နံနက်ခင်းနေရောင်ခြည်လေးကထိုးဖောက်လာသည်နှင့်
Jinyoung POV:
ညကကိုကို့ကိုစောင့်ရင်းအောက်ထပ်ကဧည့်ခန်းထဲကဆိုဖာပေါ်မှာအိပ်ပျော်နေမိတယ်
Arjima:ဟယ်လူလေးရယ်ဘာလို့ဒီမှာလာအိပ်နေတာလဲHeaterမဖွင့်ဘူးအအေးပတ်တော့မှာဘဲ
Jinyoung:ညကဟိုတယောက်ကိုစောင့်ရင်းအိပ်ပျော်သွားတာပါ
Arjima:ထထ အခန်းထဲသွားအိပ်လိုက်အုံးကျောင်းသွားဖို့စောနေသေးတယ်
Jinyoung:Naeဒါနဲ့သူကော
Arjima:သူဌေးလေးကရှိတယ်မဟုတ်ဘူးလား
Jinyoung:ညကကျွန်တော်နဲ့စိတ်ဆိုးပြီးထွက်သွားတာ
Arjima:ဟုတ်လားညကအိပ်ဆေးသောက်ပြီးအိပ်ပျော်သွားလို့ဘာမှမသိလိုက်ဘူးကဲကဲထထ
Arjimaရဲ့အကူအညီနဲ့ထလိုက်ကာအပေါ်ထပ်သို့ခြေလှမ်းတွေကိုဦးတည်လိုက်သည်။ညကHeaterမဖွင့်ဘဲအိပ်မိတာကြောင့်လူတကိုယ်လုံးကိုက်ခဲနေပြီးဖျားချင်သလိုလို
Jinyoung:မနက်စာစားပြီးရင်တော့ဆေးသောက်မှဘဲဟူးကိုကိုကဘာလို့ပြန်မလာသေးတာလဲ
ကုတင်ပေါ်မှာခဏလောက်မှေးလိုက်ရင်း.....
************************************
Jinyoung:Arjushi ဟိုတယောက်ပြန်လာပြီလား
Arjushi:Companyကိုတန်းသွားတယ်လူလေးရဲ့၊မနက်ကBarမှာသွားခေါ်ရတယ်
Jinyoung:ဟူး...
Arjushi:စိတ်ဆိုးထားကြတာလားသူဌေးလေးလက်မှာလည်းထိခိုက်ထားတယ်ထင်တယ်သွေးတွေနဲ့
Jinyoung:အဲ့တာဆေးခန်းမသွားဘူးလား
Arjushi:မသိဘူး...သူဌေးလေးကြည့်ရတာဒေါသထွက်နေတာနဲ့arjushiလည်းမပြောရဲဘူး
ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲကိုကိုရယ်...
Jinyoung:Arjushi Companyကိုမောင်းပေးပါ။
Arjushi;သားကကျောင်းမသွားဘူးလား
Jinyoung:ရတယ်မနက်ပိုင်းတချိန်ခွင့်ယူလိုက်မယ်။
Arjushi:အေးပါအေးပါ
...ကားကိုပြန်ကွေ့လိုက်သည်။
************************************
***တီ***
အတွင်းရေးမှူးရဲ့Callerသံကြောင့်
Mark:ဘာလဲ
Secretary:Bossဧည့်သည်ရောက်နေပါတယ်
Mark;ဘယ်သူလဲ
Secretary:Park Jinyoungပါတဲ့
Mark POV:Bor....ဒီအချိန်ကျောင်းတက်နေပြီလေဘာဖြစ်လို့လဲ
Mark;အထဲကိုလွှတ်လိုက်
Secretary:Nae
...Secretaryကခွင့်ပြုပေးတာနဲ့တံခါးကိုခေါက်လိုက်ရင်းဝင်လိုက်သည်။
Mark:မင်းကဘာလာလုပ်တာလဲဒီနေရာကမင်းလာရမယ့်နေရာမဟုတ်ဘူးလေ
လွယ်အိတ်ကြိုးလေးကိုကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ထားမိသည်။
ဒေါသသံတွေပါနေတဲ့သူစကားတွေကြောင့်ကြောက်မိနေသလိုလို
Mark:မေးတာဖြေလေ
Laptopနဲ့ကွယ်နေတာမို့လက်ကိုသေသေချာချာမမြင်ရ၊
Jinyoung:ဟို..ဟို..ညကအိမ်ပြန်မလာလို့
Mark:ငါဘာသာပြန်လာလာမင်းအပူဘာပါလို့လဲငါ့အိမ်ဘဲငါဘာသာပြန်ချင်ပြန်မယ်မပြန်ချင်မပြန်ဘူးဘာဖြစ်လဲ
Jinyoung:ဟို လက်ကဒဏ်ရာရထားတယ်ဆိုစိုးရိမ်လို့ပါ
Mark:ရတဲ့ဒဏ်ရာကအသက်နဲ့အဝေးကြီး၊နေအုံးဒီအချိန်ကျောင်းမှာရှိရမှာမင်းကဒီကိုဘာလာလုပ်တာလဲကျောင်းပြေးပြန်ပြီလား...ငါမင်းကိုထားပေးတဲ့ပိုက်ဆံတွေကဟနိမြစ်ထဲရောက်နေပြီလား
...သူဒေါသတွေဒီထက်မတိုးလာခင်...
..ဒူး၂ဖက်ကိုကြမ်းပြင်ပေါ်ချလိုက်သည်။
Mark:မင်းဘာလုပ်တာလဲ
Jinyoung:jinja mianhae yoနောက်ဆိုမနမ်းနဲ့ဆိုမနမ်းတော့ပါဘူးကျွန်တော်မှားပါတယ်။
Mark:အဲ့လိုတွေလာမလုပ်နဲ့ထ
Jinyoung:Jinja mianhae yoခင်ဗျားခွင့်မလွှတ်မချင်းမထချင်ဘူး။
....စကားတခွန်းဆုံးတိုင်းရှိုက်သံလေးတွေပါလာတော့
Mark:မင်းဘယ်တုန်းကငါ့ကိုအဲ့လိုခံပြောရဲတဲ့သတ္တိတွေရှိသွားတာလဲ
Jinyoung:ကျွန်တော်မှားပါတယ်။ကျွန်တော်အမှားတွေမို့ခွင့်လွှတ်ပေးပါ။
လူကအလိုလိုရင်းဝမ်းနည်းနေမိကာမျက်ရည်စက်များကလည်းခွင့်ပြုချက်မရှိဘဲကျလာပြန်သည်။ကျစ်....
Mark:တောင်းပန်မနေနဲ့တော့ထ
Jinyoung:Arniyawခင်ဗျားအိမ်ပြန်လာမယ်ပြောမှကျွန်တော်ထမှာ
Mark :တောက်မင်းငါ့ဒေါသကိုဆွနေတာလား
Jinyoung:Arniyawဟင့်
Mark:အိမ်ကိုညကျရင်ငါပြန်လာခဲ့မယ်လို့မင်းကိုကတိပေးတယ်ခုထတော့
Jinyoung:jinja yaw
Mark:promise
Jinyoung:ဟီး
Mark POV:ဘာလားဖြစ်သွားတဲ့ရုပ်လေးကစောနကသူမဟုတ်တဲ့အတိုင်းဘဲကလေးပိစိလေးနှာချေးတွေနဲ့မျက်နှာမှာလည်း...ကျေးဇူးပြု၍ဒီထက်ချစ်ဖို့ကောင်းအောင်မနေပါနဲ့ကလေးလေး
YOU ARE READING
Revenge~You Know Revenge^^
FanficMain Characters-Mark And Jinyoung from Got7. Yaoi Fiction.The Story is about the hate between the two boys.
