Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ....!

15. Η ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ

Ένας μήνας πέρασε. Ένας καταπληκτικός μήνας. Δεν πέρασε ουτε μια μέρα που να μην της δείχνει ποσο πολύ την αγαπουσε και την ήθελε. Και ο άγγελος της είχε πολύ χαρεί που ο μπαμπάς του εμενε ποια μαζί τους. Η ζωή τους κυλούσε πολύ ωραία.

Άλλο ενα πρωινο που ξύπνησε μεσα στην αγκαλιά του,σκέφτηκε. Γύρισε το κεφάλι της και τον κοίταζε που κοιμόταν. Ηταν τόσο όμορφος.. Σηκώθηκε απο το κρεβάτι της απότομα,πήγε στο μπάνιο έσκυψε στην λεκάνη και έκανε εμετό.
Απο την προηγούμενη μέρα την είχε πιάσει το στομάχι της,άσχημα. Καταραμένη ιωση σκέφτηκε. Σηκώθηκε σιγά σιγα,έριξε λίγο νερό στο πρόσωπο της και έπλυνε τα δόντια της.

- Είσαι καλά?την ρώτησε ο Φαιδωνας.
Είχε σηκωθεί από το κρεβατι,όταν την είδε να τρέχει στο μπάνιο. Τρόμαξε.
- Ναι,ναι καλά είμαι. Το στομάχι μου με πονάει. Αυτή η ιωση θα φταίει γαμωτο..!
Του είπε μ'ενα γλυκο χαμογελο και μπήκε στην ζέστη του αγκαλιά.!
- Δεν ακούω κουβέντα θα πάμε στον γιατρό. Ετοιμάσου!
- Βρε αγαπη μου,πάμε μετα. Έχω ενα ραντεβου πολύ σημαντικο στην εταιρια. Σε παρακαλώ πάμε μετα.
Τον κοίταζε με ενα ύφος τοσο γλυκο που δεν μπορούσε να της αρνηθεί τίποτα.
- Αν αισθανθείς χαλια όμως,θα μου το πεις και θα παμε αμέσως.
- Εντάξει... Σ ευχαριστώ...
Του ειπε και του έδωσε ενα φιλι.

Έφτασαν στην εταιρία,μαζί. Αφού την φίλησε την άφησε να παει στο γραφείο της. Έδωσε εντολή στην γραμματέα της να τα έχει έτοιμα όλα για την παρουσίαση. Ηταν πολύ απαιτητικός ο πελάτης αυτος,είχε αγχωθει άσχημα η Αγάπη. Αφού προετοίμασε τον εαυτό της για την παρουσιαση,μπήκε στην αίθουσα.

Ευτυχώς όλα πήγαν καλά. Μόλις τελείωσε η παρουσίαση πήγε στο γραφείο του Φαίδωνα,μολις μπηκε μέσα,μια ζαλαδα της ήρθε πήγε να πέσει. Όμως ο Φαιδωνας την πρόλαβε.
- Αυτό ηταν,φευγουμε τώρα. Πάμε στο νοσοκομείο,τώρα και δεν θέλω αντιρρήσης.

Πήγαν στο νοσοκομειο. Αφού της εκαναν της απαραίτηταις εξετάσεις,περίμεναν σε ενα δωμάτιο. Είχε ξαπλώσει η Αγάπη γιατί ακόμα ζαλιζονταν..
Μετα απο δυο ώρες μπήκε στο δωματιο ο γιατρος.
- Την κάνουμε; Καλυτερα είμαστε;
- Κάπως γιατρε.
- Δεν είναι  τιποτά όμως,στην κατασταση σου θα τα έχεις αυτά σε λιγο καιρο θα περασουν. Μην φοβάσαι Αγάπη.
Η Αγάπη έκλαιγε,απο χαρα. Ο Φαιδωνας  όμως δνε κατάλαβε το λογο.
- Γιατρε,τι εχει η γυναικα μου; Ειναι σοβαρά;
- Ποιο σοβαρά θα ειναι σε οχτώ μηνες.. Εκεί να δεις...
- Αγάπη,τι εχεις νεραιδουλα μου;
Πήρε τα χέρια του και τα έβαλε επάνω στην κοιλιά της...
Ο Φαιδωνας κατάλαβε εκείνη την ωρα. Την κοίταξε στα ματια.
- Είσαι έγκυος... Θα κάνουμε και άλλο παιδί...
- Ναι... Θα κάνουμε και άλλο ενα...!

Οι μήνες περνούσαν μέσα σε πολύ χαρούμενες οικογενειακές στιγμές. Ο Φαιδωνας δεν την άφηνε στιγμη απο τα ματια του,την κακομαθαινε πολύ,εκείνη το απολαυανε πολύ...!

Είχε μπει ποια στον όγδοο μηνα,ηταν στο γραφείο της. Ηταν στο μονο που δεν άκουγε κουβέντα. Άλλωστε ηταν και εκείνος εκεί τι να φοβόταν.
Της έλειψε,σηκώθηκε να παει να τον δει στο γραφείο του. Άνοιξε την πόρτα και είδε την Μινά να έχει κολλήσει πανω του,ηταν έτοιμοι να φιληθουν. Εκνευρίστηκε,έκλεισε απότομα την πόρτα και εφυγε με δάκρυα στα μάτια.. Πήρε την τσάντα της και μπήκε στο ανσανσερ,πάτησε το κουμπί να ξεκινήσει. Άκουσε τον Φαιδωνα να την φωνάζει ουτε που γύρισε.  Το ασανσέρ σταμάτησε κάπου στην μεση της διαδρομής. Τα έχασε η Αγάπη για μια στιγμη,προσπάθησε να πατήσει παλι το κουμπί αλλά δεν λειτουργούσε. Άρχισε ενα χτυπάει το κουμπί του κινδύνου. Είχε φοβηθεί πολύ,αρχισε να ζαλιζεται δεν αισθανόταν καλά, έκατσε κατω και έβαλε το κεφάλι της στα πόδια της να ηρεμήσει. Έπαιρνε ανάσες βαθιες,αρχισε να έχει ενοχλήσεις στην κοιλιά της. Χάιδεψε την κοιλιά της και αρχισε να μιλαει στο μικρο της. Μην φοβασαι μωράκη μου,η μαμά ειναι εδώ και ο μπαμπάς θα μας βγάλει σύντομα..

Μικρο κεφαλαιο. Θέλω να σας ζήτηση συγνωμη που άργησα αλλα ενα θεμα υγειας δεν με άφησε να γράψω. Γύρισα όμως...! 😘😘😘 Ευχαριστώ πολύ το διδυμακι μου,για την βοήθεια...
Καληνύχτα σε όλους...!