Fall Out Of Love

Meet again

Lunes na naman. Hayyy naku! Andaming dapat tapusin. Inihanda ko muna lahat ng kailangan ko sa pagtatrabaho bago nagsimula. Nag umpisa na ako, hanggang sa di ko namalayan ang oras na tanghali na pala. Lunch break na pero di ko pa feel kumain. Kahit gutum na ako. Gusto ko sanang tapusin muna tu kahit itong isang bundle lang ng vouchers kaya ko pa naman ang gutum.
" Ericka!? May naghahanap sayu sa labas." tawag sa akin ng aking isang kasamahan.
"hmmmp!? Sino ba?" balik tanong ko. Dahil wala naman akung inaasahan na bisita, liban lamang kay Leandrei na pumupunta dito anu mang oras pero dretso naman papasok dahil sa kilala na siya rito kaya na curios ako.
" Vance daw." sabay ngiti. "uy! Bakit ba ang gwapo nun? Hehe. Labasin muna kaya." dagdag pa niya.
" hm, cge puntahan ko muna."sabay tayu ku papuntang labas.
Nadatnan ko si Vance na priting nakaupo sa my lobby at agad rin namang tumayu pagka kita sa akin.
" ano bang kailangan mo?" detso ko na tanung sa kanya. Ayaw ko ang ediyang pumupunta  siya dito at baka anu ang isipin ng aking mga kasamahan lalo na't may nobyo ako. At lalong ayaw kung malaman nila na siya ang totoong tatay ni Erien dahil ang alam nila ay si Leandrei dahil din yun sa kagustuhan nito.
      He is just staring at me. The way he looked it give shivers on my spine.
" what do you want?" balik tanung ko sa kanya.
"my child." matigas niyang sabi. Na hindi inihiwalay ang tingin sa akin.
"are you insane? After all you've done. Parang wala lang sayu ang lahat! Stay out of our life!" pagalit kung sabi. Gusto kung sigawan yung pag mumukha ng lalaking ito.
"do you think I will do that? Huh?" kalma lang niyang sabi na may kasamang pagtatangis ng bagang.
Hindi ko alam na kanina pa kami nakatayu dito sa hall way ng opisina at halos lahat ay napatingin na sa amin.
" umalis ka na dito!" banta ko sa kanya.
" I will let you pass this time. But promise next time you can't scape from me. You know me Ericka, I will do what I want and I can get what I want." halos pabulong niyang sabi sa akin na halos walang makarining. Tumalikod siya sa akin at umalis.
Halos hindi ako maka lakad sa panginginig.
Hinding-hindi mo makukuha sa akin ang aking anak. I will do everything!
Halos tumalon aku ng tumunog ang aking telepono.
Leandrie bhabe calling...
"baby..."matamlay kung sagot.
"heyyy! Love, are you owkie? You sounds lonely. Wait me there am going. I love you so much baby. Mwahhh."agad niyang binaba ang tawag without even waiting my answer.
Five-thirty na pala ng hapon. Hindi ko namalayan ang oras.
I just sit here to wait Leandrie.