Mini Fleva's

6. Verliefd

Hahah wow, ik ben een jaar niet actief geweest hierop! Sorry daarvoor. Maargoed, ik heb een nieuwe stukje geschreven (het kwam net in me op). Geen idee wat jullie ervan zullen denken , maarja ik zal het posten :) Het gaat over Eva in de periode dat ze met Frank was. In dit stukje heeft ze Wolfs nog nooit gezien. 

____________________________________________________________

Wanneer de vonk precies was overgesprongen wist ze niet meer. Ze wist überhaupt niet meer wanneer ze hem voor het eerst gezien had. Misschien was het wel tijdens de jaarlijkse carnavalsoptocht in Maastricht. De optocht was op zijn zachtst gezegd een drukke boel en in die periode stond heel Maastricht op zijn kop. Ook het Maastrichtse politiekorps was vrij en werd vervangen door andere regionale korpsen met een overcapaciteit aan mensen. Hoe dan ook, ze was op de een of andere manier bij de carnavalsoptocht beland. Ter beveiliging was het Amsterdamse korps aanwezig en overal liepen mensen in politie-uniformen en nette pakken rond. Plots wist ze het zeker. Ze had hem daar gezien. Een paar meter verderop stond hij , strak in het pak met een donkere zonnebril op. Hierdoor kon ze zijn ogen niet zien. Hij had iets spannends, iets mysterieus. Iets waardoor je wel uren naar hem zou kunnen kijken. Ondanks dat kwam hij nogal verveeld over, misschien omdat er gewoonweg niks te doen was. De optocht zette voort en na een tijdje deed hij zijn bril af. De ogen die op dat moment onthuld werden, grepen haar zo dat het haar verwarde. Even raakte ze uit balans. Ze wist niet precies waarom, maar ze hield hem constant in de gaten. De optocht kon haar gestolen worden. 

Ze schrok op uit haar gedachten toen Frank haar liefdevol door haar haren streelde. Ze glimlachte lief, maar eigenlijk schaamde ze zich dood. Dit gebeurde de laatste tijd wel vaker. Ze zwijmelde zoals Frank het noemde en werd opgeslokt door haar gedachten, zoals zij zelf ook wel wist. Frank hield haar even op aarde wanneer ze weer eens wegzweefde. Maar waarover zwijmelde ze dan? Vaak was het die man van de optocht in haar gedachten, die overigens ook buiten haar gedachten overal opdook. Ze kwam hem tegen op straat, op de markt wanneer hij een visje kocht, ze zag hem uit kwalitatief hoogstaande restaurants lopen en soms zag ze hem rijden in een of andere oude bak.Ze zuchtte en pakte Franks hand vast, misschien wel om zichzelf weer uit haar eigen gedachten te bevrijden. Om even op aarde te komen. Ze kon het niet ontkennen, het was een zoete maar bittere zekerheid. Ze werd gegrepen door die ene man. Ze was verliefd, verliefd op een ander..