Always look on the bride side of life

Hoofdstuk 9 " Evelien"

Ik werd wakker. Ik lag op de grond, mijn handen vastgemaakt aan een soort touw. Het deed pijn. Ik draaide me met moeite om en ik zag Lilly liggen. Ik was soortvan blij en zei: "Lilly , omg ik ben zo blij dat ik jou zie. Waar zijn we? Wat was er gebeurd?" "Ik heb geen idee" zei Lilly. Toen kwam Evelien binnenlopen. Ik riep meteen: "Omg Evelien, laat ons hier uit help ons asjeblieft." Ik weet niet waarom maar Evelien lachte, Lilly en ik keken elkaar aan en Lilly zei: "Waarom lag je?" Ze lachte maar door en zei: " Jullie zijn er in getrapt. De brommers, precies voor jullie klaar gezet. We moesten alleen maar even wachten tot Timo en Kai wegwaren." "Huh ik snap het niet. Wie is we? Heb jij ons hier naartoe gebracht?" zei ik. "Wil je het hele verhaal weten? Ja? Oke nou, Anique die is bij ons ik wist het al de hele tijd. Oja en deze persoon ken je ook wel toch? Pap kom is!" riep ze. En oh mijn god oh mijn god, mijn oude wiskunde docent liep de kamer binnen. Ik kon wel in huilen gaan uitbarsten! Die smsjes klopte dus echt! Ze was echt bij hem. " Waar zijn Anique, Kai en Timo?" zei ik "Oh rustig aan meisje, ken je me nog? Ik vind het zo naar dat je moeder is overleden!" zei mijn oude wiskunde docent met een vreselijke irritante stem. Ik zat zin om hem helemaal in elkaar te rammen, maar ik zat vast en elke beweging deed pijn. Toen zei Lilly: "Hou toch je bek man, je meent er niks van!" "Zo zo jij hebt lef meisje!" zei de man. "Evelien haal is wat te drinken voor me." Ging hij verder "Ik heb gehoord van Evelien dat jullie al heel veel weten. Te veel. Dus ja neem maar afscheid van elkaar want ja ik kan niet drie meisjes bij me houden hé." Hij lachte en ik besefte dat dit het einde was. "Evelien neem mijn mes ook even mee." Hij lachte weer. En ik zag een traan bij Lilly over haar wang lopen. Toen kwam Evelien de kamer binnen lopen. Met een mes en een wisky volgensmij. Hij nam een slok en zette het mes tegen mijn keel en hij zei: " Zo ricky, dit was het dan." Toen hoorde ik een stem, de stem zei: "Lilly, Ricky Bukken!!" Ik bukte en hoorde een schot. De oude wiskunde was dood. En door wie? Het was Jason hij stond voor me. Ik was zo blij, hij had mijn leven gered. Er kwam politie en Lilly en ik werden bevrijd. Ik viel in Jason's armen.

De wiskunde docent was dood. Evelien werd opgepakt. Anique was bevrijd. En ik leefde nog.

Ik besefte het nog niet echt. Alles was goed. Ik was zo blij, en ik knuffelde Jason zo hard als ik kon. We werden door de politie naar huis gebracht. Jason' s moeder sprong me in mijn armen en zei: "Ahw lieferd je leeft nog! Jason had een berichtje gekregen van Kai dat jij en Lilly wegwaren. Dus hij ging er meteen achteraan.