang kamay na humawak dito ay mayroon na, pumatak ang kanyang luha.
'nothing is worst more than a betrayal'
Sa nanalalabong paningin pinilit nyang patibayin ang huwisyo ngunit hirap na sya, tinignan nya ang mukha ng kaibigan at isang nanguunanwang ngiti ang binigay nya dito, sa huling pagkakataon, sinaktan sya ng mga taong mahal nya. Ang pagbagasak ng kanyang katawan ay huli nyang naramdaman bago tuluyan sya nagpaalam.
That was the end, the end of her sufferings, the end of her pain, the end of her life that she kept on building for the sake of her love ones yet in the end, they are the one who will killed her.
Nasaan na ang lalaking nagmamahal sakanya?ang lalaking nangako na kahit kalian ay manantili sa tabi nya?ang nagiisang lalaki na tinangap sya ng buo, iyong lalaki na pinapatahan sya kapag umiiyak,iyong lalaki na kasama nya humahawak sa kamay nya habang nasa operating room para isilang ang prinsesa nila?lalaking hindi sya matiis kahit na gaano pa ito kagalit, lalaking sinusuyo sya sa lahat ng bagay, iyong katabi nya matulog,iyong yumayakap sakanya,iyong lalaki na lagging nagsasabi na mahal na mahal sya nito?
Nasaan na?
Napakasakit na tanong, napakahirap din ba nitong sagutin para hindi nya malaman ang totoo maging sa kahulihulihan nyang hininga?
Nasaan?
Nasaan ang mga pangako nito na ginagawa nyang dahilan para lumaban?
Nasaan ba ang lalaking kahit ilang beses na syang sumuko hindi parin ito bumubitaw?
Naaalala pa ban g lalaking iyon ang mga salitang binitiwan nito?
Pero sa bandang huli, kahit gaano man karami ang itanong nya, walang sasagot, wala syang matatangap na sagot.
Masakit ba?ngunit hindi pa ba sapat ang sakit na iyon para may dumagdag pa?
Nasaan ang taong nagtatangol sakanya?iyong taong pilit nyang iniiwasan noon dahil takot sya ditto ngunit ang taong iyon ay nagsilbing taga pagligtas nya?iyong taong kayang tiisin ang lahat para sakanya, nasaan ang taong tinuturing nyang kahati sa buhay?iniwan din ba sya nit? Pero alam nyang hindi dahil hindi ito nangiwan, ganoon na ba kahirap ang sitwasyon para mangyari ito?
Siguro.
Maaari nga.
Possible.
Dahil ang taong akala mo naghihintay para sayo, ang taong akala mo matatakbuhan mo ay syang taon pala na naghihintay upang pumatay sayo.
Unti unting tinutupok ang kaloobloban mo ng mag pangyayaring naganap,may magsisisi ba?may maiiba ba?o mauulit at mauulit lang ang lahat?
*****
