#KO5

20 3 1
                                    


Ve Cha Do son engelide tam onikiden isabet ettirmişti, sevinçten ağızımız açık kahkaha atarak zipliyorduk ve istemsizce birden birbirimize sariliverdik, o an anlatilmaz yasanir kac insanin bunlar deli mi gozuyle baktigi umrumda degildi ona dokunmak dokunmayi gec sarilmak okadar guven vericiydiki sicacik hissettiriyordu insana, sımsıkı tutmuştu o an gülümsememin yerini çatık kaşlarım aldı ve kolundan tutup onu geriye doğru ittim,  oddokkeee oddokke (nasıl) diye bagiriyordum ve istemsizce yumruk atiyordum, bu sefer Cha Do şımarıp, kahkaha atarak kacmaya basladi sinirden iyice köpürmüştüm en sonunda kacmaktan yorulmaya basladiginda benden özür dileyip bir daha olmayacagini soyledi, tabii ki bende özrünü kabul ettim. Daha sonra standa geri döndük ve benden begendigim ayiyi secmemi istedi, bir tanesini gozume kestirmistim bile kocaman kulakli, pembe patileri olan govdesi hafif kahverengi olan küçük ayıyı seçtim okadar tatliydi ki zaten standa ilk baktigimda o gozume carpmisti sizlerede dedigim gibi hic bir zaman hayalim olmuyor diye bir yanilgiya dusmeyin herseyin bir zamani ve yeri var, sadece bu yolda sabredin bir bakmissiniz ki  istedikleriniz yani basinizda...

Cha Do ya eğilip teşekkür ettim, ve yürümeye devam ettik yine bir Cha Do klasiği olan kolumdan tutup beni bir yere sürüklemesiyle irkilmem bir oldu, kim bilir yine nereye goturecekti, aslinda ne kadar homurdansamda bende seviyordum onun bu hallerini cunku her ne zaman kolumdan tutup beni bir yere sürüklese hayatım renkleniyor ve güzelleşiyordu mutluluktan havalara ucup ondan hic ayrilmamak her zaman yaninda olmak istiyorum, nedenini bilmiyorum ama beni ona ceken bir akim var,
Hoş bir akim bu hep delicesine icimde DisneyLand'tan ayrıldık ve beni otele bırakmak için ısrar ettiginde ne kadar onay vermeyip hayir desemde nafile bendende inatci oldugu kesindi.. Yolda havadan sudan sacma sacma konusurken otele geldigimizde kemerimin kilidini acarken aklıma su ana kadar her zaman yanimda oldugu ve bana bu yabanci ulkede hic yabancilik cektirmedigi hep mutlu edip pesimde pervane oldugu aklima gelince kirpiklerimin arasindan yanaklarima dogru bir damla süzüldü, o da görmüştü ve bana neden ağladıģımı ve beni kiracak birsey yapip yapmdigini soruyordu, kafami yana dogru sallayarak ona dondum ve dilimden bir anda su kelimeler döküldü...

----->

Devam edecek....

KORELİ OPPAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin