Aşka Engel Yok

Herşey Sarpa Sarıyor

Eğer Emily bir büyücü değilse ve güçleri varsa o bir cadı mıydı ???

Ben bunları düşünürken Josh'ın telefonu çaldı.

"Ne var Tom?"

"Ahh.Tamamen unuttum.Tamam geliyorum."

Telefonu cebine koyduktan sonra bana doğru döndü.

"Akşam Tom'un yanına gideceğimi söyledim ama olaylar yüzünden unuttum.Hadi burada işimiz bittiğine göre gidelim."

Kitapçıdan çıkarken yaşlı adama teşekkür ettim.Arabaya bindikten sonra bir titreşim hissetmiştim ama bu araba çalıştığı için değildi telefonum çalıyordu.

"Efendim Olivia."

Josh'la kaderimiz aynıydı Olivia'ya bir şeyler yapmak için söz vermiştim ama olaylar yüzünden unutmuştum ve şimdi Olivia'nın gazabına uğramıştım.

"Biz de tam seni almaya geliyorduk canım."

Telefonu kapattıktan sonra kılpayı kurtulduğunu düşünürken Josh'ın 'bana sormadan ne yaptığını sanıyorsun' bakışlarına maruz kalmıştım.

"Ancak böyle kurtulabilirdim."

Konuyu değiştirmek istedim.

"Josh eğer Emily bir büyücü değilse ve özel güçleri varsa o bir .."

Lafımı bitirmeme izin vermedi.

"O bir cadı olamayacak kadar iyi biri."

Josh sandığımdan daha zekiydi ama bende onun dediği kadar iyi kıvırıyordum.

Olivia kapının önünde bizi bekliyordu.Aslında bizi gördüğüne şaşırmıştı.

"Hey siz neden birliktesiniz."

Bu kızın bu kadar açık sözlü olduğunu yeni fark ediyordum.

Arka koltuğa geçerken koluma bir çimdik atmıştı.

"Jessica'nın güçlerini kullanabilmesi için ona yardım etmeye çalışacağım."

Ne ? Gözlerim yerinden çıkacak gibi açılmıştı çünkü Olivia'nın güçlerimden haberi yoktu.Olivia gözlerini zorla kapattıktan sonra konuşmaya çalıştı.

"N-ne gücü ?"

"Senin haberin yok muydu?"

Josh'a sert bir bakış attıktan sonra Olivia'ya konuştu.

"Ben senin en yakın arkadaşınım Jes ya da öyle sanıyordum.Josh arabayı durdur."

"Olivia lütfen.."

Sözümü ağzıma tıktı.Tanrı aşkına kimse benim fikirlerimi önemsemiyor mu?

"Lütfen mi? Yapma Jes sen en yakın arkadaşımsın yada ben öyle sanıyordum."

Son sözü canımı acıtmıştı ama annem uyarmıştı ve ne yapacağımı bilmiyordum.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen?"

"Ben söyledin sanmıştım sonuçta en yakın arkadaşın."

Yüzümdeki sıcaklık ağladığımın belirtisiydi bu yüzden ağladığımı belli etmemek için kafamı çevirip manzarayı izlemeye koyuldum.

Eski fabrikanın önüne geldiğimizde Tom oradaydı.

"Geliyor musun?"

"Burada kalacağım."

Ona sinirliydim ve bunu anlamasını istiyordum.

Bir müddet sonra birlikte arabaya geldiler.

"Bu Tommy ama ben ona kısaca Tom diyorum.Bu da Jessica sanırım Olivia da ona kısaca Jes diyor."

Tom elini uzatarak konuştu.

"Memnun oldum küçük büyücü."

Josh'ın gerçektende sır tutamadığına kanaat getirip ona öldürücü bakışlarımdan attım.O ise rahat tavrını korudu.

"Merak etme Tom dan sır çıkmaz."

"Hadi gidelim."

"Nereye ?" diye sorduğumda cevap alamamıştım.

Olivia'ların evin önüne geldiğimizde Josh'a doğru baktım ama o pis pis sırıtmakla meşguldü.

Olivia arka koltuğa bindi ve konuşmaya başladı.

"Özür dilerim Jes ben.. "

Bu sefer sözü kesen taraf bendim.

"Annem uyardı bende ne yapacağımı bilmiyordum.Ayrıca ben nasıl büyük bir yükün altına girdiğimin şokunu yaşarken açıklama yapmama bile izin vermedin."

"Gerçekten üzgünüm."

Birbirimize sarılırken Josh aniden gaza bastığı için sarsıldık.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen?"

Kaşlarımı çatmıştım çünkü bütün bu olanların sorumlusu oydu.

JOSH

Jessica'ya baktığımda kaşlarını çatmıştı aslında haklıydı çünkü olayın sorumlusu bendim ama kötü bir niyetim yoktu Olivia onun en yakın arkadaşıydı ve onun meseleyi bildiğini sanıyordum.Jessica'yı ağlarken görünce dayanamamıştım Olivia'yı arayıp her şeyi anlatmıştım.Jessica'ya karşı neden böyle hissettiğimi bilmiyordum.Geçen seneden sonra ilk defa böyle birşey hissediyordum.Aslında geçen senekinden daha güçlü bir histi bu ama lanetimi ona yansıtmak istemediğim için duygularımı bastırıyordum hem böyle yapınca Emily'e de ihanet etmiş gibi hissettiğimiyordum.

Birden sabah Jes'in bana söylediği aklıma geldi ve evet artık ona Jes diyecektim.Evet belki Emily'nin soyadıyla büyücü ailesi bulamamıştık ama bu onun cadı olduğunu göstermezdi değil mi? Yada gösterir miydi? Ne diyorum ben?Emily'nin ne kadar iyi olduğunu biliyordum.Ayrıca bana en kötü günlerimde o yardım etmişti.Ben bu karmaşanın içindeyken Tom'un sesini duydum.

"Bizi tanıştırmadılar ben Tommy ama kısaca Tom diyebilirsin."

Bu çocuk tam bir piç.

"Bende Olivia.Memnun oldum."

Olivia onun nasıl birisi olduğunu bilmediği için memnun biraz tanısa arkasına bakmadan kaçar.Tom benim çocukluktan beri arkadaşım.İnsanı bayıltıcı konuşmasından,iğrenç esprilerinden bazen ben bile usanıyorum ama o benim kardeşim gibidir.

Emily kollarını göğsünde bağlamış duvara yaşlanmış bir şekilde dururken nedense Jes'ın tepkisini merak etmiştim.

JESSİCA

Bu Josh artık fazla oluyor.Bu kızı niye çağırdı ki şimdi ? Bi de bana doğru bakıyor.Şeytan diyo git şunun ağzını burnunu kır Emily'i de bir güzel yol ama işte el mahkum. Ben ön koltuktan inmeye çalışırken Josh kolumu tuttu.

"Nereye ?"

Şurada ona fırlatacak bi şeyler yok mu?

"Sevgilini çağırmak aklına gelmiş ama onun senin yanında oturmak isteyeceği aklına gelmedimi ?"

Aferin Jes böyle ol ödün verme.Nedense kendimi Emily ile yarışta gibi hissediyordum.

Arabadan inip arka koltuğa geçtiğimde Olivia ile Tom bir şeyler geveliyorlardı ama onları takacak durumda değildim.Ön tarafta el ele tutuşan Josh ve Emily'e baktım.Josh birden konuşmaya başladı.

"Kutlama için nereye gidiyoruz?"

Emily cırladı.

Sen niye herşeye burnunu sokuyorsun ki?

"Neyi kutluyoruz?"

Tom hemen atladı.

"Jessica'nın güçlerini.O da senin gibi bir büyücü."

Gözlerimi kocaman açtığımda Emily arkaya dönmüş bana bakıyordu hem de öyle böyle bir bakış değildi bu "Yarışa dahil olduğuna sevindim çaylak"der gibi bir bakıştı ve işte şimdi herşey sarpa sarıyordu.