Küçükken hayat nekadar da güzeldi.Dert yok tasa yok.Haa..Aslında vardı.Acaba oyunda ebe kim olacak?En büyük derdimizdi.Ya şimdi?Yok aşk acısıymış,yok ailemle anlaşamıyorum,arkadaşıma küstüm.Aslında biz bunları büyütsek de bunlar gelip geçici saçma dertler.
Aşıksın ve sevdiğin kişi seni sevmiyor mu?Çekinme açıl,senin onu sevdiğini bilmeli.Ne kaybedebilirsin ki?Seni red mi edecek?Ederse etsin.Sen görevini yaptın.En azından artık senden haberi var.Küçük şeylere sevinmeyi öğren.
Annenle ya da ablanla anlaşamıyor musun?Onlar senin kanın canın.Tabi ki tartışacaksınız.Herkes bir değil anlaşamaman normal.Ama onları sakın kırma.Bu acı verici.Onlar senin için çabalıyor unutma.
Canın ders çalışmak istemiyor mu?Bir az dinlen.Rahatla.Sonra geleceğini düşün.Sen okuyup çalışacaksın diye ailenin,annenin,babanın ne zorluklar altında ter döktüğünü,çalıştığını düşün.Hiç kimsenin canı ders çalışmak istemez ama kendini zorla 1-2 saatte olsa çalış,kendin için.
Yani kısaca her şeye çözüm var.Yeter ki sen onları çözmek ,halletmek iste.Başkasından önce sen kendine güven.Sen iyi birisin.Etrafınada iyiliğini yansıt.
