I hate her (girlxgirl)

Κεφάλαιο 11ο

Emma's POV

Τα μάτια μου ανοίγουν αλλά αυτή τη φορά είναι διαφορετικά. Σημέρα το μόνιμο κενό στη διπλανή πλευρά είναι πιασμένο. Πιασμένο από το μόνο άτομο που με κάνει να νιώθω τόσο ασφαλής.

Τα χέρια της είναι τυλιγμένα σφτιχτά γύρω από τη μέση μου κάθως κοιμάται. Δεν μπορώ παρά να την παρατηρήσω. Διώχνω μια τούφα από τα μαλλιά της μπροστά από το πρόσωπο της. Είναι τόσο όμορφη.

Προσπαθώ να ξεχάσω τις τελευταίες μέρες όσο μπορώ. Δεν θέλω να πω στην Alex τι συνέβη, δεν υπάρχει λόγος να την ανησυχήσω. Από εκείνη τη μέρα που με χαστούκησε η μαμά μου δεν την ξαναείδα. Εφύγε τρέχοντας από το σπίτι χωρίς να μου δώσει απαντήσεις. Εχώ καλέσει την αστυνομία να την βρουν, μα τίποτα ακόμα.

Νιώθω τόσες ενοχές που δεν μπόρεσα να την σταματήσω. Αντί να τρέξω από πίσω της, έμεινα εκεί, παγωμένη κρατώντας το πονεμένο μάγουλο μου.

Καλύτερα να σηκωθώ. Ξετυλίγω προσεκτικά τα χέρια της Alex από την μέση μου προσπαθώντας να μην την ξυπνήσω και κατευθύνομαι προς την κουζίνα. Το ρολόι στον τοίχο δείχνει 6:07. Χριστέ μου, παίζει να είμαι ο μόνος άνθρωπος που ξυπνάει τόσο νωρίς.

Μιας και είναι η Alex εδώ καλύτερα να μαγειρέψω κάτι. Βγάζω τα κατάλληλα υλικά για pancakes από το ψυγείο και αρχίζω. Λίγο πριν βάλω το φαγητό στο πιάτο βλέπω την Alex από την άκρη του ματιού μου να έρχεται στο χώρο.

"Ξέρεις να μαγειρεύεις;!"ρωτάει ξαφνιασμένη κάνωντας με να γελάσω δυνατά.

"Καλημέρα και σε εσένα."της απαντάω με ένα παιχνιδιάρικο ύφος.

Μου δίνει ένα ειρωνικό χαμόγελο και παίρνει θέση στο τραπέζι. Τρώμε την υπόλοιπη ώρα ήσυχα. Νιώθω την Alex να με κοιτάζει ώρες ώρες μέχρι που καταντάει κωμικό.

"Τι είναι; Έχω κάτι στο πρόσωπο μου;"την ρωτάω περίεργη.

"Όχι απλά έχω παρατήρησει ότι δεν έχεις αγγίξει σχεδόν καθόλου το φαγητό σου."σκατά, προσπαθούσα τόση ώρα να φάω για εκείνη με το ζόρι. Δεν θέλω να υποψιαστεί κάτι οπότε προσπαθώ να φανώ χαλαρή.

"Απλά δεν είχα τόση όρεξη αυτό είναι όλο."της λέω με ένα αμήχανο γέλιο.

"Χμμ."μουρμουρίζει χωρίς να το σχολιάσει και απλά συνεχίζει να με κοιτάζει παράξενα.

Συνεχίζουμε να τρώμε ήσυχα μόνο που αυτή τη φορά επικρατεί μια αμηχανία μεταξύ μας. Το ξέρω ότι δεν με πίστεψε, αλλά δεν θέλω να μάθει για τα προβλήματα διατροφής μου. Την έχω κουράσει ήδη αρκετά αυτές τις μέρες.