Evet işte evdeyim. Nihayet o karanlık sokaklardan geçip eve gelmeyi başardım. Arkadaşımın evi bizim eve çok uzak olduğu için o karanlık sokaklarla baş başa kalmıştım.
Annem bugün arayıp eve geç geleceğini söylemişti. Oh sonunda evde tek başımayım yani bu istediğini yapabilmek anlamına geliyordu.
Ve ben bu hakkı mısır patlatıp, TV'nin karşısına geçip film izlemekten yana kullanıcaktım tabiki.
Odama gittim önce üstümdekileri çıkardım rahat bir pijama giyip saçımı öylesine bir topuz yapmıştım.
Mutfağa geldim ve tencereyi alıp mısırımı patlatmaya başladım.
Hemen hemen bitmişti, sadece CD yi televizyona takıp film izlemek kalmıştı geriye. CD'leri koyduğumuz kutuyu aldım ve içinden romantik komediyi seçtim. Televizyona taktım ve izlemeye başladım.Filmin yarısına geldiğimde zil çaldı ve ben içimden zile sayarak kapıyı açmaya gittim.
Annem gelmişti:
-"Hoşgeldin annecim" diyip yanağına kocaman bir öpücük kondurdum.-"hoşbulduk kızım" dedi. Sonra televizyona baktı ve " oo pınar hanım bizsiz film izliyor."
-Aa anne hiç olur mu öyle şey ben sadece oyalanıyım demiştim o kadar(?) "Ee sen girmiyecek misin içeri?" dedim, salonu işaret ederek.
Babam iş için yurt dışına çıkmıştı. Bu durumdan hiç memnun değildim çünkü bana sanki evden kaçmak için bahaneler arıyormuş gibi geliyordu.
Annemin seslenmesi üzere bu düşüncelerden kurtulup sanki aşçı başıyı andıran kıyafetleri ile mutfakta duran anneme baktım.
-Anne aşçı olmaya mı karar verdin yoksa?
-hayır tabiki karnım o kadar aç ki artık yemek yapalım da yiyelim diyorum.
-Anne yemeği normal kıyafetlerle de yapabilirdik, bunlara gerek yoktu.
-Hadi Pınar hadi uzatma. :))
Annemle birlikte yemek yemek yedikten sonra anneme, mutfağı toplamasında yardım edip odama geçtim.
Çantamı açıp karıştırmaya başladım.
Birden içinden gıcık adamın verdiği kağıt geldi.Numarasını yazmıştı ve adı Barış'tı. Aslında o kadar da gıcık olmayabilir, taş gibiydi yani yakışıklıydı biraz ya sanki... Offf ne diyorum ben ya baya gıcıktı işte. Sanki benim ayaklarım yokda eve kadar yürüyemiyeceğim.
Elimdekileri fırlatıp yatağıma uzandım ve boş boş tavanı izlemeye başladım.
Saate baktım.
Saat daha 9.30'du biraz dinlenebilirdim
Ben de bugün olanları düşünmeye başladım
Arkadaşım yani canım kankimin evinde çok eğlenmiştik.
Tabi annem işte olduğu için yürüyerek eve gelmek zorunda kalmıştım.Adam acaba kimki yani kimdi
Bunları düşünmekten,
Acayip derecede canım sıkılmıştı. Ne yapacağıma karar veremedim, ben bu saatlerde yatmazdım. Bana göre çok erkendi.Ben de boş boş durmak için annemin yanına indim, annem kanepede uyuyakalmıştı. Sessizce kumandayı aldım ve kanalları karıştırmaya başladım...
Arkadaşlar ilk hikayem vote ve yorum atmayı unutmayın iyi okumalar😘😘
ŞİMDİ OKUDUĞUN
-Eskilerden Bir Sen-
De TodoSokak çok karanlıktı, daha eve gitmeme çok vardı ve benim ayaklarım artık çıkmak üzereydi. Ya bu karanlıkta bomboş bir sokakta ne işim var ki? Taksi çağırsana işte salak Pınar. Bir anda önümde beyaz bir ışık oluştu pisikolojik olarak arkaya baktım...