မနက်မိုးလင်းတော့
Jinyoung POV:
ညကကိုကိုပြန်မလာပါလား။ဘယ်လောက်တောင်အလုပ်တွေရှုပ်နေပြီလဲ၊ဘာလုပ်ပေးရမလဲ🙁ငါကူညီပေးနိုင်တာတခုမှမရှိဘူး😔
Min Hyungကိုဖုန်းဆက်ကြည့်ရမလားကိုကို့ဆီဘဲဆက်ရမလား
...အိပ်ရာဘေးကဖုန်းလေးကိုယူလိုက်ကာ
အလွတ်ရပြီးနံပါတ်တချို့ကိုနှိပ်လိုက်သည်။
တီတီတီ....
Mark:Hello
Jinyoung:ကိုကိုလားကိုကိုအဆင်ပြေရဲ့လားဟင်
Mark;ကိုယ်ဒီမှာအလုပ်တွေများနေလို့နောက်မှဆက်တော့ဒါဘဲနော်
ဖုန်းချသွားတဲ့ကိုကို....
အလုပ်တွေတော်တော်ရှုပ်နေတာဘဲ😶ဒီနေ့စနေနေ့အိမ်မှာမနေချင်ဘူးအပြင်ထွက်ရင်ကောင်းမလားommaဆီသွားတာဘဲကောင်းတယ်။
************************************
အောက်ထပ်ကိုဆင်းလာတော့ommoniကိုမတွေ့
Jinyoung:arjushi ommoniဘယ်သွားတာလဲ
Arjushi:အပြင်သွားတယ်တယ်Arjushiခုနလေးတင်သွားပို့ပြီးပြန်လာတာဒါနဲ့လူလေးဘယ်သွားမလို့လဲ
Jinyoung:အပြင်ခဏသွားမလို့ပါ။ommaဆီသွားမလို့
Arjushi:လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ
Jinyoung;Arniyaw arjushiကျွန်တော်ကိုယ့်ဘာသာBusနဲ့သွားလိုက်မယ်တခါတလေBusစီးချင်လို့
Arjushi:အေးပါကွယ်အေးပါ။
အိမ်ကနေထွက်လာပြီးBusကားမှတ်တိုင်ဆီသို့....
တီတီ....
လမ်းလျှောက်နေရင်းဘေးနားကိုအဖြူရောင်ကားလေးရပ်သွားတယ်
Yugyeom:ဟိတ်ဘယ်သွားမလို့လဲ
Jinyoung:ဟင်Hyung...Hyungကောဘယ်သွားမလို့လဲ
Yugyeom:အဲ့တာအရေးမကြီးပါဘူးလာကားပေါ်တက်
Jinyoung:arni yawကျွန်တော်သွားရမှာဝေးတယ်
Yugyeom:လာပါဘယ်ဘဲဖြစ်ဖြစ် Hyungလိုက်ပို့ပေးမယ်တက်
Jinyoung:Nae
ကားပေါ်ရောက်တော့
Yugyeom:ဘယ်သွားမှာလဲ
Jinyoung:ဘိူးဘွားစောင့်ရှောက်ရေးဂေဟာ
Yugyeom:ဟင်အဲ့ကို
Jinyoung:ကျွန်တော့်ommaကအဲ့မှာဆေးကုသမှုခံနေတာအဲ့တာအဲ့သွားမလို့
Yugyeom:Arjushiဘိုးဘွားစောင့်ရှောက်ရေးဂေဟာကိုမောင်းပါ။
Driver:Nae
Yugyeom:Jinyoung yaမင်းကြည့်ရတာခုတလောစိတ်ရှုပ်နေပုံဘဲဘာတွေဖြစိနေတာလဲ
Jinyoung:ဒီလိုပါဘဲHyungရယ်တနေ့တနေ့ဘာတွေမှန်းကိုမသိဘူးလူလောကကြီးနေရတာစိတ်ညစ်တယ်။
Yugyeom:အမလေးအသက်ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ပေါက်ကရတွေ
Jinyoung:ဟူး
Yugyeom:ရောခက်ပြီသက်ပြင်းကလည်းချရပြန်ပြီံဒါနဲ့မင်းommaဆီဘာလို့သွားမှာလဲ
Jinyoung:ဒီနေ့ပိတ်ရက်ဆိုတော့အိမ်မှာမနေချင်လို့ပြီးတော့ommaကိုလည်းအဖော်ပြုချင်လို့
Yugyeom:နားလည်ပါပြီဗျာ😄
***********************************
YugyeomPOV:Arjimaရယ်ပိန်သွားလိုက်တာအရင်တုန်းကတက်တက်ကြွကြွလှလှပပနဲ့arjimaခုနဲ့များတခြားစီဘဲ။ဘယ်လိုဖြစ်လို့ကိုယ့်သားကိုယ်တောင်ပြန်မမှတ်မိရတော့တာလဲဟူးအမှန်တိုင်းပြောပြသင့်ပါပြီ။
***********************************
Jinyoung Ommaဆေးရုံကနေပြန်ထွက်လာတော့...
Yugyeom:Jinyoung yaအစောကြီးရှိသေးတယ်ပြန်တော့မလို့လား
Jinyoung:arni yaw Hyungကိုအားနာလို့ပါ
Yugyeom:ဒါဆိုလမ်းလျှောက်ပြီးစကားပြောရအောင်လေနော်
Jinyoung:Nae
...ဆေးရုံးဘေးကစက္ကူပန်းပင်တွေတန်းစီစိုက်ထားတဲ့လမ်းလေးကိုလျှောက်လိုက်ရင်း
Jinyoung:မိုးတွေအုံ့လာပြီနော်
Yugyeom:Jinyoung yaရော့ဒါလေးကြည့်ကြည့်
Jinyoung:ဘာလဲဟင်
...ဓာတ်ပုံဟောင်းလေးဓာတ်ပုံ
Jinyoung:ဟင်ဒါ..ဒါကျွန်တော်ငယ်ငယ်တုန်းကပုံမလား
Yugyeom;ommဟုတ်တယ်
Jinyoung:ဒီဘက်ကကလေးက
Yugyeom:အဲ့တာhyungလေ
Jinyoung:ဟင်ဘယ်လိုဖြစ်လို့ကျွန်တော့်ကိုငယ်ငယ်လေးထဲကသိနေတာလား
Yugyeom:Jinyoung ya Hyungပုံပြင်လေးတပုဒ်ပြောပြမယ်သေသေချာချာနားထောင်နော်
Jinyoung:Nae
Yugyeom:လွန်ခဲ့တဲ့၁၀နှစ်ကျော်ကအရမ်းချစ်ကြတဲ့သူငယ်ချင်း၂ယောက်ရှိခဲ့တယ်။သူတို့ကတယောက်နဲ့တယောက်အရမ်းချစ်ကြတာလုပ်ငန်းတွေအကုန်လူံးကိုလည်းအတူတူလုပ်ကြတယ်၊သူတို့အိမ်ထောင်ကျတော့လည်း၂အိမ်တအိမ်လိုနေခဲ့ကြတာ
သူတို့၂ယောက်လုံးသားလေးတွေမွေးခဲ့ကြတယ်။တယောက်ရဲ့သားကတော့၁နှစ်ပိုကြီးတယ်ပေါ့။
ကလေးလေး၂ယောက်ကလည်းအရမ်းကိုတယောက်နဲ့တယောက်ချစ်ခဲ့ကြတာ။ကြီးလာရင်လက်ထပ်ဖို့ထိတောင်ရည်ရွယ်ထားကြတာ။အဲ့လိုနဲ့နေလာရင်းတနေ့ကျတော့အသက်ပိုကြီးတဲ့ကောင်လေးတို့မိသားစုဆီမှာကလေးလေးကိုခဏထားခဲ့ကြတယ်။အလုပ်ကိစ္စနဲ့ခရီးထွက်ရမှာမို့လို့တဲ့၊ဒါနဲ့ကလေးလေးရဲ့မိဘတွေကိုလိုက်ပို့ပြီးပြန်လာခဲ့ကြတယ်။လမ်းမှာကလေးနှစ်ယောက်ကတယောက်နဲ့တယောက်စရင်းနောက်ရင်းနဲ့အကြီးလေးကကားမောင်းနေတဲ့သူ့အဖေရဲ့မျက်လုံးကိုလက်နဲ့အုပ်လိုက်မိတယ်။ကံဆိုးချင်တော့တဖက်ယာဉ်ကြောကကွေ့လာတဲ့ကုန်တင်ကားကြီးကိုမမြင်မိတော့ဘူး။ကားကြီးကဘေးကနေဖြတ်တိုက်လိုက်တာကြောင့်တစီးလုံးaccidentဖြစ်သွားတယ်။ဆိုးရွားစွာနဲ့ဘဲအိမ်တော်ထိန်းကြီးကအကြီးလေးကိုအသက်နဲ့လဲပြီးကာပေးခဲ့တာကြောင့်မထိခိုက်ခဲ့ပေမယ့်အငယ်လေးတယောက်ဘဲအတိတ်ကိုဆုံးဆုံးမေ့လျော့သွားတယ်။တခြားသူတွေမထိခိုက်ဘဲအဲ့ကလေးတယောက်ဘဲဆိုးရွားစွာထိခိုက်ခဲ့တာဒါတွေကိုသူ့အဖေလည်းသိကောသူ့သားလေးကြောင့်အရမ်းဒေါသထွက်ပြီးအပြစ်တွေတင်တယ်။သူငယ်ချင်း၂ယောက်သဘောထားေျွကွဲလွဲရင်းကနေလုပ်ငန်းတွေကရှယ်ယာတွေပါခွဲထုတ်တဲ့အထိဖြစ်လာတယ်။၂ဦး၂ဖက်အလဲလှဲအပြိုပြိုဖြစ်ခဲ့ရတယ်၊ကလေး၂ယောက်ကိုလည်းလုံးဝတွေ့ခွင့်မပေးခဲ့ဘူး
...ပြောရင်းမျက်ရည်လေးတွေစီးကျလာတဲ့Yugyeom
Jinyoung:Hyungဒါဆိုကျွန်တော်မက်မက်နေတဲ့အိပ်မက်ထဲက...ကလေးလေးတွေက
Yugyeom;Hyungနဲ့Jinnieနဲ့ပေါ့Jinnieရဲ့
Jinyoung:ဟာ....ကျွန်တော်ကအတိတ်မေ့နေခဲ့တာပေါ့
Yugyeom:ommဟုတ်တယ်
Jinyoung:appaတို့အကြီးအကျယ်စီးပွားပျက်ခဲ့တယ်ဆိုတာ
Yugyeom:shareတွေကိုအတင်းခွဲတော့Companyလည်းပျက်ခဲ့တယ်လေ။Hyung appaကအဘိုးကြောင့်အဆင်ပြေခဲ့ပေမယ့်Jinnie appaကတော့😔mianhae yo
Jinyoung:ေဩာ်ရပါတယ်Hyungရယ်ပြီးခဲ့တာတွေလည်းပြီးခဲ့ပါပြီ။
....အုံမှိုင်းလာတဲ့မိုးတိမ်တွေကြောင့်ရွာသွန်းလာတဲ့မိုးရေတွေ
Jinyoung:မိုးတွေရွာလာပြီ
Yugyeom:လာလာကားပေါ်သွားရအောင်
Jinyoung:Nae nae
************************************
At the car,
Yugyeom:Jinyoung yaအကျီၤတွေရေစိုကုန်ပြီhyungအိမ်လိုက်ခဲ့ပါလားအဝတ်လှဲရအောင်
Jinyoung:ရပါတယ်hyungရယ်နောက်ကျနေပါ့မယ်
Yugyeom:ခုထိစောကြီးရှိသေးတာကိုHyungပြန်လိူက်ပို့ပါ့မယ်Hyungအိမ်လည်းလိုက်လည်ပေါ့
Jinyoung:Naeဒါဆိုလည်း
Jinyoung POV:အခုမှအကြောင်းစုံသိခဲ့ရတယ်ဆိုပေမယ့်Hyungနဲ့စတွေ့တည်းကရင်းနှီးနေတယ်လို့ခံစားနေရတယိ။ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ်ကျွန်တော့်အကြောင်းတွေကိုရင်ဖွင့်လို့ရနိုင်တဲ့နေရာတခုကိုရှာတွေ့လိုက်ရတာပါဘဲ
************************************
Markအိမ်ကိုပြန်လာတော့
Mark omma:သားလေးအဆင်ပြေရဲ့လားဘယ်လိုဖြစ်သွားပြီလဲ
Mark:အဆင်ပြေအောင်တော့ရရာနည်းလမ်းတွေနဲ့ကြိုးစားရတာဘဲ
Mark omma:အေးငါ့သားလေးလည်းသနားပါတယ်ပင်ပန်းနေမှာဘဲ၂ရက်တောင်ဆိုတော့
Mark:Naeသွားနားလိုက်ပါအုံးမယ်။
...ဟိုကြည့်ဒီကြည့်လုပ်နေတဲ့သူ့ကြောင့်
Omma:မင်းယောကျာ်းကိုရှာမနေနဲ့မနက်ကတည်းကကျောင်းပိတ်ရက်ဆိုပြီးထွက်သွားတယ်။အဲ့တာဘဲကိုယ့်ယောကျာ်းအိမ်ပြန်မလာလို့စိုးရိမ်မယ်မရှိဘူး၊လမ်းသလားနေတာ။အေးပေါ့လေယောကျာ်းလေးနဲ့မိန်းကလေးကွာတာကိုး။အိမ်ကပ်စရာကလေးကလည်းမမွေးနိုင်ဆိုတော့
Mark:ommaကျွန်တော်အရမ်းပင်ပန်းလာလို့နားခွင့်ပေးပါတော်ပါတော့ဗျာ
Omma:အေးပါအေးပါသွားနာပါ။
...Markထွက်သွားတော့
Omma:မိန်းကလေးကိုလက်ထပ်ရင်ဒီလိုဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူးသဘဝတရားကိုဆန့်ကျင်တာကိုး။Heyriလေးနဲ့သာအရင်ကတည်းကလက်ထပ်ခဲ့ရင်ဟင်းး************************************Jinyoung:wow hyungအိမ်ကအကြီးကြီးဘဲဒီမှာတယောက်တည်းနေတာမပျင်းဘူးလား
Yugyeom:မနက်ဆိုသန့်ရှင်းရေးအန်တီတွေလာတယ်လေတခါတလေommaပြန်လာတာလည်းရှိတယ်appaကတော့တနှစိမှတခါပြန်လာတယ်။
Jinyoung:Awww
Yugyeom:ရော့အကျီၤတွေဟိုဘက်မှာရေချိုးခန်းရေချိုးပြီးအကျီၤလဲလိုက်
Jinyoung:Nae hyung
Yugyeom:😊😊😊
************************************
...Markအခန်းထဲဝင်လာပြီးတဲ့နောက်အထီးကျန်နေတဲ့အခန်းထဲဝယ်
Mark:ကလေးကလည်းဘယ်တွေလျှောက်သွားနေတာလဲအလိုလိုက်ထားလို့အကြိုက်လုပ်နေတာလားကလေးရယ်၊ommaရှိရဲ့သားနဲ့ကွာဘယ်တွေသွားနေရတာလဲဖုန်းတောင်တချက်မဆက်ဘဲ
...ContactsထဲကKalay♡လေးကိုနှိပ်လိုက်ကာ
***တီ တီ တီ
တဖက်ဝယ်
Yugyeom;Jinyoung yaဖုန်းလာတယ်
...ရေသံကြောင့်ကြားမဲ့ပုံမပေါ်
Contactsကိုကြည့်လိုက်တော့KoKo😘
Yugyeom:ဟူးကိုင်သင့်လားမကိုင်ဘဲနေရမလား
...ဖုန်းသံပြန်ကျသွားပေမဲ့နောက်တခေါက်ပြန်ဝင်လာတော့
Yugyeom;Hello
Mark:ဒါPark Jinyoung ဖုန်းမဟုတ်ဘူးလား
Yugyeom:ဟုတ်ပါတယ်ဗျJinyoungကခုရေချိုးနေလို့ပါ။
Mark:ဘာ...ခင်ဗျားကဘယ်သူလဲ
Yugyeom;သူ့Hyungပါ။
Mark:နေအုံးခင်ဗျားတို့ခုဘယ်မှာလဲကျုပ်လာခဲ့မယ်။
Yugyeom;....
...ဖုန်းချပြီးတဲ့နောက်
Mark:တောက်Park Jinyoungမင်း...မင်းအလကားကောင်ဘဲ၊အစင်လိုငါမဆက်ဆံတော့လို့ခုလိုစိတ်တိုင်းကျဖောက်ပြန်နေတာလား
...အောက်ထပ်ကိုဆင်းလိုက်ရင်းကားသော့ဆွဲပြီးပြေးထွက်သွားတဲ့Markကြောင့်
Mark Omma:ဟဲ့ဟဲ့ဒီကောင်လေးဘယ်သွားမလို့လဲ
************************************
Bathrodeလေးဝတ်ပြီးထွက်လာတဲ့Jinyoung...
Yugyeom;jinnie phလာလို့Hyungကိုင်လိုက်တယ်။မင်းယောကျ်ားဆက်တာသူလိုက်လာမယ်ထင်တယ်။
Jinyoung:hyungကဘယ်လို...ဘယ်လိုသိနေရတာလဲ
Yugyeom:Hyungအကုန်သိတယ်Jinnie...jinnieဘဝဘယ်လိုတွေဖြစ်ခဲ့တယ်ဆိုတာhyungအရင်တည်းကသိတယ်။
Jinyoung:Hyung
...Jinyoungကိုဖက်လိုက်ကာ
Yugyeom;စိတ်ချHyung Jinnieဘဝကိုကယ်တင်မှာပါ။
Jinyoung:Hyungခုအဲ့လိုမဟုတ်တော့....
**တီး...တောင်
**Ya Park Jinyoungတံခါးဖွင့်***
ထုရိုက်နေတဲ့အသံနဲ့အတူ......
***********************************
***သဝန်တိုတယ်ဆိုတာအချစ်လွန်လို့ဖြစ်ရတာပါ။သာမာန်သဝန်တိုမှုတွေကြောင့်စိတ်ကျေနပ်စရာပျော်ရွှင်စရာတွေဖြစ်တက်ပေမဲ့၊အစိုးရိမ်တွေလွန်လာတဲ့အခါအပျက်ပျက်နဲ့နှာခေါင်းသွေးထွက်တက်ပါတယ်***
***အမုန်းတရားတွေနဲ့စတင်ခဲ့တဲ့အချစ်တခုမှာသံသယတွေသဝန်တိုစရာတွေနဲ့ပြည့်နှပ်လာခဲ့တဲ့အခါနားလည်မှုတွေကွဲလွဲလာခဲ့တဲ့အခါ***
************************************
To Be Continued....
Love ya My Got7&All of my readers
♡♡♡
ကြာသွားပါတယ်။အတော်ကိုကြာသွားတာပါ။Examနီးတော့Tutorialတွေအသေဖြေရပါတယ်။ Tutorialတွေပြီးတော့ရေးဖို့ကြံပေမယ့်ရောဂါကစလာတာကြောင့်အိမ်ကဖုန်းမကြာကြာမကိုင်ခိုင်းလို့ပါ။ခိုးကိုင်နေရတော့တကြောင်း၂ကြောင်းဘဲရေးဖြစ်လို့ပါ။
Jinja mianhae yo😢Libraryထဲကမထုတ်ကြပါနဲ့နော်
Pls Cmt,Vote♡♡♡♡
90°Bow....
YOU ARE READING
Revenge~You Know Revenge^^
FanfictionMain Characters-Mark And Jinyoung from Got7. Yaoi Fiction.The Story is about the hate between the two boys.