Blood Sweat & Tears นายสุดโหด

เชื่อใจ ..

- ด้านกิม -
"ครับๆๆ กลับบ้านดีๆนะ อยากกลับดึกมาก"
[ค่ะพี่กิม ถึงบ้านแล้วหรอค่ะ]
"ถึงแล้วครับ"
[ค่ะพรุ่งนี้เจอ..]
(คุยกับใครอ่านาว) 😳
เสียงใครวะ ? อยู่กับเพื่อน ผู้ชาย หรอ ไม่หรอกน่าอาจจะเป็นเพื่อนนาวก็ได้ขนาดกลุ่มผมยังมีผู้หญิงเลย
"ทำรายงานกับ ผู้ชาย ด้วยหรอครับ"
[อ่อคือ..เออ..เพื่อนใหม่นะเขาไม่มีกลุ่มทำรายงานวิทเพื่อนนาวเลยบอกให้เค้ามายุด้วย ไม่มีไรหรอก]
"ครับพี่เชื่อใจนาวนะ ดูแลตัวเองด้วย"
[รับทราบค้าาา งั้นแค่นี้ก่อนนะค่ะพี่กิม]
"ครับ"
ตู้ดๆๆ 📞📞
น้องมันบอกมีรายงานกลุ่มต้องทำกลับเพื่อนบางทีวันนี้อาจจะไม่ได้กลับบ้านเลยโทรมา
บอกผม กลัวผมจะโทรไปทำลายสมาธิ 😊
"กิมเสดยัง ?"
เสียงพี่นัทดังมาจากนอกประตู
"ครับเดวผมตามไป"
ที่จริงผมยังไม่ได้บอกน้องมันเลยว่าจะไปผับ
กลับเพื่อน ไม่ต้องบอกหรอกมั้งโลกมันคงไม่กลมเกินกว่าผมจะเจอน้องมันอีก ที่สำคัญน้องมันยุบ้านเพื่อน ทำรายงาน 😄

ห้องอาหาร
"กินเยอะๆนะลูก"
"ครับ เออ..ม๊าครับวันนี้กิมไปบ้านเพื่อนนะ"
"ไปทำไมละลูก"
ม๊าถามอย่างสงสัย ถ้าผมบอกไปว่าไปผับม๊าต้องสั่งให้เฮียนัทไปด้วยแน่ๆ (ยุต่อหน้าม๊าต้องแทนชื่อพี่แบบนี้)
"มันจะหนีเที่ยวละสิ ม๊ะ"
"ไม่ใช่นะ ผมมีรายงานคณิต"
คิดได้ไงเอาครูคณิตมาอ้าง ถ้าครูรู้นี้อย่าหวังว่าวิชานี้ผมจะผ่าน
"แล้วจะไปนอนรึกลับมานอนบ้านละ ให้พี่เค้าไปส่งมั้ย?"
ป๊าถาม รถผมก็มีนะแต่ผมไม่ชอบขับอ่าส่วนมากผมให้พี่เขาไปส่งมากกว่า เรียกง่ายๆขี้เกลียด
"ไม่เป็นไรครับป๊า ผมไปเองดีกว่า"
"อื้อใช่ ป๊ะ ให้มันไปคนเดวอ่าดีละ"
ไม่ต้องงงนะครับ นัทมันจะเรียก แม่=ม๊ะ พ่อ=ป๊ะ ส่วนผม แม่=ม๊า พ่อ=ป๊า 👌
"งั้นก็รีบๆทำนะลูก อย่านอนดึก"
"ม๊ะจะให้มันนอนบ้านเพื่อนเรอะ"
ม๊าทำตาเขียวใส่พี่นัท
"ม๊ะจะให้น้องนอนบ้านเพื่อนหรอครับ"
"ก็มันดึกแล้วนะลูก นัทไม่สงสารน้องหรอ"
"ให้นอนมันนอนเหอะลูก วันพรุ่งนี้วันเสาร์"
คือ พี่ผมมันมี1อาการที่ไม่เหมือนใครคือ ขี้หึงน้อง ขี้หวง ขี้ห่วง กว่าผมจะมีแฟนได้ เฮ้อ ลำบากเลยทีเดว 😅😄
"งั้นพรุ่งนี้ตอน9โมงกว่าฉันจะโทรหา !"
"รับทราบคราบบ 😊"
"ม๊ะงั้นผมขอตัวขึ้นห้องละ ฝันดีครับป๊ะม๊ะ"
"ฝันดีลูก "
ป๊าบอกก่อนจะเดินไปเปิดตู้เย้น
"ฝันดีจ้ะ"
พี่มันเดินมาหอมแก้มม๊ะสองข้างก่อนจะเดินขึ้นบันไดไป
"ม๊ะงั้นผมไปเตรียมของก่อนนะครับ"
"โอเคลูก อย่านอนดึกนะ ม๊ะเป้นหวัง"
"ขอบคุณครับม๊ะ"
ผมดีใจแฮะที่ป๊ากับม๊าแบบนี้ คนที่ร่าเริงตลอดเวลาขี้เล่น แต่เวลาโหดเนี้ยดุนะครับ 😉

ห้องกิม
"หายไปไหนวะ"
ผมกำลังหากุญแจรถยุนั้นเอง พอดีไม่ได้ขับบ่อยเลยจำไม่ค่อยได้ 😁
"อ่อยุตรงนี้ไง วันนี้ป๊าไม่ยุนะลูก เป็นเด้กดีนะครับ ฮาเร็มของป๊า"
ผมบอกแม่นสุดที่รัก ส่วนแมวผมนะหรอ นอนบนเตียงเรียบร้อยแล้วครับ 😊😔 ผมอุ้มแม่นไปนอนข้างๆกาฟิว(ชื่อแมว 😌)
"นอนตรงนี้นะครับ"
พอทำทุกอย่างเสดผมก็เดินออกจากห้องมาที่
โรงรถ

- ผับบาร์โค้ด - ผับชื่อดังที่รวบร่วมหนุ่มสาวมากหน้าหลายตา
"แล้วไอ้ซันกับไอ้พายไปไหนละ"
"เห้นบอกไปม่อสาว555"
เพื่อนผม เฮ้ย ผมเดินไปนั่งข้างๆเตย
"มาช้าแฮะ 555"
"555 ขอโทษทีนะ 😇"
"เราชินแล้วละ"
ฟังดูเหมือนผมเหี้ยแฮร่
เสียงเพลงดังวนไปพร้อมกับเสียงฮือฮาของหนุ่มสาว ผมได้แต่นั่งมองพวกเขาเต้นกันบ้างทีก็มี ผู้ชาย เข้าไปพูดคุยกับ ผู้หญิง บ้างจับนู้นนี้นั้นไปเลื่อย
"เตยฉันว่าเรากลับบ้านเหอะ ดึกละ"
"อื้อ จริงด้วยวันนี้พ่อเราจะมานิ่"
"งั้นเดวเราไปส่งนะ แถวนี้ ผช เยอะ "
ผมรีบอาสาจริงๆก็ไม่ได้กินยุแล้วเลยคิดว่าจะไปส่งก็มันจริงนิ่มีแต่ ผู้ชาย มันคงไม่ดีถ้าจะให้ ผญ 2คนเดินไปลำพัง
"ส่งหน้าผับพอ ฉันเอารถมา เคนะ"
"อื้อแบบนั้นก็ได้ "
ผมตอบรับเบาๆ เดินออกมาตามหลังเตยกับขิม ขณะที่เดินผมก็คิดอะไรไปเลื่อยๆจนมีเสียงนึงถามขึ้นมา
"เป้นไรรึป่าว เห้นเหม่อลอย"
"หะ..ป่าว ไม่มีไร กลับดีๆละ"
"อื้อ รีบเข้าไปข้างในเหอะ"
ผมก็หันหลังกลับทันที ไม่รู้ว่าอะไรดนดานใจ
ให้ผมหันไปมองทางขวาประตูเข้าคลับ
"ผู้หญิง คนนั้นใครวะ หน้าคุ้นๆ"
ไม่มีไรหรอกมั้ง คงจะเป็นคนหน้าเหมือนมาก
กว่าเพราะว่าผมเห็น ผู้หญิง คนนั้นเป็นนะนาว
"มันจะเป้นไปได้ไงไอ้กิม น้องเขาทำรายงานอยู่บ้านเพื่อนนู้น คิดมากหนา"
ผมก็บ่นให้กับตัวเองไปเลื่อยๆ จนเดินไปถึงหน้าประตูเท่านั้น ผมฝันไปใช่มั้ย ?
"นาว ใช่นะนาวรึป่าว"
คนถูกเรียกรีบหันมามองผมทันทีพร้อมกับไอ้ ผู้ชาย หน้าหล่อคนนั้น
"ใครหรอนาว รู้จักด้วยหรอ"
"นาวว่าเค้าคงจำคนผิดอ่า เราไปกันเหอะ"
"เดวนาว พี่จำคนไม่ผิดหรอกนะ"
ผมดึงแขนนาวไว้ น้องมันก็หยุดแหละไม่ได้ขยับไปไหน
"ไหนบอกว่าทำรายงานไง ?"
ผมพยายามกลั้นอารมที่กำลังเดือดให้มาที่สุดค่อยๆคุยแบบไม่ใช่อารมกับน้องเขา
"แล้วพี่ละไหนบอกว่ายุบ้านไง"
"ก็ถ้ากูยุบ้านตอนนี้กุคงโง่ให้มึงหรอกกุมั้ง!"