BATAKLIK (JILEY FANFICTION)

1 AY ÖNCE
-"Niye çağırdın beni buraya?"

-"Seni görmek istedim bebeğim."

-"KES SAÇMA SAPAN ŞEYLER SÖYLEMEYİ DE NEDEN BURDA OLDUĞUMUZU VE BENİ NEDEN BURAYA ÇAĞIRDIĞINI SÖYLE!" O kadar çok sinirlenmiştim ki yüzünün ortasına sağlam bir yumruk attım

-"Wow bebeğim çok mu kızdın? Yoksa beni görmek istemiyor musun?"

Sırıtıyordu.İğrenç...

-"Dean Derek Hudson beni neden buraya çağırdığını söyle yoksa..."

-"Yoksa ne bebeğim..?" sinirlerimi o kadar zorluyordu ki bu sefer yumruk atmakla kalmayıp onu kör bırakabilirdim

-"YOKSA SENİ CANLI CANLI KIYMA MAKİNESİYLE KIYIP CESEDİNİ KÖPEKLERE ATARIM! Bilirsin yapmadığım bir şey değil." dedim cidden yapmıştım ama çok konuşmuştu ve beni daha da batırmıştı gerizekalı.

Bana hem korkmuş hemde şaşkın gözlerle bırakıyordu bunun üzerine kocaman bir kahkaha attım buna sinirlenmiş olacak ki yumruğunu sıkıyordu bu daha çok gülmeme neden oluyordu beyinsiz.

Tam bana yumruk atacakken elini tutup ters çevirdim ve dizimle tam çevirdiğim yere vurdum kırılma sesi gelmişti işte en sevdiğim seslerden biri.

-"Eğer bana bir daha vurmaya kalkarsan seni burda işkence yapa yapa öldürürüm!" sesim hem kısık hem uyarıcı hem de kızgın çıkmıştı ve devam ettim

-"Ne söyleyeceksen söyle Derek!" dedim bıkkın bir tavırla

-"T-tamam S-söyleyeceğim" dedi kolunu tutarken gözleri dolmuştu bebek.

-"S-seni onu öldürürken gördüm." dedi nasıl olur nasıl olabilir o kadar emindim ki onu öldürdüğümü kimsenin görmediğini ben asla yanlış yapmamıştım şu ana kadar asla faka basmadım o kadar sinirlenmiştim ki. KENDİME.

Ben Miley Destiny Cyrus'tum (burda hem eski hemde şimdiki adının ilk isimlerini kullanıyor) beni düşüncelerimden kurtatıp

-"Hem de elimde kanıtlar var" dedi KAHRETSİN!

-"Nerden bileceğim elinde kanıtların olduğunu." dedim gayet normal çıkan bir sesle.

-"Sözümü tamamlamama izin verirsen devam edeceğim." dedi onaylayan bir şekilde başımı salladım.

-"Onu yani kanıtları sana yarın getireceğim ama sende bana benim en değerlimi vereceksin, bu şekilde ikimiz de bu işten karlı çıkacağız." dedi hayır bunu yapamazdım o daha küçüktü onu Derek'e veremezdim.

-"Hayır." dedim onu şaşırtan bir şekilde. Çünkü o kanıtları polislere veremezdi çünkü yaptığı çok iş var yakalanma şansı çok fazla hem verdirtmezdi de çünkü her an takipteyiz.

Hem elinde sonunda o kanıtlar ve Derek bu dünyadan silinicek. Bu yüzden hiç endişelenmeden ve sakin bir sesle söylemiştim bunu.

-"Sen bilirsin." dedi ve tam gidiyordum ki silahımı belimden çıkarıp kafasına dayadım silahımı ve kulağına yaklaştım

-"Bunu yapmak bana göre çok kolay ve ezik kaçsa da malesef yapacağım" dedim ve testislerine silahımı dayadım

-"Bana kanıtları ver yoksa bir daha kız sikemezsin...Çok yazık değil mi?" Dedikten sonra sahte olduğu belli bir şekilde dudaklarımı büküp üzülüyormuş gibi yaptım

-"Sana kanıtları vermeyeceğim!" diye beni tehtit etmeyi denedi ama DENEDİ çünkü testislerine küçük bir dokunuş yapmış olabilirim. -Tamam kabul ediyorum testislerine ateş etmiştim, hadi ama çok eğlenceliii.- Salak inleyip testisini tutan bir adam ne kadar tehtit edebilir ki.

-"Bu haldeyken bile beni tehtit ediyorsun ya yazık sana..." dedim ve midesine bir el ateş ettim ve sonra da koluna sonra bacağına, tam kalbine ve en sonda adamlarıma seslendim onu -yerde yatan cesedini- halletmelerini söyledim onaylar bir şekilde başlarını salladılar bende depodan çok rahat bir şekilde çıkıp arabama doğru ilerledim

En son durudum ve depoya son bir kez baktım bu depoda onlarca kişi öldürmüştüm o yüzden bu depoyu seviyordum ama benim bilmek istediğim şey neden beni Derek buraya çağırsın ki? bu olanları aklımın bir köşesine atıp arabama bindim ve onun Derek'in değerlisinin yani kardeşim yanına doğru sürmeye başladım.

ben Miley Destiny Cyrus 20 yaşında bir katilim. Hem kendi katilim hemde diğerlerinin...

Arkadaşlar bu benim ilk hikayem gibi bir şey o yüzden tanıtımı çok kötü yapmış olabilirim ama bu olay çok önemli bir olay o yüzden tanıtımı böyle bir şey yaptım inşallah beğenirsiniz. OYLAYAN VE YORUM YAPAN HERKESE TEŞEKKÜR EDERİM <31