BENİM HAYALİM SENSİN

YEMEK

Dersler çoktan bitmişti eve gidiyorduk Sefaya yürümek istediğimi söylesem de beni dinlemedi ve otoparka doğru yönlendirdi.Tam ben Sefanın arabasına binecekken Yağız beni durdurdu ve sefanın her zaman tutup kızarttığı yeri tutunca elimi Yağızın elinin üzerine koydum ve elini aşağıya indirdim''teyzem bizde benimle geliyorsun''dedi ve beni arabasına doğru sürükledi ''görüşürüz bebeğim''dedi arkamdan Sefa bende sessiz bir şekilde''ölmek istiyorum''dedim bunu Yağız duymuş olacak ki kıkırdadı ''bu işin içinde bir şey olduğunu biliyordum''dedi bende güldüm ''bir şey değil çok şey var''dedim ikimizde kıkırdadık ve arabaya bindik. Yağızın arabası gerçekten çok sıcaktı  cebimden tokamı çıkarıp saçımı topladım Yağız bana doğru gülerek döndü ardından tekrar başını yola çevirdi ve birden firen yaparak tekrar bana baktı siktir boynum dudağımı ısırdım ve Yağıza bakmamaya çalıştım''sikeyim boynuna noldu''diyince ''Yağız ''dedim korkar gibi ''sefa''dedim ve sustum anlamıştır diye düşündüm ''seni tehtit etti ve sende umursamayıp sonuna kadar durdun sonrada canının acısından dayanamayıp kabul ettin çekincede böyle oldu kolunu göster''dedi hemen her şeyi hemen çözmüştü zeki kuzenim ceketimi sıyırdım ama görünmedi bende ceketi soydum mosmor olmuştu kolumu sıktığı yer etrafı ise kırmızıydı ceketimi geri giydim ''ne dedi o piç sana''dedi Yağız of ladım ''Baranın düşmanları varmış büyük düşmanları onlar Baranın peşindeymiş ve buldukları an indireceklermiş ama kendisi de Baranın ikinci büyük düşmanıymış diğer küçük düşmanları falan hepsini toplamış artık Baranın iki düşmanı varmış biri Sefa diğeri Fatih diye biri ve bana eğer benimle çıkarsan Baranı korurum uzaklaştırırım onlardan kurtarırım dedi bende kabul etmedim o kendini korur dedim ama o zaman karşı taraftan olur işlerini hızlandırırım her şey sana bağlı Büşra Baranın hayatı senin seçimine bağlı dedi ve bende Baran için kabul ettim''dedim bir soluk işte her şey buydu her şeyi Baran için yapıyordum onu kurtarmak için belki bana çok kızacaktı ama  yapacak bir şey yoktu o yaşasın ben razıyım bunlara''doğru söylemiş piç bizde niye ortalıkta görünmüyorlar diyorduk demek ki Sefadan dolayı ''demek ki Sefa doğru söylemişti ''peki ben ne yapacağım şimdi'' dedim ''Baran için''dedi Yağız başımı salladım''ben razıyım ama onu üzgün görünce bende çok kötü oluyorum yanına gitmek istiyorum ama olmuyor Sefa beni onun yanında görürse döver''dedim başımı önüme eğerek ''elimizi ayağımızı bağladı piç''dedi daha sonra telefonunu alıp bir numara tuşladı kim o dercesine bakınca bana bekle dedi ağzını oynatarak ''lan oruspu çocuğu Büşrayı neden zor durumda bırakıyorsun''dedi Sefa olduğunu anlamamam için salak olmam gerekiyordu''hıı öğrendim'' ''bana bak bu kıza dokunursan seni öldürürüm'' ''oynamaya devam edeceksiniz piç'' ''Büşra'ya zarar gelirse öldürürüm seni anladın mı'' dedi ve telefonu kapattı ''hastaneye gidelim''dedi Yağız''gerek yok gerçekten'' ''saçmalama mikrop falan kaparsa çok kötü olur''dedi başımla onayladım ve başımı cama yaslayıp yolu izlemeye başladım..''ANNEEEEEEEEEEE''diye çığlık atıp bahçeye doğru koşmaya başladım ''YAĞIZZZZZZZ'' annem falan hep Baran gile gitmişlerdi ben gitmek istememiştim. Duvarı aşıp baranların bahçesine girdim ve havuz başında oturan Yağızların yanına gittim beni görünce hepsi ayaklanmıştı. Koşarak Yağıza sarıldım Yağız ilk şaşırsa da oda bana sarıldı ''niye ağlıyorsun lan noldu''dedi Yağızdan çekildim ''kabus gördüm''dedim nefes nefese ve şuan rezil olmuştum üzerimde pijamalar saçım dağınık bir topuz uykudan yeni kalkmış ağlayan ben. ''Salak ödümü kopardın''dedi kaşlarımı çatıp''sensin salak''dedim daha sonra yüzümü asarak ''gerçek olmaz dimi''dedim korkuyordum çünkü rüyamda korktuğum şey başıma gelmişti ''gelmez korkma''dedi ve bana sarıldı gülümseyip bende ona sarıldım sonra ayrılıp ''ben eve gidiyorum''dedim yağız kaşlarını çattı ''niye''dedi gözlerimi devirip kendimi süzdüm''bu kılıkta ortalıkta dolaşacağımı mı düşünüyorsun''dedim oda beni süzüp''haklısın''dedi''pislik''dedim ve koluna elimi yumruk yapıp vurdum.Daha sonra eve doğru yürümeye başladım..Salonda oturmuş televizyon izliyorken telefonum çaldı Yağız arıyordu saat bilmem kaçtı ve daha  gelmemişlerdi. ''Efendim''dedim''Neredesin ''dedi''Evde Yağız nerede olacak'' ''tamam hadi Baranlara gel'' ''niye ya'' ''annen çağırıyor hadi '' dedi ve telefonu kapattı bıkkınlıkla odama çıkıp üzerimi değiştirdim ve okula giydiğim kıyafetlerimi giydim ama kolu kısa olduğu için vazgeçip Yağızın bluzlarından giydim kotumla güzel olmuştu siyah bir bluzdu. Hafif bir makyaj yapınca tamam olmuştum.Doktora gittiğimiz için boğazım sarılıydı annemlerede eve yürüyerek giderken bir kız bana saldırdı tırnakladı falan demiştik. Odadan çıkıp bahçeden Baranlara girdim bahçede yemek yiyeceklerdi yanlarına doğru giderken Aylin hanım beni fark etti ve ufak bi tebessümle''Büşra da geldi gel kızım''dedi yüzüme yalancı bir gülümseme yerleştirdim herkes dönüp bana baktı masadakileri süzerken Baranla göz göze geldik onu umursamamaya çalıştım ama masada bir tek onun yanı boştu mecbur kalıp gidip yanına oturdum. Hizmetçi yemekleri koyarken telefonuma mesaj geldi cebimden çıkartıp baktım Sefa mesaj atmıştı 

SEFAMMMM 

Aşkım nerdesin

Mesajı okuduktan sonra kafamı kaldırıp etrafıma baktım Baranın ellerini yumruk yaptığını gördüğümde yüzüne baktım telefona bakıyordu onu görmezden geldim ve mesaj yazmaya başladım 

SEFAMMMM

Canım şimdi yemek yiyorum sonra konuşalım?

Yazdım dudağımı ısırarak Baranın nefes alış veriş sesini duyunca bana da sıcak bastı ve saçlarımı toplayıp topuz yaptım ve toka takmadan saçımı içime soktum bu beni idare edicekti etmek zorundaydı  tam ağzıma bir parça et atacaktım ki Aylin abla ''Büşra boynuna ne oldu ''diyince elimi hemen boynuma götürdüm ben onu unutmuştum ya ''bir kaza''dedim Baran dönüp Yağıza bir şeyler sorduğunda Yağızın söylememesini diledim''nasıl kaza bu kızım''dedi Aylin Yağız atlayıp''flaş yaptı''dedi gözlerimi açarak Yağıza baktım''kız hani yolda sıkıştırmışlardı seni''diyince rezilliğin tam rezilini yaşadım ''sus Yağız sus''dedim mırıldanarak ''kızarsın diye öyle dedim ben'' dedim anneme ''o köpek evden gidicek''diyince gözlerimi açıp''asla''dedim kendimden emin bir sesle ''Büşra'' dedi annem uyarıcı bir sesle bende aynı şekilde anneme ''Anne''dedim annem pes edercesini gözlerini devirdi zaferle gülümsedim.. Yemeklerimiz çoktan bitmiş oturup sohbet ediyorduk benim telefonum çalınca cebimden çıkardım Sefa arıyordu Yağıza bakıp kafamla gel işareti yaptım ve dışarı çıktım Yağızda peşimden geldi cevap verdim telefona''ne var sefa'' ''sana da merhaba aşkım'' ''kes sesini ne diyosan de'' ''yağız nerde ''diyince hiç beklemeden yağıza verdim Yağız bir şeyler konuştuktan sonra telefonu bana uzattı ''ayrılacaksın kızım bu piçten ''dedi Yağız bir şey söylemeden kafamı çevirdiğimde bir gölge gördüm biri bizi dinliyordu herhalde bu Barandı ''saçmalama yağız ben onu seviyorum bunu senle konuştuk''dedim Yağız şaşkın şaşkın bana bakıyordu kaş göz hareketlerimle gölgeyi gösterince anlarmışçasına başını salladı''siz kızları anlamıyorum''dedi bunun üzerine gözlerimi devirdim''kuzen yapmak zorundayım''dedim Barana biraz ip ucu vermek istiyordum ''gel buraya deli kız''dedi ve bana sarıldı gülümseyerek bende ona sarıldım ardından yanımıza Baran geldi Baranın gölgesi olduğunu biliyordum Baran gelince Yağız gitti bende Yağızla gidecekken Baran kolumdan tuttu . İçimde ona sarılma hissi olsa da o hissi bastırdım kendimi çok güçsüz çaresiz hissediyordum başımı kaldırıp Barana baktığımda onu daha önce hiç böyle görmemiştim yıkılmış çaresiz duruyordu aynı benim durduğum gibi ''neden''dedi boğuk çıkan sesiyle''lütfen''dedim bende benimde sesim boğuk çıkmıştı''Büşra ne oldu bize''dedi gözlerim dolmuştu daha fazla üzerime gelirse ağlayacaktım''yıkıldık''dedim ağlayacak gibi çıkmıştı sesim ve sonra gözyaşlarımı daha  fazla tutamayıp onları serbest bıraktım ''yıktılar''dedim ardından onunda gözleri dolmuştu kolumu bırakıp bana elini verdi şuan o ele o kadar çok ihtiyacım vardı ki belki Barana anlatsam beraber daha iyi çözerdik''kim''dedi hiç durmadan''seninkiler''dedim kaşlarını çattı hala elini tutmamı bekliyordu''benimkiler''dedi soru sorarcasına ''düşmanların'' dedim ve gözyaşlarım yeniden düşmeye başladı Baran şok içerisinde kalmıştı ve ağzından sadece ''Fatih''ismi çıktı başımı onaylarcasına salladım ''ondan korkmana gerek yok''dedi gerçekten gerek yokmuydu bu söylediğine o kadar çok inanmak istiyordum ki bilemezsiniz ''öldürürler seni''dedim anlatmıyacaktım ama söylemem gerekenleri söyleyecektim ''yapamazlar''dedi hah ciddimiydi bu ''Sefa onlardan olursa yaparlar''dedim böyle diyince kaşlarını çattı bazı şeyleri anlarmış gibi oldu ağzından ufak bir''siktir''çıktı eliyle gözyaşlarını sildi ardından elini yanağıma koyup benimde gözyaşlarımı sildi ''sakın korkma ben her şeyi çözücem''dedi gözlerimin içine  bakarak''ama sana ihtiyacım var''dedi başımı olumsuz anlamda salladım''artık bensizsin ''dedim istemeyerek kurduğum bir cümleydi bu ''neden''dedi sadece neden''Senin hayatın her şeyin daha önemli ''dedim başını anlarmışçasına salladı bende başımı önüme eğdim ve içeriye doğru yürürken kolumdan tuttu ''ne ''dedim sertçe ona bakmıyodum ama yüzünün ne durumda olduğunu biliyordum ''yok bir şey''dedi ve kolumu bıraktı içim rahat olmadığı için''söyle''dedim ama sesim sertti ''bana yardım edebilir misin diyecektim''dedi hafif bir tebessüm ettim''tamam''kolumu ellerinden kurtarıp içeriye geçtim herkes oturup sohpet ediyordu Yağızın yanına gidip oturdum ve kulağına''Barana yardım edicez''dedim bana gülümsedi ''sonunda doğru yolu buldun''yapmacıktan gülüp''zaten doğru yoldaydım ama oyuna devam ''dedim suratı hafif düşse de kendini toparlayıp hemen gülümsedi''olsun sonuçta doğru yoldayız''güldüm oda gülmüştü ''off hadi kalkalım yaa''haklıydı çok basmıştı burası''aynen''dedim kalkmayı onaylarcasına annem bize bakınca ağzımla kalkalım dedim''gençler isterseniz siz eve gidin''dedi teyzem gülümseyip ''olur''dedim Yağızda güldü ''o zaman biz kalkalım''dedik ve kuzenimle kalkıp herkesle vedalaştık..