CHAPTER 1: I am Lili

14 1 0
                                    

CHAPTER 1: I am Lili

“I’m Lili Vriel Jimenez. Just call me Liliy,” pakilala ko sa harap ng klase. Bago lang ako sa school na ito. Galing kasi ako sa America and my Auntie decided na dito na daw muna ako mag-highschool for some reasons. Medyo kapos na rin muna sila Auntie kaya pumayag na muna ako. I decided na dito na muna ako magtatapos ng pag-aaral para hindi ako maging pabigat sa kanila.

Humanap na ako ng vacant na upuan. Medyo kinakabahan ako kasi parang wala man lang vacant na upuan dito. Baka mamaya sa sahig na ako umupo. Waa! >____<

“Uhmm..” wala na talaga akong mahanap! “Ma’am, excuse me po. Saan po ba may vacant seat?”

“Hmm..” nagtingin tingin na muna si Ma’am,

“CLASS?! WALA NA BANG VACANT?!”

O_O

Grabe naman itong si Ma’am makasigaw. Wasak na ata eardrums ko ee. Tch. -_______-

“Ma’am! Meron Ma’am! Sa tabi ni Yuki!” sigaw nung lalaking nasa bandang gitna.

Dumeretso na ako kung saan nila itinuro at umupo na doon, Katabi ko ang isang lalaking natutulog sa klase. Oras ng klase tapos natutulog sya? UNFAIR. Ba’t hinahayaan lang sya ng teacher nila? Unfair talaga. =_=

“Sya ang anak ng may-ari ng eskwelahan natin kaya ganon.”

“AYPETRA!” Uh-oh. Napatingin tuloy sakin ang mga kaklase ko at si Ma’am at naka-deathglare pa! “Sorry.”

Nangalumbaba na lang ako at tumingin sa babaeng nakaupo sa upuan sa harap ko, “Ahh.. Kaya pala. Ang unfair naman nun.”

“Talagang unfair,” humarap sya sakin, “I’m Angeline Sevilla.”

“Lili,” at nakipagshakehands ako sa kanya patago. Baka pahiyain pa ako ni Ma’am sa harap ee.

* * *

| BREAKTIME |

“Excuse me,” tanong ko sa babaeng may vacant ang upuan sa table nila, “Pwede ba akong maki-upo?”

“Bawal,” sabi nya sakin ng hindi man lang tumitingin, “May kasama pa kaming hinihintay.”

O-okay. This is the last seat na alam kong walang umuupo. Talaga bang sa sahig nalang ako kakain? Ajujuju. Parang nung nasa America lang ako nito ah? Napakaloner ko kasi nun at hindi man lang kumakausap sa iba. Nosebleed masyado ee.

Naghanap pa ako ng uupuan. Sana naman meron pa kahit papano.

- - -

“Uhm.. Can i sit here?”

“Nope. Kasama ko boyfriend ko.” Talaga? Boyfriend mo yan? Akala ko bodyguard mo.

- - -

“Pwede ba akong umupo dito?”

“Bawal. Upuan yan ni Chichi.”

“Chichi? Pusa ba yun?”

“Ofcourse NOT! She’s a hamster.”

“Ahh.. Pakisabi, pakabusog sya.”

“Of course. I will.” :)

- - -

“Excuse me, pwede bang makiupo?”

“Hmm...?” sabi nya habang ningunguya yung bubble gum nya at dinikit dun sa vacant seat sa tabi nya. RUDE!! Ajujuju. T^T

Wala na talaga akong maupuan. Pwede bang magpakabully nalang at itaboy sila para makaupo? Ang sakit na ng paa ko. (T3T) ~ HUHUHU.

“You can sit here beside me,” napatingin naman ako doon sa lalaking nagsalita. Yay! May upuan na ako! Weeee! *O*

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Feb 02, 2014 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Most Painful WordTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon