İki kız kardeşin hikayesi
Biri Güneşti diğeri Dolunay
İkisi de birbirinin zıttı ama biliyorlar ki
İkisi de biri olmadan diğerinin olamayacağını
Bir şeyler arıyorlardı
Belki huzur , belki mutluluk , belki de bir parça normallik
bu hikaye normal iki...
Bu sabah okulun ilk günüydü ve alarm sesiyle uyandım .Güneş diye bağırdım ama Güneşin sesi yerine telefonumun mesaj sesini duydum .Mesajda Güneşin Nişantaşındaki sürekli gittiğimiz butiğe gittiği yazıyordu.Şaşırdım mı? Hayır . Çünkü kardeşim tam bir moda hayranı ve alışveriş manyağıdır, bu yüzden bende uzatmadan kendine dikkat etmesini söyledim sonra hazırlandım ve hızla evden çıktım.Çünkü ilk dersimiz oldukça sinirli bir hocaya aitti ve ben onunla tartışmak istemiyordum.Bu yüzden hemen kırmızı,üstü açık BMW'me bindim ve yola çıktım. (Aslında ilk zamanlar babam alalım dediğinde fazla bulmuştum.Ama şu an arabamı baya seviyorum.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Evet benim biçozlar)
Ama okula vardığımda trafik yüzünden neredeyse ders başlamak üzereydi bu yüzden hemen sınıfa çıktım . Aslında bu kadar telaş yapmama gerek yoktu çünkü babam hatrı sayılır bir adamdı ama ben bunu kullanmaktan pek hoşlanmıyordum.Herneyse bunları düşünürken sınıfa varmıştım bile aslında bunu Elçin'in vantuz gibi boğazıma sarılmasından anlamıştım çünkü az sonra boğulacaktım."Yavaş olsana kızım tüm organlarım şimdi ağzımdan fırlayacak" dediğimde yüzünü ekşiterek geri çekildi . İğrençsin Dolunay biliyorsun değil mi (!)şu romantik anı bozmasan olmazdı zaten dediğinde yüzüme zaten senin gıcıklığına yapıyorum sırıtışımı takındım.Anlamış olacak ki ağzımın üstüne geçirdi ve beni sürükleyerek sınıfa götürdü . Sınıfa gittiğimde arkadaşlarımı gerçekten çok özlediğimi fark ettim . Ve o arada Ayaz üstüme atladı resmen bildiğimiz atladı ama böyle ayakları falan yerden kesildi salağın ve tabiki düştük dur bir dakika ben yerde değilim ama tamam tamam heyecanlanmayın öyle yakışıklı bir erkek falan gelip tutmadı gelen Rüyaydı o tutmuş ama aslında onu da çok özlemişim işin açığı hepsini deli gibi özlemişim çünkü tatil boyunca yurt dışında olduğum için telefonla konuşabilmiştik sadece.Neyse Elçin,Ayaz,Rüya,Kuzey,Barış,Rüya falan derken hoca içeri girdi . Sinirli sinirli bakıyordu yine mi ulan be adam bi gün de gül bakışı attıktan sonra hepimiz oturduk.40 dakika boyunca hocanın dediklerini dinlemek zorundasınız ve bu iğrenç , çünkü çok sevdiğimiz hocamız (!) sonraki ders önceki dersin sözlüsünü yapıyor ne kadar da mükemmel bir hoca.40 dakika sonra hepimiz 3 saattir koşmuşuz da ölüyormuşuz gibi bir şekilde sınıftan çıktık. Rüya, Elçin ve ben oturmuş dedikodu yapıyorduk çok özlemişim yavrumcumlarımı 5 dakikalık genel dedikodudan sonra kantine gidip kahve içmeye karar verdik.Aşağı indiğimizde Kuzey,Barış ve Ayaz'ın da oturduklarını görünce kahvelerimizi hızlıca alıp yanlarına oturduk tabi Rüya arkadaşımız okulun erkeklerine havalı görünmek için cool cool yürürken ayağı bağcığına dolandı ve yere düştü kahve yere döküldü bir kısmıda Ayaz'a sıçradı.Hepimiz hunharca gülerken Rüya'nın bize sinirli sinirli baktığını görünce Rüya'yı ayağa kaldırdık o da üstünü temizleyip yerine oturdu. Yan masadaki erkekler gülmemek için kendilerini sıkıyolardı bariz açıktı , ama Kuzey ve Barış onlara sürekli pis pis bakışlar attıkları için gülemiyolardı.Yaklaşık 5 dakikadır sessizce oturuyoduk sadece bir kaç kız aralarında bişeyler konuşuyordu onların haricinde kantin sessizdi. Ayaz birden gülmeye başladı ona noluyo bakışı atıyorduk ama o kadar çok gülüyordu ki nefes alamayıp ölecek diye korktuk cidden.Sonra Kuzey biraz daha gülersen bir daha gülemeyeceksin dedikten sonra yavaş yavaş gülmeyi bıraktı.Aklıma Rüya'nın düşüşü geldikçe ve kantindeki ablanın bakışını hatırladıkça gülesim geliyor dedi.Ayaz hariç hepimiz kantindeki ablaya baktık kadın bizi takmıyordu zaten bizim grupta Ayaz'dan başka o ablayı seven yoktu hiç birimizin iyi anıları yoktu Rüya'da ilkini az önce yaşamıştı zaten.Hepimiz önümüze döndük ama Rüya kantindeki ablaya hâla ters ters bakıyordu.Ders boştu zaten hocacığımız (coğrafya) çocuğu hastalandığı için gelememişti , biz de bu yüzden kantindeydik.
