Fall Out Of Love

Drive Home

" no, bess .I insist. Please naman. Kung di ka papayag. Uuwi nalang ako para may kasama kayo ni Erien." I feel guilt on her answer. Dahil alam kung ayaw niya pang umuwi at isa pa ayaw niyang iwan si Arki doon na lasing.
" mommy, I wanna go home." napadta ako nang marinig ang iyak ni Erien. Alam kung pagod na siya dahil sa maghapong laro.
"Ericka, please? Mas mapapanatag ako kung my maghatid sa inyo." sabi niya habang tinitingnan si Erien, dahil alam niyang anu mang oras ay mag wawala na ang bata, dahil ganito itu pag pagod. Kaya wala akung nagawa kundi umuo nalang sa gusto nila. Baka makahalata na iyong ibang bisita. Umalis na kami papuntang labas nang bigla siyang magsalita.
" let me carry her."
" no, kaya ko na" dretso lakad papuntang labasan. Pinagbuksan niya ako ng pinto. Kandong ko si Erien habang naka upo sa passenger seat.
Ito na yata ang pinaka mahabang byahe sa tanang buhay ko. Pinaka tahimik at pinaka tensyonado sa lahat. Walang salita na gustong lumabas sa aking bibig. Dalawang oras ang byahe at traffic pa. Medyo malayo pa ang aming lakbayin.
" I know I'm nuts for asking you this Ericka, since the evidence is too obvious to ask..."
God! Please not this time. Please!
" is she my daughter? I know the answer is Yes, but I just want to hear it from you Ericka!" halos lumundag ako dahil tumaas ang kanyang boses. Alam kung nanginginig ako, walang salitang gustong lumabas sa aking bibig.
" fuck ! Answer me! " napansin kung mabilis na ang takbo ng kanyang sasakyan. I hugged Erien tightly and closed my eyes. I can't stop my tears from falling. Mixed emotions, anger, nervous and hurt. How can he be that mad when the fact is that, he is the one who leave. Memories from past take back. Those heartbreaking moments when he chose someone over me. That I almost kill myself. Tiniis ko lahat nang kahihiyan, knowing sa probinsya namin ang mga tao ay napaka chismosa. Halos itago ako ng aking mga kapatid para protektahan ako sa mga taong mapanghusga. Gayun paman, hindi ako pinabayaan nang aking pamilya, umalis ako ng probinsya upang iwasan ang lahat ng sakit at nang maka move on ako. Dinala ako ni mama sa Manila, dito ako nagsimula sa lahat, nag apply nang trabaho at nakilala ko si Helga na naging kaibigan ko. I was 24 at that time. Na hindi ko alam ang buhay pag wala ang aking pamilya. I wanna move on. Simula ng isilang ko si Erien ay nabigyan ako ng rason para ipagpatuloy ang lahat. Erien is my everything, that I will slay anyone who will try to take her away from me.