Hi ako nga pala si Kyla Andrea Velasco. Isa akong nerd at puro pag-aaral lang ang iniisip.
Magandang babae naman ako.
Mahilig akong magpaloko.
nahihiya ako sa lahat ng tao. parang lahat sila masama.
lagi din akong nabubully. "stupid nerd" daw kasi. Hindi ako nagpapaapekto sakanila.
takot din ako sa mga lalaki..
Kaya lang naman ako naging ganoon dahil sa isang insidente...
Na nagpabago sa buong buhay at personalidad ko.
*FLASHBACK*
"miss panyo oh"
what? sino ba tong pakialamero na to? tss.
unti unti ko naman inangat ang ulo ko.
hindi ko tinanggap panyo niya. ew lang haha baka may germs eww.
pero..
ang gwapo niya....
Tinabihan niya ako.
"Ba't ka umiiyak?"
sabay pinunsan niya yung luha ko.
sasabihin ko ba sakanya? eh? nakakahiya naman pagganun.
but I just need someone to talk to na kasi.. pero bago pa tumuho ulit ang luha ko, pinigilan ko muna ito bago magsimula.
"I had a dog. her name is Bubble. love na love ko yun since yun ang unang dog na bigay sakin ng parents ko. kaya si bubble ang una kasi back then I'm allergic to dogs so even though I want them so bad, I can't have them because I would die.
so yan nga. ang bait ng aso na yun as in halos ituring ko na siyang kapatid since namatay na yung kapatid ko.."
napahagulhol ulit tuloy ako ng iyak :(
but there he was, still listening.
so I continued.
"I treated him like my little sister. ang cute niya. tapos ang hilig pa manglick! haha. tapos lagi ko yun binibihisan. trained siyang dog kaya matalino yun. but then, kanina tinawagan ako nung maid namin..
Patay na daw si Bubble."
I stopped there. ansakit lang talaga.
but then he comforted me. he hugged me. we stayed like that for like 3 minutes. ako na mismo humiwalay sa yakap.
tinignan ko siya sa mata. Ang ganda ng mata niya.. makikita mong parang apektado din siya..
napatawa ako. weird ng kung weird idc anyways.
"It's funny that I told a stranger about my dog that died 1 hour ago and even hugged him for like 3 minutes. I don't even know you. But thankyou for comforting me."
Iniabot ko kamay ko sakanya.
"I'm Kyla Velasco :)" sabi ko sakanya.
and he smiled too. " Clyde. Clyde Mendoza."
and that changed my world.
since then, lagi ko na siyang nakakasama. grabe nga eh.
bestfriends agad kami.
people would always tease us. sasabihin."uy bagay kayo oh yii"
hindi ako naniniwala dun dati.
but dumating araw..I fell for my bestfriend.
iiee kasi naman eh..ang hirap pigilan. ang sweet niya kasi.
Every morning, sinusundo niya ako sa bahay since katapat ko lang ng bahay namin yung condo unit niya.
He would always accompany me. mapa recess, lunch, kahit dinner.
Hindi naman nagagalit si mama na pinapapunta ko sa bahay si Clyde. mabait naman kasi ito at magalang.
everynight, kinakantahan niya ako..ang ganda ng boses niya..
kaya lalo akong na inlove.
Mahirap. Mahirap itago ang nararamdaman ko sakanya. naging mahirap na sakin ang mga nakasanayan naming gawin; holding hands while walking.
dahil dun, namimisinterpret ng mga tao ang relasyon namin.
Ako lang ang in love, ano ba kayo.
Mahirap din kasi eh. Hindi mo alam kung gusto ka ba niya, or friendly gestures lang yun. Ang gulo. Nakakapangstress pa yun ha.
