ForNever

[Entry 4 - Watdapak?!]

[Watdapak?!]

Ylaine point of view:

Sigh. Another day. Pumunta na ako sa bathroom para makapag ready na sa school.

After a few minutes, ready na ako. Maaga ako ngayon kasi wala lang, trip ko lang.

Bumaba na ako para sa breakfast, and there I saw my mom at halata sa itsura niya na problemado.

"Yow mom, problem?" I asked.

"Well sweetie I guess"

"What is it?"

"Me and your dad has a business meeting in Japan this weekends, but we had also a business tour here in Palawan"

"Ask your secretary" I suggest.

"She can't, marami siyang gingawa ngayon"

"Si dad. Ikaw sa Japan, siya sa Palawan"

"No. Kaylangan kaming dalawa sa business meeting na yon"

"Then you choose, Japan or Palawan?"

"Sweetie, I have an idea. You. Ikaw nalang ang umatend don para samin, please sweetie importante rin para saamin yung tour na yun eh, you know titingnan mo lang naman kung maganda yung place and then pwede ka pang magrelax don"

Napaisip naman ako, siguro nga kaylangan ko muna ng pahinga tutal masakit parin naman ang heart ko sa break up na naganap.

"Then pano yung school?" I asked.

"Ah right, papadalhan ko ang school mo ng letter para sa two days leave"

"K, I go there"

"Yes, thanks sweetie" she said and hug me pero kumalas din agad ako.

"Mom you owe me" she chuckled.

"Yeah, anything" and she left.

.
.
.

Naglalakad ako sa hallway ng madaanan ko si Heart papalabas na ng room niya.

"Oh, hi Ylaine" bati niya ng makita niya ako.

"Hi, sabay na tayo" pag aaya ko.
Hindi na siya sumagot at tumango nalang.

Andito kami sa usual seat namin dito sa cafeteria, obviously kumakain.

"Gross" napatingin ako kay Heart ng bigla na lang siyang nagsalita, nang tumingin ako sa kanya sa iba siya nakatingin, sinundan ko yung tinitingnan niya and there I saw my ex with her alalay, I mean her girlfriend. PSH --_--

At aba talagang malapit pa saamin sila uupo? Ugh ang Kapal. Nakakainis!!

"Girl I lost my appetite tara na" aya ko kay Heart.

"Ako rin eh" tumayo na siya at aalis na dapat kami kung hindi lang nagsalita yung alalay, oppsss, GIRLFRIEND pala.

"*smirk* buti may kusa kayo,(tingin sa akin) nakakawalang gana nga naman kung makikita ko mukha mo habang kumakain" Wow! Isang pirasong pastillas para sayo.

"*roll eyes* Same here dear, Nakakasuya kung kakain akong may basahan sa tabi" tapatan mo yan!

"*evil laugh*huwag kang magmalinis, lahat ng tao may tinatagong baho kaya pare pareho lang tayong basahan" sagot naman niya.

"Tsk. Pareho man tayong basahan pero sorry ka kasi ako nalalabhan" and after that, umalis na kami.

Nakakagawa narin kasi kami scene kaya iiwas na ako, as much as I can papanatitlihin kong maayos ang pangalan ko bilang president ng students council at bilang queen bee.

F A S T   F O R W A R D

Andito na ako sa bahay, nakahilata habang nakikinig ng music sa iPhone ko.

Hayahay! This is life!

Tok tok tok

"Come in!" I shout.

"Ateeee!" Owkay! That voice! Its my sister. Inangat ko yung ulo ko and asked her with a bored look.

"What?"

"Ihhhhh! Ate Bake tayo!" Sigh. Sabi na eh, di naman yan pupunta dito kung hindi siya mag aayang magbake o kung hindi naman magpapatulong ng homework.

Hindi na ako sumagot at tumayo nalang, kahit humindi ako hindi na ako titigilan niyan eh.

"Yes!" Tsk.

.
.
.

"Ate huwag ka muna kumain! Hintayin natin sila mom!" Bahala siya diyan, basta ako gutom na.

"Ate ayan na sila!" Exited na sigaw niya. Agad siyang tumakbo sa sala para salubungin sila.

"Mom, where's dad?" Rinig kong tanong niya na parang nanlumo kasi hindi magkasama si Dad at mom.

"Ah, may inasikaso lang siya honey"

"Owwwkayy. Um,  mom come here, ate and I bake a cake!"

"Really?"

"Yes!"

Lumapit sila sa kinaroroonan ko, kumuha ng platito at tinidor si Krizza para kay mom at inabot ito.

"Hi sweetie" bati ni mom sakin ng nakita niya ako sabay halik sa pisngi ko.

I nodded. "How's school?" Tanong niya habang kumukuha ng kapirasong cake. "Like usual" I answer sabay subo ng cake.

"Ow I remember, may sinabihan na akong ka business partner ko na pwede kang samahan and surprisingly meron nagpresinta, Pero hindi siya kundi yung anak niya, and um.... Its Vergara, J-jayzer Vergara" pageexplain niya at muntik ko nang mabitawan yung tinidor na hawak ko.

"Cmon mom! Pumayag ako kasi I want peace! Mom its distraction!  Alam mo naman yung past namin ni Jayzer diba?" I almost yelled.

"I know that sweetie pero wala akong magagawa, its settled, at hindi rin naman ako papayag na mag isa kang pumunta don" mahinahong paliwanag niya.

Just like W-a-t-d-a-p-a-k! watdapak? WHAT THE FUCK?!

Ughhhhhh! I hate my life! Really, I hate my life!!

Nakakainis! Ok na eh! Kung wala lang siya!

Hindi nalang ako nagsalita dahil alam kong talo rin ako, tinapos ko nalang ang pagkain ko at umakyat na sa room.

I guess, this is just the beginning. Sigh.

Itutuloy...