Im hurt, too dumb. Adami kong tanong pero walang sagot.
wala nga ba?
Nasasaktan ako,
lagi akong nasasaktan wala naman akong magawa kundi umiyak ng umiyak hanggang sa mapagod.
Diko alam kung hanggang kelan to? Daily routine ko na nga eh*a moment of sarcastic laugh* walang oras na di ko naiisip kung ano bang dapat kung gawin.
Walang wala akong alam sa mga nangyayari.
Diko na nga rin alam ano ang dapat na expression ko. Pero nararamdaman ko ngayon? lifeless.
Diko alam kung kelan ulit ako magiging masaya kung kelan mapapanatag loob ko yung walang iniisip?
Siguro pag wala na ako makakaramdam ako ng happiness.
Pero gusto ko maramdamang masaya ako habang buhay ako kasama ang minamahal ko.
Gusto ko maranasang mahalin ako ng totoo ng taong mahal ko yung walang doubtness, walang secrets.
Yung basta kahit maliit lang na bagay masaya na. Diko alam kung ano bang kasalanan ko sa mundong to kung bakit kailangan akong parusahan bakit kailangan akong paikutin sa kasinungalingan bakit kailangan ko pang masaktan ng sobra sobra..
Author's note:
Hey guys! Ngayon nalang ulit ako nagparamdam kay watty andami kong nakaready na story pero halo halo yung mga pumapasok sa isip ko, hindi ko tuloy matapos tapos yung ibang stories. :( pero this time tatapusin ko po itong story na to sana suportahan nyo po' happy reading ❤
