The Curse (lorie Dawson Series)

Prologue

Lorie's POV

"Puntahan moko ngayon. Andito ako sa Cr." Nakakapagtaka naman pumunta siya sa Cr mag isa. Uwian na pero naisipan pa nyang pumunta duon.

Nagmadali nakong bumaba ng hagdan para puntahan si Ruth sa Cr.

Isang malakas na Ungol ng babaeng umiiyak lang ang maririnig mo dito sa buong Coridor.

Kaya nagmadali akong pumunta sa Cr. Dahil sigurado akong galing Kay Ruth ang boses nayun.

Nagulat naman ako ng makitang nakasarado lahat ng pintuan ng mga cubicle sa Cr.

Si Ruth talaga kahit kailan ang hilig magbiro. Lagi nalang niya kong tinataguan.

Sinilip ko isa isa ang ilalim ng pintuan para makita ko kung may paa shempre.

Apat lang na Cubicle ang mayroon dito sa loob.

Unang Cubicle... Wala.
Pangalawang Cubicle.... Wala.
Pangtlong Cubicle... wala parin.

So ibig sabihin nasa 4th Cubicle nga siya.

Tumingin ako sa ilalim ng ikaapat na pintuan at halos mapabalikwas ako sa nakita ko.

Nakasilip din siya sa ilalim ng pintuan at duguan ang kanyang mga mata.

Napaataras ako ng marinig ang unti unting pagbukas ng pintuan.

Ang bilis ng tibok ng puso. Gustuhin ko man na sumigaw. Pero hindi ko alam kung bakit hindi ko magawa.

Pagkabukas ng pinto nakita ko siyang nakatayo sa harap ko at umiiyak ngunit dugo ang lumalabas sa kanyang mga mata na mas ikinatakot ko ng sobra.

  Nagulat ako ng bigla siyang tumakbo sakin. At mas nilapit pa niya ang kanyang mukha sa Mukha ko.

"Ruth anong nangyare sayo." Nanginginig kong ani.

"Demonyo. Demonyo ang may gawa nito." Umiiyak niyang ani.

"Aaaaah!!" Sigaw ko.

Matapos niyang mag salita ay may bigla nalang bumali ng leeg niya dahilan para mapahandusay siya.

"AAAAHHHHHHHHH!!!!" Wala nakong ibang maisip kundi ang sumigaw ng sumigaw.

Alam kong kahit hindi ko siya nakikita nandidito lamang siya kasama namin. Ngunit bakit? Bakit nya ginagawa toh!

Luhaan kong tinignan ang aking Bestfriend na walang buhay na nakahandusay habang patuloy parin ang pag agos ng dugo mula sa kanyang mga mata.

This day must be a Happy Day because its my 15th birthday.

[A/N: I need more than 50 readers for me to continue this Story. Thank you 😁]