Villaluz Series 1:The Run Away(Completed)

Chapter 26:

HInaplos niya ang mukha ni Kirro kahit naka pikit ang mata nito hindi siya magsasawang pagmasdan ito gusto niya itong halikan tulad ng dati noong nagsasama sila kahit nanlalamig na ang pakikitungo sa kanya inilapit niya ang mukha nito at masuyong hinalikan ang nuo ng binata.

Naiiyak siya ngayon..Paano? Paano kung masaktan na naman siya at madamay ang anak niya?

Mahinang tumawa siya at nagmukha siyang tanga ngayon dahil pag nagsalita na siya dito ay alam niyang hindi nito maririnig dahil tulog ang lalaking mahal niya na si Kirro.

"Hindi ko alam ang gagawin Kirro kung paano ko sasabihin sayo at paano ko sisimulan."panimula niya at pinalandas ang daliri sa balikat ni Kirro at napabuntong hininga siya.

"Alam mo naman diba kung bakit, kung bakit ako galit sayo. Nasaktan mo ko at may karapatan akong mas magalit pero bakit nong nagkita tayo at hindi ko inaasahan na nag-invest ka sa Fortalejo Empire, Oo natutuwa ako na mas naging gwapo ka ngayon at kapag narinig mo ito alam kung lalaki ang ulo mo."natatawang aniya niya at tumayo sa pagkaka-upo.

Naglakad siya at hinawi ang kurtina sa balcony upang makalanghap siya ng hangin kahit may aircon naman ang kwarto nito.

Lumingon siya rito nakita niyang gising na si Kirro at mapait na ngumiti siya dito.Lumapit siya dito at umupo muli sa kama at muling ibinalik ang tingin sa labas ng balcony at pinagmasdan ang buwan.

"Mahal kita alam mo ba 'yon?"saka siya mapait na ngumiti."Akala ko makakalimutan kita pero hindi pala lalo na may isang magadang
regalo ng diyos ang ipinaloob sakin at napakasaya ko non ng dumating siya.Oo na saktan ako sayo akala ko masisira na ang buhay ko noon pero ng isilang ko ang baby natin."yes baby namin karapatan naman niyang malaman ito kaysa sa mawala ang anak ko baka matuluyan na ko sa subrang sakit pagmawala sa piling ko ang anak ko.

"Sasabihin ko na sana sayo ang tungkol sa pagbubuntis ko kaya lang naunahan muna ko.Masakit subrang sakit na marinig sayo ang mga salita na binitiwan mo na nagdulot ng puot sa dibdib ko pero sabi nila hindi habang buhay ako magiging ganito kung may isang batang naman pala ang magtitibag para ibalik ang ngiti ko na nawala."naramdaman niya ang paglibot ng kamay nito sa bewang niya at mahigpit na niyakap siya ni Kirro sa likod.

"Alam kong nasaktan kita Lane pero sana pagkatiwalaan mo ko, kung mauulit man ang nakaraan gagawin ko ulit 'yon."nagtaka siya sa sinabi nito bakas sa boses nito ang lungkot at sakit kaya binaklas niya ang pagkakayakap dito.

"Ano ang ibig mong sabihin Kirro?"natatakot siya sa malalaman niya nagpipigil siyang 'wag umiyak pero may isang butil ng luha niya ang nakatakas mabilis na pinahid nito at ngumiti.

Hinila siya nito at pinaupo sa kandungan at humilig sa dibdib ni Kirro.

"Naalala mo ba ang babaeng tinutukoy ko sayo ba dapat papakasalan ko?"tumango siya dito.Naalala niya pa 'yon sa subrang tagal narin hindi niya pa nakakalimutan kung bakit naging ganon si Kirro.

"Nakita ko siya sa opisina ko at nag-apply ng trabaho kaya lang may ginawa akong kalukohan sa kanya at nagalit sakin."tumawa ito habang sinasabi habang siya biglang kumabog ang dibdib.

"At sumunod non ay nakita niya kung may babae at nahuli niya kung may ginagawang milagro hindi ko kasi inaasahan na pupunta siya gumawa ako ng paraan para malaman ang totoo at tama ako pinalitan niya ang pangalan na Lane Fortalejo sa Lane Alfonso."saka siya hinalikan nito sa labi.

Alam nito sa simula samantalang wala siyang alam kung ganon sa simula palang siya ang lalaki dapat kung papakasalan?paano, ba't ang bilis para kay Kirro na mahalin siya never pa sila nagkita nito.

"Ako ba ang babaeng tinutukoy mo na umalis dahil ayaw kung magpakasal?"umiwas siya ng tingin ng pagmasdan nito ang mukha niya.

"Yes, ikaw nga Lane."sinapak niya ito sa dibdib narining niya ang paghiyaw nito at pinagpapalo saka tumayo sa kama.

"Paano nangyari na minahal mo ko ng ganon kabilis never kitang nakita Kirro! Tell me dahil ngayon palang naguguluhan ako!"napasigaw na siya sa inis na nararamdaman.

"We have the same school in college, agapi mou. Doon nagsimula ang pagiging baliw ko dahil sa babaeng bumihag sa puso ko at sabi ko sa sarili ko gagawin ko ang lahat maging akin ka.Ginawa ko ang lahat para mapansin mo ko pero iba ka kasi focus ka sa pag-aaral at sa mga kaibigan mo. Sabi ko sa isip ko ng mga panahon na 'yon Lane kung hindi ngayon may tamang panahon para satin at iyon nga kinuntiyaba ko ang magulang mo na ipakasal ka sakin pero hindi nga nangyari gumuho ang mundo ko sa nalaman na naglayas ka at hindi ka na mahanap kung saan ka lupalop na napadpad at isang araw bigla kang sumulpot sa opisina ko."natatawang sabi nito sa huling binanggit.

Yumapos lalo ito sa kanya at hinalikan ang nuo.Hindi nga niya alam kung bakit iba na ang pakikitungo niya sa binata.

"At sa muling pagkakataon nagbago din ang lahat..Mahal na mahal ko parin si Lane Fortalejo kahit siya pa si Lane Alfonso dahil iisang tao lang ang mamahalin ko ng biglang dumating sa buhay natin si Yleena remember her sa mall na hinalikan ako takot na takot ako ng umalis ka gusto ko pagkatiwalaan mo ko ngayon ginawa ko 'yon para sa kaligtasan mo at hindi ko alam na buntis ka pala."humugot ito ng hangin at ngumiti sa kanya ng mapait.

Sapat na ba para ipaubaya niya muli ang puso.Hindi niya alam pero kusa siyang tumango nakikita niya sa mga mata ang sinsiredad na totoo lahat ito at napatawad na niya ito at napahawak siya sa puso wala na ang galit gusto niya malaman ang lahat kung bakit?

"Nang malaman ni Yleena ang tungkol sayo ginulo niya tayo dahil alam mong ex-fiance ko siya.Marami ng bago samin hindi ko tinuloy ang kasal ng dahil sayo."napasinghap siya sa narinig.

"Siya ang una kung minahal Lane but the world crush our lives akala ko siya lang nong makita kita iba kaagad ang naramadaman ko kaysa sa kanya.Galit siya sakin at naging obsessed kaya pinatulan ko ang mga kahibangan niya dahil pag hindi kita iiwan papatayin ka niya natakot ako,Oo nakakabakla man pero hindi ko kaya na ipahamak ka Lane.Alam kung hindi sapat na rason iyon pero please give me another chance at hindi ko kakayanin na mawala kayo ng anak ko."

Alam niya na pala paano?nabigla siya sa nalaman na gusto siyang patayin.Bigla siyang natakot nakita ata nito ang bumalatay na takot sa mga mata niya at mas lalong humigpit ang yakap nito.

"Wala na si Yleena nasa mental institution na siya apat na taon na siya nandon at wala kang dapat ikabahala."nakahinga siya ng lubos sa narinig.

"About sa anak natin paano mo nalaman?"takang tanong niya rito habang nakakunot-noo.

"Narinig ko lahat ang sinabi mo kay Tito remember sa office niya nandoon ako sa madilim na bahagi ng opisina niya tahimik na nakikinig na hindi mo alam na nandoon ang presensya ko nagtaka nga ako kung bakit ako pinapunta ni Tito at sabi niya 'wag daw ako magsasalita kaya tahimik lang ako doon hanggang sa nalaman ko ang lahat na may anak na tayo."nakangit na saad nito."Gusto kung makita ang anak natin Lane."muling bumakas ang lungkot sa mukha nito.Umayos siya ng upo sa kandungan nito at humarap habang ang dalawang paa niya at nasapagitan ng bewang nito.

Hinawi niya ang buhok nito at sinapo ang pisnge ng binata at tinitigan ito sa mata."Yes, you will luluwas tayo bukas babalik tayo ng Manila dahil nextweek na silang dadating, agapi."nanlaki ang mata nito sa narinig magsasalita pa sana ito ng hinalikan na niya si Kirro.

****
Ms_shandria

Social Media Accounts.

FB:Sheandra Drilon Gevero

IG: Shasha_0109

Twitter: seandra09gevero