K3... Problemen (voltooid)

De show

                                                                   *Na de show* Marthe

Ik zie Klaasje steeds naar me kijken. Ik weet dat ze tegen me liegt. Ik ben te dik. Dat zegt iedereen. Klaasje en Hanne hebben allebei een bord pasta. Ik zei dat ik al heb gegeten maar moest toch wat eten van Kristel. Langzaam loop ik achteruit en ren ik naar de wc. Ik laat de deur openstaan. De anderen eten toch nog. Dan ga ik boven het toilet hangen en stop mijn vinger in mijn keel. Ik haat dit, maar ik moet doorgaan. Ik ben dik. Ik krijg tranen in mijn ogen.. ' MARTHE'  hoor ik opeens iemand schreeuwen en ik word overeind getrokken. Ik draai me om en kijk recht in de ogen van Klaasje. Ik schrik me dood. ' Klaasje' Fluister ik zachtjes. Ik probeer weg te rennen, maar ik voel me te zwak en val in de armen van Klaasje.

                                    Klaasje

' Marthe! ' Ik schrik me kapot! Ik heb opeens een Marthe in mijn armen. Ik roep niet de anderen. Dit moeten we samen oplossen. Voorzichtig til ik haar naar mijn kleedkamer en draai de deur op slot...

                                          Marthe

Ik zie wazig. Er zweeft een gezicht boven me. Ik probeer op te staan maar val bijna. Klaasje vangt me op. Klaasje... De toiletten.. Langzaam komen de herinneringen weer naar boven en ik stort in tranen. Klaasje klemt me stevig tegen zich aan. 'Sssst, het is oke.' Blijft ze maar zeggen. Langzaam word ik weer rustig. 'Klaasje, Marthe zijn jullie hier?' Hoor ik Hanne roepen. 'We komen zo!' Roept Klaasje terug. Ik begin te trillen en Klaasje geeft me een glas water. Snel drink ik het leeg. Ik staar even naar Klaasje en staar dan beschaamt naar de grond. Dan begint ze te praten. ' Meisje toch.. Waarom doe je dit?' Ik probeer antwoord te geven. Maar ik kom niet op de juiste woorden. ' Ik.. Ik... Ik ben dik!' Zeg ik en ik begin weer te huilen. Klaasje troost me. ' Natuurlijk niet! Je bent hardstikke dun!' Zegt ze tegen me. Even denkt ze na. 'Komt dit door je insta?' vraagt ze dan. Ik bloos. Ik schaam me kapot. Klaasje merkt het. ' Ja dus.' Zegt ze. Ze omhelst me en zegt: Kom mee!                       Ze trekt me mee naar haar auto. 'Jij logeert  voorlopig bij mij!' Zegt Klaasje lief en ze geeft me een broodje. Ik kijk er twijfelend naar. ' Marthe? Je moet eten!' Zegt Klaasje tegen me. Voorzichtig begin ik te eten en met moeite krijg ik het broodje naar binnen. Terwijl Klaasje rijdt kijkt ze me steeds bezorgt aan.