Yabancının Not Defteri

Ziya abi de unuttu bizi

Yeniden merhaba. Hepinizin hayatında bir Ziya abi vardır umarım. Yoksa da hemen edinmeniz konusunda hızlı karar almalısın. Aslında bu çizgiden uzaklaşmam gerekir ama galiba yaşlandım ve tavsiyeler vermeye başladım. Ziya abi kim diye sormalısınız. Aslında bir tanımı yok. Kim olduğuna dair rivayetler var tabi. Birileri için mahmutta olabilir. Kimeleri için Süreyya. Ve kimileri için de hiç kimse.Ziya abiler hayatınıza dokunan alık bir kaç balıkta olabilir. Yada hayatınız hiç olmadık yerinde saklambaç oynamak isteyen bir çocukta.

Benim ziya abim ne yazık ki bunların hic biri değildi ve beni unutalı yıllar oldu. Nasıl oldu pek bilmiyorum ama galiba bende de unuttum. Bir ara numarasını ekliyeyim dedim.Parantez açıp belirtmeliyim ki numarası hiç olmadık bir yerde belirdi.) Bir baktım ki hiç kimse çıkmadı. Tabi bu durum bildindik bir serüven.Sonra sizde de ziya abisiz kalabilirsiniz. Travmaya girmeden atlatmamız çok önemli. Ki bu da normal bir süreçte normal bir durum değil. Ziya abiler giderler ve sizde gitmelisiniz.

Gelmeyecekleri beklemek..
Hani hep bi umutla sessizce keyifsizce. Kaçımız hiç gelmeyecek birini bekledi ve bunu bilmeden yaptı.

Gelmeyecek birine hiç gönül bağladınız mı? Gelmeyecek olduğunu bile bile...

Sonunu bildiğiniz kitabı okur musunuz yada?

Hayat bazen sonunu bildiğiniz kitabı okumanızı ister sonunu bilmiyormuş gibi...

Ve sizde belki diyip başlarsınız anlamsız bu yola bir umutla.

Sonra ziya abisiz kaldığınızı anlarsınız ve sakince ziya abinin gidişine alışırsınız. Alışkanlıklarınızın alıştıklarınızın dışına çıktığını farketmezsiniz bile. Aslında bunlar bir uyarı gibi bir şey ama hiç birinizin uyarılmaya ihtiyacı oldugunu düşünmüyorum. Ondan dolayı uyarı demesek ve buna tatlı bir minnoş isim bulsak aramızda daha iyi olur. Düşünülmesi gereken bir süreç. Ve düşünme işi hep geride kalanlara ait olduğu için. Ben düşünürüm geride kalmış olarak.

Bugün belki çoğunuz bilmeyecek ama galiba bugünde doğdum ve ben geçen doğum günüm gibi unutuluşumu değilde unutmuşluk temalı yazmak istedim. Temalar değişti hayatlar değişti. Ve inan ki zaman her şeye rağmen aynı hızlı akışıyla devam ediyor. Birileri hep zamanın herhangi bir yerinde hayatınıza istemezseniz bile dahil oluyor. Ve giden Ziya abiler. Gelen Mahmutlar. Koşan Süreyyalar. Hayatın hangi aşamasında hayatınızda ne olacağını kestirmenizi engelliyor.

Neyse neyse pek huyum olmamasına rağmen edebi açıdan bu şekilde yazasım geldi. Unutmak ve alışmak yakın kelimeler.Her ne kadar farklı yazılsada anlamları birbirine çok yakın.Ve bu iki kelimenin ayrımı içinizde her gün deliler gibi hareket eden hormanlar ve beyin kıvrımlarınızın arasında gizli. Unutmayın ki kalbinizi besleyen aşk değil korener damarlar. Ve sağlınıza dikkat edin. Hiç bir Ziya abi için canınızı sıkmayın..
Esen kalın.

S.R