Σε λένε Σταυρούλα και μένεις Αθήνα. Είναι πρωί και το ξυπνητήρι χτυπάει σαν τρελό αναγκάζοντάς σε να ξυπνήσεις. Το κλείνεις και παραμένεις στο κρεβάτι με μάτια κλειστά. Δεν πρόλαβες να τα κλείσεις και το κινητό σου χτυπάει. Νευριασμένη το παίρνεις από το κομοδίνο σου και το σηκώνεις χωρίς να δεις ποιος είναι.
Σταυρούλα: Ποιος?
Παρόλο που η φωνή σου δείχνει πως είσαι αγουροξυπνημένη είναι εμφανές πως έχεις νεύρα.
Λουκία: Μελισσούλα ακόμα κοιμάσε?
Η Λουκία είναι η κολλητή σου που πάντα όταν μιλάτε μόνες σας σε φωνάζει Μελισσούλα. Τι θέλει πρωί πρωί που δεν μπορούσε να περιμένει να βρεθείτε στο σχολείο για να το μάθεις?
Σταυρούλα: Λεγε τι θες. Δεν βλέπεις πως δεν έχω καθόλου όρεξη? Μόλις ξύπνησα.
Λουκία: Μόλις ακούσεις τα νέα θα τρελαθείς από την χαρά σου Μελισσούλα.
Περιμένεις με ανυπομονησία να ακούσεις αυτά τα τόσο ευχάριστα νέα αλλά βλέποντας την κολλητή σου να μην απαντάει συνεχίζεις εσύ.
Σταυρούλα: Θα μου πεις ή θα με σκάσεις?
Λουκία: Ο Κακουριώτης και η Αθανασιάδου χώρισαν.
Σταυρούλα: Ο Βαγγέλης και η Άνθη?
Λουκία: Ναι βρε. Τι σου λέω τόση ώρα.
Είσαι ερωτευμένη με τον Βαγγέλη εδώ και τέσσερα χρόνια όμως αυτός είχε σχέση με μια άλλη συμμαθήτριά σας την Άνθη και δεν σου έδειξε καθόλου σημασία. Με τα νέα που ακουσες από την μία χαιρόσουν γιατί ίσως τώρα να σε πρόσεχε αλλά από την άλλη στεναχωριόσουν γιατί είσαι σίγουρη πως τώρα θα είναι πληγωμένος. Μετά από λίγο όμως που το σκέφτηκες λίγο καλύτερα δεν πιστεύεις πως έχεις ελπίδες και είσαι στεναχωριμένη για τον Βαγγέλη που πιθανός θα είναι πληγωμένος.
Σταυρούλα: Ξέρεις πως χώρισαν?
Λουκία: Όχι ακόμα αλλά που θα πάει? Θα μάθω. Κλείσε τώρα και ετοιμάσου γρήγορα. Έρχομαι σε 10.
Μετά από αυτά τα λόγια η Λουκία κλείνει το τηλέφωνο και εσύ τρέχεις να ετοιμαστείς. Όταν ήρθε η Λουκία ήρθε δεν ήσουν ακόμα έτοιμη και αναγκάστηκε να σε περιμένει κάτω όπου η μικρή και σπαστική αδελφή σου της τραβάει τα μαλλιά χωρίς να την νοιάζει αν πονάει. Μόλις ετοιμάστηκες κατεβαίνεις, ελευθερώνεις την κολλητή σου από τα χέρια αυτού του μικρού δαίμονα και όλες μαζί ξεκινάτε να πάτε στο σχολείο. Το νηπιαγωγείο που πάει η αδελφή σου είναι κοντά στο Λύκειο που πάτε η κολλητή σου και εσύ οπότε αναγκάζεστε να παίρνετε μαζί σας το μικρό αυτό διαβολάκι κάθε πρωί και να το αφήνετε στο νηπιαγωγείο πριν πάτε στο δικό σας σχολείο. Είκοσι λεπτά αργότερα βρισκόσαστε ήδη στο προαύλιο και συζητάτε όταν η Λουκία αρχίζει να κάνει σαν παλαβή σημάδι πως έχει κάτι σημαντικό να πει. Σκύβεις για να ακούσεις τι λέει καθώς ψιθυρίζει.
