Sabah yazardan;
Defne kalkıp ömerin evine gider. İçeri girer. Kimse yoktur. Ömer spora gitmiştir. Defne kahvaltı hazırlar. O sırada da Ömer gelir. Üstünü değiştirip mutfağa iner. Defneyi seyreder.
Ömer: günaydın.
Defne irkilir.
Ömer: korkuttuysam özür dilerim.
Defne: önemli değil.
Ömer masaya oturur. Defne kahvaltısını getirir.
Defne: afiyet olsun. Ömer yer.
Defnenin ic sesi;
Defne: hiçbir şey olmamış gibi davranıyor.
Şimdi;
Defne: hiçbir şey olmamış gibi davranıyorsun.
Ömer: defne yasemini merak ediyorsan ben ona haddini fazlasıyla bildirdim. O konuyu merak ediyorsan....
Defne: evet.
Ömer defneyi duvara yaslar. Ona yaklaşır.
Ömer: ben sana AŞIĞIM!
Der ve Ömer defne yi güpgüçlü dudaktan öper.
Defne: b-beni mi?
Ömer: seni defnem!
Defne: bende Sana deliler gibi aşığım!
Tekrar öpüşurlar. O sırada kapı çalar.
Defne: hi.....!
Ömer: sakin ol. Ömer kapıyı açar.
Ömer: ne var Şükrü?
Şükrü: efendim hazirsaniz çıkalım diyecektim.
Ömer: sen bekle şükrü biz geliyoruz.
Şükrü: tamam efendim. Günaydın defne.
Defne: günaydın şükrü abi. Şükrü gider.
Ömer: sevgilim ben giyiniyorum bekle beni. Ömer gider.
Defne: o bana sevgilim mi dedi?
SONRA Ömer gelir şirkete geçerler. ( Defnenin kıyosu)
Şirkette;
Ömer ve defne odalarına girerken bakışırlar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK BENİM SOYADIMDIR! ( DEFÖM)
Romanceiki kalbin yolundaki taşlar onları durduruyor. Ama sonra...... Ya da şimdi? Siz onu bana bırakın 😉