bts BOYS WITH FUN [kookmin]

BOYS WITH FUN : 4

PART TAETAE

ครับถึงพาร์ทผมละ ผมละเกียจขี้หน้าพี่ชาย
 จีมินจริงๆ หวงน้องเกินเหตุ ผมกับจีมินเพื่อนกันไง จะไปเที่ยวด้วยกันมันจะตายรึไง ตอนนี้กำลังประจันหน้ากันอยู่ครับ แต่จีมินห้ามไว้ก่อน ไม่งั้นมีบวกจริง

"น้องมึงแม่งเสน่แรงวะไอ้จิน" อยู่ดีๆ ไอ้พี่จองกงจองกุกอะไรนั่นกูพูดขึ้นมาแล้วหันไปยักคิ้วให้จีมิน จีมินขมวดคิ้วเป็นปม ดูเหมือนไอ้พี่จองกุกนี่จะดูสนใจเพื่อนผมรึเกินะครับ

"ไม่เสือกดิพี่" นั่นไงเจอเพื่อนผมสวนไป จุกเลยดิ จีมินยักคิ้วอย่างชนะ

"ปากดีนะเรา"

"ลองแล้วหรอ ถึงรู้" จองกุกพูดจบจีมินก็สวนขึ้นมาเลยทีเดียว เดี๋ยวนะเพื่อนมึงอ่อยพี่เขาหรอ

"โอ้ยยย!!" ไม่ใช่เสียงอะไร จีมินเองครับร้องเสียงหลงเลยทีเดียว จะไม่ให้ร้องได้ไงโดนมะเหงกพี่จินไป สมควร ข้อหาอ่อยเพื่อนพี่มัน

"ถ้าให้พี่ลองไม่จบที่ปากนะครับ" พูดจบรองเท้าพี่จินแทบแถบจะประเคนใส่หน้าไอ้พี่จองกุกเลยทีเดียว เพื่อนผมหรอนิ่งไปแล้วครับ ถึงกับสตั้นเลย เมื่อกี้ยังอ่อยพี่เขาอยู่เลยมึง ตอนนี้วิญญาณออกจากร่างไปแล้ว

"ไปกันเถอะแทฮยอง กูเบื่อละไปเที่ยวกัน" จีมินเดินจูงมือผมไปโดยไม่ฟังเสียงของพี่ชายตัวเองเอ่ยห้ามเลยสักนิด ดีกูซะใจ หึๆ

ณ ห้าง BANGTAN

"มึงกินไรดี" จีมินถามเพื่อนผิวแทน ตอนนี้พวกเขากำลังเดินดูว่าจะเขาร้านไหนดี

"มึงอยากกินไรอะยัยหนู" แทฮยองถามเพื่อนตัวเล็กพร้อมกวนประสาทเพื่อนไปด้วย

"ตัวเล็กที่น่ามึงดิ" จีมินยกกำปั่นขึ้นจะต่อยเพื่อนตัวดีขี้แกล้ง แต่ก็ต้องเก็บลงเพราะสายดังพลั่นไปเห็น กลุ่มพี่ชายตัวเองเดิมมาทางพวกเขา

"มึงพี่จินมาตามวะ หนี้กัน" พูดจบจีมินก็จับมือเพื่อนตัวเองก่อนจะวิ่งออกจากตรงนั้น ในขณะที่ซอกจินเห็นจีมินกำลังวิ่งหนีเขาก็เลยให้เพื่อนๆกระจายกันไปคนละทาง เพื่อจะได้จับได้ง่ายๆ

"มึงๆพี่จินแม่งกระจายวะ กูว่าไปคงละทางน่าจะรอดง่ายกว่าวะ" จีมินพยักหน้าเป็นคำตอบเชิงบอกว่าโอเค ตอนนี้ทุกคนกำลังวิ่งไล่จับกันในห้างอยู่ ซึ่ง จีมินกับแทฮยองเป็นคนโดนไล่จับ ส่วนพวกซอกจินเป็นคนจับ จีมินตอนนี้กำลังลงจากทางบรรไดหนี้ไฟจากชั้น 5 ลงมาชั้น 2 แต่เมื่อลงมาก็พบกับคนคนนึงที่ไม่อยากเจอเล้ยยย

"เห้ยมาอยู่นี่ได้ไงวะ" จีมินสบถออกมาอย่างเสียอารมณ์

"เดินมาสิครับ น้องจีมิน" จองกุกยักคิ้วอย่างคนชนะ จีมินกำลังจะวิ่งขึ้นไปข้างบน ก็โดนจองกุกกระชากกับมา จนเซชนเขากับแผงอกของคนเป็นรุ่นพี่เต็มๆ

"จะไปไหนครับ" จองกุกพูดเสียงต่ำเป็นเชิงดุว่าเลิกเล่นเป็นเด็กได้แล้ว

"ปล่อย นะเว้ยยย!"จีมินโวยวายดิ้นไปบนอกแกร่ง จะสบัดก็ไม่ออก แม่งพี่มึงเอากล้ามมาทำเยอะแยะวะ

"พูดจาไม่เพราะเลยนะครับ" จองกุกกระซิบข้างหูจีมิน ทำเอาจีมินขนลุกซู่

"เรื่องของกู ไม่เสือกดิ" จีมินยังคงพูดคำหยาบใส่อีกคนอยู่เหมือนเดิม

"ถ้ายังไม่หยุดพูดคำหยาบอีก พี่จูบนะ" จีมินเมื่อได้ยินอย่างนั้นก็ปิดปากสนิท อยู่นิ่งๆ

'ฮัลโหลมึงกูเจอน้องมึงแล้ว ให้กูทำไงต่อ' 
'เออ โอเคๆ'
เมื่อจบการสนทนาก็หันไปมองครที่อยู่ในอ้อมกอดเขา เงียบสนิทไม่ปิปากสักประโยค อวดดีได้แค่แปปเดียวสินะ

"จะปล่อยได้ยัง หายใจไม่ออก" จีมินบอกก่อนจะกันหน้าไปทางอื่นเพื่อหลบซ่อนแกล้มแดงๆเอาไว้ ก็ไม่อะไรหรอกกลิ่นน้ำหอมพี่เขาเข้าจมูกผมเต็มๆเลย

"ไม่ กลับถึงบ้านก่อนแล้วจะปล่อย" ดูพี่มันพูดดิ แม่งหน้าต่อยชิบหายอย่าให้หลุดไปได้นะ กูจะ.....หนี  แบบนี้ต้องใช้ลูกอ้อนหลงกลแน่นอน

"พี่จองกุกฮะ ผมยังไม่ได้กินไรเลยฮะ ผมหิวอะ" จองกุกถึงกับสตั้นไปเลยทีเดียว แต่โทษทีพี่ไม่หลงกล

"โทษทีพี่ไม่หลงกล. กลับบ้าน" ครับสังคมกูหรอกเขาไม่ได้เลย ฮื่อออออออ กูจะตายยยย

ตอนที่ 4 มาแล้วคร้าบผมมม