ASLA

-1-

  Çok güzel bir şehir. Ailemi de özlemiyor değilim ama İstanbul çok güzel. Antalya'dan sonra farklı bir yer... Ama aslında bu şekilde kendi başıma her işimi halletmeyi öğrenirim. O açıdan da güzel. Gelelim üniversiteye. Çok güzel bir üniversite... Yemyeşil yerleri,huzur veren havası... Oturdum çimlerin üstüne, yanımda en yakın arkadaşım Yağmur'la beraber  yaslandık arkamıza. Ben şu an bunları yazıyorum. O da etrafı izliyor. Sonra bir anda Yağmur'un sesini duydum.

  "Murat!"

  "Yağmur kulağımın dibinde ne bağırıyosun?!"

  "Benim burda en yakın arkadaşım gelmiş,sen ne bağırıyosun de."

  Sonra Murat'a sarıldı. Ben de gittim yanına,tek kaşımı kaldırdım ve Yağmur'a bakmaya başladım.

  "Ne? Noldu? Yoksa sivilcem mi çıkmış?"

  "Sen az önce ne dedin?"

  "En yakın ark... Canım, Ece'm, birtanem, hayatımın anla..."

  Yağmur böyle devam ederken Murat'ın sesini duydum.

  "Yağmur kafayı mı yedin? O senin sevgilin değil sonuçta."

  "O benim en yakın arkadaşım "

  "Anladım da... Bu küçük hanımla bizi tanıştırmıyacak mısın?"

  Sonra ben bir anda çıkıştım.

  "Ben ne-bu-yum ne de-küçük hanım-ım."

  "Hımmm. Peki o zaman sen... Bir... U-fak-lık-sı..."

  "Hayır! Ben ufaklık ta değilim. Artık bana bunu demekten vazgeç daha önce de karşılaşmıştım onla. Yağmurlu bir gündü ve çok... Neyse ama bana yine böyle demişti Bana bir daha böyle bir şey ya da benzerini dersen çok kötü olur!" dedim.

  "Peki ufaklık."

  "Bakk..." sözlerim Uğur'u görmemle yarım kaldı.

  İmalı imalı Yağmur'a bakarak "Benim de en yakın arkadaşım gelmiş"dedim ve hemen Uğur'a sarıldım. "Sen bu üniversiteyi mi kazandın"

  "Evet. Eğer açsan sana bir şeyler ikram ediyim. Ne dersin?"

  "Süper olur"dedim ve hiç arkama bakmadan gittim.

  Yağmur

  "Sen neden bu kızla uğraşıyorsun?"

  "Sence?"

  "Sakın aklından bile geçirme. Bir de sen çapkınsın. Hayatta sana bakmaz."

  "Bence bana bakar. Peşimden koşmayan kız yok."

  Bu lafın üzerine dirseğimi boşluğuna geçirdim. Sonra imalı imalı "Ben sana bakmadım." dedim.

  "Zaten senle bu yüzden arkadaşım."

  "Yalnız ben diyorum ki açım."

  "Git ye o zaman."

  "Yuuuhhhh!! Kaba olmayalım istersen. Heh. Ne dersin?"

  "Tamam tamam. Şakada mı yapa mıycaz?"

  "Mümkünse bana yapma."

  "Benim sivilcelim. Yapar mıyım ben sana şaka hiç?"

  İyice köpürdüm. Sonra bir bağırdım. "Ben sivilceli değilim!!!" dememin üstüne tüm okul bana baktı. Sonra onlara da çıkıştım "Ne bakıyor sunuz? Ayı mı oynuyor?"

  "Ben en iyisi sana bir daha sivilceli demiyim."

  "İyi edersin."sonra bir anda Murat garip garip şeyler yapmaya başladı. Sanki birine kendini farkettirmemeye çalışıyordu.

Sizce kim? Lütfeen yorumlarınızı ve votelerinizi bekliyorum.