Paul spadał w otchłań. Każda sekunda dłużyła mu się jakby, upłynęło 10 lat. Nagle uderzrył o kamień. Widniały na nim nie wyraźnie napisy ,, Dzięki tobie powrucę i pogrążę wszechświat w ciemności, a ty mi pomożesz czy tego chcerz czy nie, Paul". Bohater nie wiedział co o tym myśleć był bezradny sam, na maleńkiej wyspie po środku nicości. Nagle środek wyspy zaczął pękać a z niego wyszła ogromna ręka robota która, miała ze dwa metry wysokości.Pochwyciła bohatera. Następnie powoli ze środka wyspy zaczął wyłaniać się ogromny robot który był wysokości dużego statku kosmicznego. Miał napisane na skroni ,,Kronoss". Wtedy poczuł szarpnięcie... i otworzył oczy.
Stał nad nim Ajax, kapitan pokładu. -Wstawaj szybko! -Co się dzieje? -Furianie - powiedział - mamy kłopoty dostaliśmy w silnik i nie polecimy musimy coś zrobić bo nas rozwalą. -Jaka jest najbliższa planeta? -Derta145 - powiedział Ajax - pustynia, ale szanse są nikłe. -Wystarczy że ustawimy kurs, potem tylko wejdziemy w atmosferę i lądujemy, proszę i wszystko jasne. -Jakby to było takie proste to bym cię nie budził.
Nagle przez statek przeleciał głośny dzwięk: ZZZZZZZZZZZZZZ.
-Co to za statki nigdy takich nie słyszałem - spytał z ciekawością Paul. -To przecież Ćmy takie małe stateczki-kurdupelki!!! Za długo śpisz i kasuje ci się pamięć -zażartował Ajax.
Nagle usłyszeli huk i dzwięk lasera, ale, nie był to taki zwykły laser jaki słyszeli dotychczas. Pobiegli na mostek gdzie stała rozzłoszczona Kate:
-Dobrze się bawiliście? - spytała - Mamy poważną awarię jakiś nieznany laser uszkodził wszystkie komputery. -To znaczy... - zaczął Ajax. - Że zanim dolecimy rozwalą nas. - Zaraz, zaraz, Paul to znaczy że lecimy na Dertę - oburzyła się Kate. -A masz lepszy pomysł? -I tak ram nie damy rady - mruknęła Kate. -Chyba że użyjemy kapsuły ratunkowej - wtrącił Ajax. -ROZWALĄ KAPSUŁĘ TO KONIEC ĆMY SĄ SZYBSZE - powiedziała już prawie płaczem Kate - TYM RAZEM NIE WYGRAMY...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
