BATAKLIK (JILEY FANFICTION)

1. Bölüm

Miley Destiny Cyrus'ın Ağzından...
Ryan'ın odasına doğru yürümeye başladım. İçeriden inleme sesleri geliyordu. Yine o sürtüklerinden biriyle eğleniyordu ama şu anda daha önemli işlerimiz olduğundan maalesef eğlencesini bozmak zorundaydım.

Kapıyı tıklatmadan içeri daldım, Ryan sürtüğün içinden çıkmış yanıma geliyordu. "Ne oldu, yine ne var?!" diye bağırdı ben o ağzını...

Her neyse. "Şu senin sürtüklerinden daha önemli bir işimiz var o yüzden kalk üstüne bir şey giyin. Ve bence bir dahakine odaya gireceğim zaman kapıyı tıklatacağım çünkü sizi böyle görmek midemi bulandırıyor." Dedim iğrendiğimi belli eden bir ses tonuyla.

"Belli." Dedi ve güldü.

Aslında biz Ryan'la o kadar da kötü değildik birbirimizle şakalaşır her gece barlara giderdik biz bir takımdık, zaten kardeşim öldükten sonra beni içtenlikle güldürebilen tek kişiydi...

Bu düşüncelerimi bozan o sürtüğün sesiydi "Ben ne olacağım..." Dedi ağzını yaya yaya lan bu günde herkesin ağzını yırtasım geliyor acaba neden? Ryan "Yarın evine paran ulaşmış olur Victoria şimdi kalk siktir git" dedi. İşte benim adamım

Sürtük sıkıldığını belli eden bir sesle ağzını yaya yaya -yine- " Tamam." Dedi.

MAL.

Kız odadan çıkmıştı. Ryan'a işimizi anlatmaya başladım "Kellan Hudson Derek'in kardeşi dün buraya New york'a gelmiş ve büyük bir plan yapmışlar ama planın ne olduğunu bilmiyoruz. Bizde öğrenmeye gideceğiz." Dedim tamam anlamında başını salladı. Bu çocuk hala giyinmemiş miydi? Her neyse odadan çıktım ve kendi odama doğru gittim.

İçime siyah bir bluz, üstüme kot ceket, altıma bir kot şort ve ayakkabı odama gittim,kahverengi botlarımı aldım ve giyindim sağ botuma Sigsauer P 226 15+1'i, pantolonumun kemer yerine bıçağımı yerleştirdim mi tamamdır. Artık hazırdım...

"Ryan! Gel yoksa o koca götüne çakı sokarım" yukarı, merdivenlere doğru bağırdım "Tamam geliyorum lan, geliyorum!" Dedi. "Yanına Canik 55'i aldın değil mi?" Başını salladı ne dediğimi ve ne için olduğunu anlamıştı.

Ayağına ayakkabılarını geçirip, eline Porsche 964 3.8'in anahtarlarını aldı söylemekten asla çekinmem eğer bu araba canlansa onunla kesinlikle evlenirdim kesinlikle.

"Ryan bu gün ben sürsem hayat ne kadar güzel olurdu adamım." Diye bildiğin araba dilendim "Lütfen. Lütfen. Lütfen.lütfen. Bak yoksa sürtüklerin benim evime bir daha giremez."

"Al lan al başımın belası. Şimdi başımı şişirme," "Ben senin başka bir yerlerini şişireceğim ama neyse." Diye fısıldadım "Duymadım sanma." Duysan ne olacak sanki amk çoçuğu.

Şöför koltuğuna oturdum ve Ryan'ın binmesini bekledim. Bu niye bu kadar uyuz olmak zorunda. Sonunda yanıma oturduğunda Tanrı'ya şükrettim. "Pumps Bar'ın oraya sür." Dedi net bir şekilde "Ne olmuş, Kellan görülmüş mü?"

"Hayır ama Pumps Bar'ın karşısındaki evden kız inlemeleri ve çığlıkları geliyormuş Kellan'ların olabileceği yerlerden bir tanesi olabilir aslanında Pumps Bar'da da genel olarak takılırlarmış."

Onlarla asla bir barda karşılaşma yapmayız bu iş hikayelerde ki gibi değil polisler seni ne az ararlar ne de çok bulamadıklarında dosyalar tarihe gömülür...

Justin Drew Bieber'ın Ağzından...
Kapımın çalınmasıyla gözlerimi yine aynı cehennem de açtım 3 yıl önce buraya getirildim. Hep pis işler yapmaya zorladılar annemi öldürdüler kardeşlerimi kaçırdılar hala nerede olduklarını bilmiyorum bu yüzden onlardan kaçmıyorum belki bir gün kardeşlerimi kurtarabilirim diye.

Sevgilimi gözlerimin önünde yüzünün tanınmayacak şekilde taşla parşaladılar, tecavüz ettiler, işkence çektirdiler ama ben karşı çıkmadım, çıkamadım çünkü o zamanlar hiçbir şey bilmiyordum ağlamak dışında. Ellerim ayaklarım bağlıydı, ağzımsa bantlı...

Gözümün önünden geçti her biri... "Justin yardım et" "Lütfen" "Canım acıyor." "Birşeyler yap." Caitlin'in bağırışları çınladı kulaklarımda her gün böyle oluyordu.

Bağırıp sesleri duymamaya çalıştım ama hala kulaklarımda yankılanıyordu ben neredeyse bütün ailemi kayıp etmiştim hem de daha 17 yaşındayken.

Ben Justin Drew Bieber 20 yaşında bir katilim. Hem kendi katilim hem de diğerlerinin...