I hate her (girlxgirl)

Κεφάλαιο 1ο

Emma's POV

Σήμερα είναι μια καινούρια αρχή. Καινούρια πόλη, καινούριο σχολείο, καινούργοι άνθρωποι. Δεν θα πω ψέματα, έχω άγχος.

Δεν θέλω να συμβούν πάλι τα ίδια. Από εδώ και πέρα θα είμαι διαφορετική. Δεν πρόκειται να ανεχτώ άλλη αρνητική συμπεριφορά. Κανείς δεν θα θέλει να γνωρίσει την παλιά Emma την αδύναμη.

Από εδώ και πέρα θα ζω τη ζωή μου απλά. Ούτε πολλές συναναστροφές, ούτε πολλές εξόδους και πάνω από όλα ούτε άλλες κοπέλες. Όλο αυτό είναι ένα λάθος. Είναι μια κοροϊδία. Πρέπει να το ξεπεράσω, πρέπει να αλλαξω. Θα αρχίσω να ασχολούμαι με αγόρια. Πόσο δύσκολο μπορεί να είναι;

Ξεφυσάω δυνατά και αρχίζω να παίρνω βαθιές ανάσες για να ηρεμήσω καθώς τα χέρια μου έχουν αρχίσει να τρέμουν από το άγχος.

Αχ και να ήταν ο μπαμπάς μου εδώ, θα μου έλεγε τι πρέπει να κάνω. Από τότε που τον έχασα κάτι έχει αλλάξει μέσα μου. Σαν ένα μεγάλο κενό που μόνο εκείνος μπορούσε να συμπληρώσει.Το ίδιο και στη μαμά μου. Το πως την έπεισα να μετακομίσουμε είναι θαύμα. Δεν περίμενα να δεχτεί. Βέβαια το παλιό μας σπίτι ήταν γεμάτο αναμνήσεις του μπαμπά μου άρα το να δέχτηκε μοιάζει κατά κάποιον τρόπο λογικό. Ίσως να είναι μια καινούρια αρχή και για τις δυό μας. Έχουν περάσει 3 τρια χρόνια και από τότε και το μόνο που μου λέει είναι ένα καλημέρα και ένα καληνύχτα.

Ακόμα κι όταν μου συνέβαιναν διαφορά, δεν ενδιαφέρθηκε. Ώρες ώρες με κάνει να νιώθω περιττή. Σαν να είμαι νεκρή για εκείνη. Σαν να ήταν δικό μου το λάθος.

Μέχρι κι όταν της είπα για την σεξουαλικότητά μου απλά με κοίταξε με εκείνο το αδιάφορο βλέμμα. Το κενό.

Το μόνο που θέλω να μάθω είναι τι της έχω φταίξει. Το ξέρω ότι είναι άτομο που δεν θα έβαζε ποτέ τα συναισθήματα ανάμεσα στις σχέσεις της με τους υπόλοιπους ανθρώπους. Οπότε τι έχω κάνει;

Πραγματικά εύχομαι η California να μας αλλάξει προς το καλύτερο. Και ίσως με τον καιρό να καταφέρω να κάνω μια κουβέντα με την μαμά μου.  Μπορεί να μην είχα πολλές αναμνήσεις μαζί της σε σχέση με όσες είχα με τον μπαμπά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μου λείπει.

Το κουδούνι της πόρτας με βγάζει από τις σκέψεις μου και πάω βιαστικά να ανοίξω. Ποιος να είναι; Μας έχουν μεταφέρει ήδη όλα τα πράγματα.

Ανοίγω την πόρτα και εμφανίζεται μπροστά μου μια κοπέλα με βαμμένα κόκκινα μαλλιά και πράσινα μάτια. Τα ρούχα της είναι δύσκολο να τα διακρίνω στο σκοτάδι.