The Badboy Meets The Nerdy Girl

Friend?

Naiiyak na ako sobra hanggang sa kasukdulan. Hindi dahil sa ibibigay ako ni Mama. Kundi dahil nagsinungaling siya saakin. Sana di nalang siya nagsinungaling sana nalaman ko nalang na may kinakasama ang tatay ko. Matagal din kasi akong hindi kumilala ng tatay at matagal din ako nagtiiis na magkaron ng tatay. Minsan lang na maikuwento saakin ni mama si papa. Minsan akong nakakita na mag-ama na ang anak ay naglalambing. Gaano man ka-busy ang tatay niya nalalambing parin siya nito. Nakakainggit ito ngunit naisip ko ang pangaral sa akin ni Mama. Na 'Ano man ang mayroon ka. Nararapat na makuntento ka nalamang dito. Sa pagkat kung mangangarap ka tila ay hindi mo napapansing nagiging dahilan ito ng iyong pagbabago.' Yan ang isa sa natutunan ko sa aking paglaki mula kay mama. Hindi alam ni Mama na ako ay umiiyak dahil sa narinig ko kaya naman tumigil na ko. Ngunit bawat naiisip ko ito ay sadyang naiiyak ako. Pero laking gulat ko ng bumukas ang pintuan ko kaya agad kong pinunasan ang mga mata ko.

"Ma. Ikaw pala. Ah may kailangan po kayo?"
"Anak? Bakit ka umiiyak riyan?may nangyari ba?" Aniya
"Po. Masakit lang po ang l-likod ko. Yun lang po kaya wag na kayong magalala" sabi ko at muling naiiyak kapag naaalala ko si Papa at Mama. Pero bawat tanong ni mama isa lang dahilan ko. Ang aking likod.

*†*******

"Nak halika na kumain na tayo dito male-late ka na nak. Anong oras na oh" sabi ni Mama na kasalukuyang iyak ko.
Pero nilagyan ko naman ito ng yelo. Kumuha kasi ako kanina nito para di mahalata ni mama. Pag tinanong niya naman sasabihin ko para di mahalata ng kaklase ko.
"Sige po ma pababa na po ako diyan" bumaba nako
"Ma ano pong ulam?"
"Sarsiyadong isda anak paborito natin:)"
"Ahhh. Sige ma kain na po tayo."
"Lead the prayer anak"
"Sa ngalan ng Ama ng Anak at ng Espiritu Santo. Amen. Ama naming makapangyarihan sa lahat. Salamat po sa mga nakahandang pagkain na naririto sa hapag. Salamat po sa kalusugang bigay niyo po sa amin. Nawa'y pagpalain din po kami ng makakain sa araw-araw. Salamat po. Sa ngalan ng Ama ng Anak at ng Espiritu Santo. Amen"

"Kain na tayo ma."

*********

*Krinnnggggggggggggggggg*

Hudyat ito na magsipasok na sa kaniya-kaniyang kwarto. Kaya naman pumila nako agad bago ako mahuli sa klase ko.

"Ohh Andito ka pala Jerralyn Beverly"
"Ahh hehe hello"

**********
*Kringggggggggggggg*

Umalis na ko dun. Huling subject ko na to kaya uuwi nako pero may nakalimutan ako.
Kailangan ko pa palang bumalik sa Library kasi nakuha ko iyong isang libro kanina na ipinagpaalam ko sa librarian. 9:34 palang naman kaya sigurado akong makakaabot ako kasi nagsasara iyon ng 10:20.

**Tok*Tok*Tok**

"Sige tuloy bukas pa"
"Hi Ms. De Vera gusto ko lang po ibalik yung kaninang librong hiniram ko ito na po"sabay abot sakaniya kahit takot. Paano kasi napakasungit niya.
"Ms. Beverly please ikaw nalang ang magbalik niyan"aba,mukhang may sumapi dito at ipinamalas nanaman ang kaniyang kabaitan.
"Sige po"

********

Palabas na ko at tingin ko ay sampung hakbang na lamang ako sa gate ngunit may kumalabit saaking lalaki na parang babae na nakumpirma kong bakla.

"Ahh hehe bakit po?"
"Ateng lagyikung kitcheng nasi-see ditey sa academy gestung kez makipagFriend sayo pwedezz bey?"
"Huh? Ahh okay"

A/N: Sorry laging bitin. Bitin muna ngayon guys hha bukas ko po paliwanag yung sinabi nung bakla. Yung mga nakaintindi po nung say nung bakla  okay na yun