Hayat bazen herkes tarafından bakmıyordu mesela benim yönünden hiç bakmamıştı henüz 3 yaşındayken kaybolmuş bir çocukmuşum. Buldunduĝum da bi parkta oturmuş aĝlıyormuşum beni farkedenler ise direk polisi arayıp kaybolduĝumu tahmin ederek yerimi söylemişler ailemi çok aramışlar ama ne duyan ne bi bilen çıkmamış en çok merak ettiĝim ise gerçekten hiç mi merak etmemişlerdi? en azından kayıp ilanı yapabilirlerdi ama ailem tenezzür dahi etmemiş. Adım, Alaz ZARA Şimdi ise 17 yaşındayım ne kadar zor da olsa kendi ayaklarımın üzerinde durabiliyorum. Okuyup bi şekilde hayatımı düzene sokmam lazımdı nede olsa 1 ay sonra 18 oluyordum kaldığım yetimhane ise beni kapı dışarı edicekti nerde kalıcaktım nasıl geçinicektim hiçbişey bilmiyordum bunun içinde şimdiden kendime iş bakmaya bile başlamıştım benim için okumak ve aynı zamanda çalışmak çok zor olucaktı ama yapıcak başka hiçbirşeyim yoktu. Saat 10'a geliyordu yetimhanede bu saatte herkrz yatar bende yatıĝıma geçip kulaklıĝımı taktım belki de yeni hayatım için kurulcak bi kaç hayal bulurdum.
Īlk bölümüm inşallah beĝenirsiniz yorumlarınızı ve beĝenilerinizi bekliyorum 😘😊
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık Gece
Teen FictionHayallerle yaşamayı bilen en acımasız şeylere bile göğüs gerebilen bir kız. Hayatının tamamını kardeşine adamış ve onun için bir çok işe karışan bir çocuk. Hayatlarının anlamsız anlarını birleştirip gizemli olaylarla birlikte gelişen bir AŞK...
