Jen’s POV
‘Jen!’- Shane
GGRRRRR!!!! Ang bobitang babae!
At eto naman po nanunukso!!
‘UUiii!! Ano yung kanina?’- Shane
‘Heh!!! Tumigil ka nga! Nakakainis ka eh!’
‘Hahahhahh!’
‘Sige , tawa ka pa diyan’
‘Hehe, sorry po( chichay style)’
‘Di bagay sayo’
‘Harhar, nakakakilig kasi eh’
‘Nakakainis! Nayakap ko pa siya! Asar! Kahiya!’
‘Hahahahaha! At nag blush ka pa’
Ahhh!! >.< bwisit na kaibigan to! Ipaalala ba?!
O/////////O
‘AAAyyiiee!!’ –Shane
‘Shane!’- Ian, sabay kaming lumingon ni Shane
‘Uy! Ian’- Shane
‘Jen’ Lumingon ako sa tumawag sakin
Oh My Pakwan!!
LUCAS MARTINEZ o_0
IAN’S POV
Asar! OP ako ngayon dito sa tambayan, every dismissal time kasi tumatambay kami ng mga katropa ko dito, isa siyang kainan sa tapat ng school, pero ngayon, sumabay samin dito sina Robbie at Trisha, at ang nakakaasar sa lahat eh yung paglalambingan nilang dalawa, ang labo naman nitong insan ko, ang sabi niya sa kin di niya gusto si Trisha, pero eto ngayon, napaka sweet! BWISIT!
Uuwi na sana ako ng tinawag ako ng babaeng pinakamamahal ko.
‘Ian, wait! , gusto ko lang sanang ibigay’ may inabot siyang box.
‘Para sayo yan’ – Trisha
‘Th-thanks’ then binuksan ko, I saw myself staring at a portrait of me.
I looked at her, I was shocked.
‘Thank you pala for being always by my side’ then unbelievably she kissed me……………….
.
.
.
.
.
.
On the cheek
‘Thank you, Best friend’
Ian’s POV
‘Thank you, best friend’ darn! I cant stop myself from thinking. What the EF! I was expecting that… that… uhhh. Never mind. I love her!.
Kasalukuyan akong nagdridrive ngayon papunta sa house nila Trisha, This is it, ipagtatapat ko na sa kanya kung ano ang nararamdaman ko para sa kanya. I am ready.
Malapit na ako sa kanila when suddenly…………………….
(A/N: please vote)
Shane’s POV
KKRRRIINNGGG!!! KKRRRIINNGGG!!! Kanina pa kasi
nag riring ang CP ko. O_o
Baka
may emergency! Tiningnan ko ang aking mumurahing CP si Jen pala..
‘Hello?’-aku
‘Sh-shane.. huhu…. Si bespren Ian.. *sniff.. naaksidente!’
‘Ano?! Jen ! nasan ka ngayon?!’ naiiyak na rin ako
‘Sa ospital malapit sa bahay nina Trisha..
huhu….S-si b-bespren..huhu..a…aga…agaw……..agaw buhay na siya!!’
‘Sige, pupunta ako diyan’
Ian, Hold on! Please bespren!!
Pagkarating ko sa ospital,
nakita ko si Jen, panay ang pagiyak,
hindi ko na rin napigilan napaupo na lang ako
at napahagulhol… ang saklap.. bespren..
Lumapit sa kin si Jen at yumakap.
Parehong napatayo kami ng lumabas
ang mama at papa ni Ian dumiretso sila agad sa min.
‘Tita, s-si I-Ian?’-Jen
‘Jen, hija, 50-50 si Ian’ – mama ni Ian,
habang umiiyak at yumayakap sa asawa
‘H-ho?’-aku, bespren lumaban ka, para sa min ni Jen, tambay pa tayo eh,
kasama ng tropa sa kainan.
‘huhuhuhuhuh…..’ si Jen, napahagulhol
Bespren.. lumaban ka.. lumaban ka… ..
