AŞK BENİM SOYADIMDIR! ( DEFÖM)

etkisine kapıldım

Sinan: hayırlı olsun kardeşim.

Ömer: hayırlı olsun kardeşim. Sarilirlar

Sinan: e bunu kutlamayacağız mı

Ömer: Sinan bi dur daha yeni parti yaptık.

Sinan:  peki.

Ömer: bu arada  defne benim asistanım oldu.

Sinan: ne?

Ömer: tasarımdan çık benim asistanım ol dedim.

Sinan: tabi ne yapsın kız kabul etti.

Ömer: aynen öyle.

Defne;

Defne: offff sıkıldım ! Kahve mi içsem acaba? Evet evet bi kahve içeyim ben. Defne kahve içme yerine gider.

Ömer;

Ömer: neyse ben bi kahve içeyim görüşürüz.

Sinan: görüşürüz kardş.

Ömer kahveye iner. Defne de ordadır.

Ömer: defne sende mi burdaydın?

Defne: evet canım sıkıldı da bende bi kahve falan içeyim dedim .

Ömer: İyi etmişsin.

Defne: siz neden geldiniz diye soracağım ama soramıyorum . Çünkü sizin hep kahve kriziniz tutar.

Ömer: ne kadarda tanıyorsun beni.

Defne: e o kadar da olsun canım. Ömer defne ye yaklaşır.

Ömer: canım?

Defne: ş- şey,  ben ş- şey manasında söyledim o- onu , siz benim patronumsunuz ya, canım patronum o yüzden şaptım.

Ömer: hmmm. Ömer çekilir.

Ömer: aslında benim de canım sıkıldı.

Deföm: sanki kötü bişey olacak gibi. Defne nin gözü kararır. Ve bayılır.

Ömer: defne! Ömer defneyi kucağına alıp  onu koltuğa yatırır.

Ömer: aç gözlerini defne! Aç! Hadi defne! Ömer defneye su verir.

Defne uyanır.

Defne: n- noldu bana?

Ömer: bayıldın. Neden bayıldın ! Neden! Ömer defneye bagirmistir.

Defne: Ömer sakin ol,  vitaminimi almamisim.

Ömer: neden almıyorsun!  Neden!  Sana birşey olsaydı ben....

Defne: sen?

Ömer: yani biz üzülürdük. Ömer ayağa kalkar.

Ömer: hadi kalk.

Defne: nereye?

Ömer: kahvaltıya gidiyoruz. Malum sen birşey yememişsindir.

Defne başını sallar. Kahvaltıya gelirler. Yerler.

Ömer: sakın birdaha kendini aç bırakmıyorsun tamam mı?

Defne: tamam. Sende yesene.

Ömer: yok ben atistirdim. Sen ye.

Defne: ama olmaz.

Ömer: neden olamaz?

Defne: ben yemek yerken biri de karşımda varsa oda yemeli ben öyle yiyemem. Hadi ye.

Ömer: yemeyeceğim dedim.

Defne: yaaa iki lokma .

Ömer: senin hatırına yiyorum. Ömer yer. Defne ona bakar gülümser.

Defne yerken bal dudağında kalmıştır.

Ömer dudağını işaret eder.

Defne: burası mı?

Ömer: hayır yanı. Defne yapamaz. Ömer ona yaklaşır,  dudağından balı almaya çalışır. Yakındırlar. Sonra Ömer çekilir.

Ömer: artık kalkalım mı?

Defne: tâbi. Ömer hesabı isteyip kalkarlar.

Yolda;

Defne: çoook teşekkür ederim beni doyurdun resmen. Hahahahaahahahahhaahaha!

Ömer: hahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahah.

İkiside gülme krizine girerler.

Defne: ay midem ağırdı. Çok güldük. Defne kafasını kaldırırken ömer'le yakın olur . Bir süre birbirlerine bakarlar.

Defne: şey gidelim mi artık?

Ömer: t-tabi. Ömer defnenin etkisinde kalmıştır. Şirkete gelirler. Bütün gün çalışırlar .

Akşam defne;

Defne: oh sonunda bitti Ömer Bey'in emrettiği işler. Ama değdi adam seni en kral kahvaltıya götürdü  be! Helal!  Defne eve gider . Ömerde gider.

Ömer evde;

Ömer: bugün bişey oldu bana. Defnenin etkisine kapıldım, o güzel kızıl saçlarına.

Defne evde;

Defne: bugün birşey oldu anlamadım ömerleyken içim kıpır kıpır oldu. Şimdi ise onsuz uyuyamıyorum. Ömer'in etkisine kapıldım.