Always look on the bride side of life

Hoofdstuk 5 "Niet alweer"

We zijn na dat we de smsjes hadden gelezen meteen naar de politie gegaan, ze vonden het erg fijn en waren erg blij met deze informatie. Maar ze konden en mochten ons niks vertellen over wat ze wisten. De relatie tussen mij en Jason werd niet erg beter door deze situatie we waren alle 3 erg verdrietig en gingen ook niet meer naar het park. Ik had in de klas wel een soort nieuwe vriendin gevonden. Ze was niet vervangbaar voor Anique ofzo maar ik vond dat meisje gewoon erg aardig ze zat niet bij mij in de klas maar bij Jason ze heette Lilly. Ik heb een paar keer met haar afgesproken na dat ik haar leerde kennen maar het was niet echt brullen van het lachen zoals met Anique ik miste haar zo erg! Een paar weken later zat ik in de Natuurkunde les toen mijn mobiel afging. Niet te hard de docent had het niet gehoord maar ik hoorde het wel. Het was weer een bericht van Anique haar telefoon. Ik werd erg zenuwachtig maar ik opende het berichtje het was een lange sms :

"Hoi Ricky, ja ik wachte nog even met dit berichtje het komt waarschijnlijk hard aan! Ik ben namelijk al de hele tijd bij mijn oude vlam Sjaak. En jij kent hem ook wel! Of eigenlijk je moeder kent hem wel, het is je oude wiskunde docent, Ja ik kende hem al heel lang!Oh en hij en ik zouden het wel heeeel zielig vinden als je dit aan de politie zou vertellen want ja ik heb dit, en ik kan er zoveel mee doen! Op de schoolsite aan je vriendje bij je dansclub en nog veel meer!" Ik las de woorden en ik werd duizelig, ik dacht niet alweer hij moest uit mijn leven verdwijnen. Toen zag ik daar onder foto's en filmpjes ik zag daarop naakte foto's van mij en foto's en filmpjes toen hij mij verkrachte. Ik hield het niet meer ik zette mijn telefoon uit en ik viel flauw. Toen ik weer wakker werd lag ik voor de verrandering wéér in het ziekenhuis. Jason, Timo, Lilly en mijn moeder stonden aan mijn bed. Mijn moeder kuste me en aaide me over mijn hoofd. Ik zei heel droog:" Hoi" Jason lachte en ik dacht na moet ik het aan hem vertellen of aan mijn moeder. Ik besloot het Jason te vertellen dus zei ik:" Mag ik heel even alleen met Jason praten?" "Tuurlijk" zei mijn moeder en ze nam Timo en Lilly mee naar de gang. Jason kwam bij me op bed zitten en zei "Wat is er?" "Ik had je toch verteld over dat waarom ik hier was gaan wonen?" "Ja" zei hij. En ik gaf hem mijn telefoon en hij las het berricht en ik vertelde hem over de foto's en filmpjes maar ik liet ze niet zien dat vond ik een beetje ver gaan! Ik moest die nacht in het ziekenhuis blijfen. Ik heb eigenlijk niet eens gehoord waarom ik in het ziekenhuis moest liggen maarja! De volgende dag ging ik met mijn moeder naar huis en ging ik nog maar even een weekje niet naar school. Maar op een van die dagen was Jason jarig, dus vierde we een klein feestje met zijn drieen bij mij thuis. Toen ik me weer beter voelde en weer naar school ging sprak ik daarna met Jason af, en praatte ik nog een keer met hem over het smsje. Hij zei dat ik naar de politie moest gaan, maar ik wist het niet. Uiteindelijk zijn we ermee samen naar de politie gegaan. Ze hadden ontzettend veel aan deze informatie want ze wisten de dader maar ze moestten hem vinden dus daarvoor stelde ze allemaal vragen aan mij "Hoe ken je hem" , "Hoe heet hij van zijn achternaam?" , " Hoe zag hij er uit?" En nog veel meer vragen. Ik was achteraf erg blij dat ik het aan de politie had verteld. Ik was Jason erg dankbaar!