Klaasje
Eenmaal thuis trek ik Marthe naar de bank en geef haar wat water. Ze durft me amper aan te kijken, zo zielig. Ze is veel te onzeker. Maar die mensen op insta zijn ook te erg voor woorden. Langzaam ontstaat woede, maar ik moet rustig blijven. Eerst maar Marthe helpen..
Marthe
Ik zit op de bank, bij Klaasje thuis. Ik ben duizelig, maar durf niets te zeggen. Ze vind me vast een rare.. Ik begin bijna te huilen maar probeer het op te houden. Klaasje komt naast me zitten en slaat haar arm om me heen, en dan beginnen de tranen te stromen..
*VIJF MINUTEN LATER* Marthe
Ssst, stil maarrrr. Zegt Klaasje. Ze probeert me aan het lachen te krijgen door mijn rrr na te doen, maar het werkt niet. Ik blijf maar aan al die reacties denken. Klaasje staart me heel de tijd aan. Ik word er ongemakkelijk van. Ze merkt het en mompelt een sorry, waarna ze even naar mijn buik kijkt. Ik bloos even, maar durf niet te bewegen. Opeens rent Klaasje naar boven. Ik kijk even beduusd. Dan loop ik haar maar achterna.
JE LEEST
K3... Problemen (voltooid)
FanfictionK3 is ondertussen heel goed op weg om NOG EN NOG beter te worden.... Alleen, wat is er toch met Marthe? NIET KOPIEREN
