Players Are In Love

Chapter 9:special Chapter

Pakibasa nalang po tnx:)

A/n:Bibigyan ko lang ng special chapter ang mama ni yerin dahil sa personal na reason pwede niyo naman iskip nalang kung ayaw niyo pero sana magenjoy kayo kung babasahin niyo man lang:)

Ps.medyo lame din ang chapter na to.

(Yerin's mom point of view)

Nililigpit ko ang mga gamit ko sa opisina ng matapos na ako sa mga requirments ko nabalitaan ko yung kay yerin kaya nga nagmamadali ako diba pero bago pa ako matapos sa ginagawa ko tumawag si choyeong ang asawa ko.

[Hey!Hon naayos ko na yung kay yerin no need to worry na just take care of your self okay i need to go bye love you]Magsasalita pa sana ako ng biaba niya na yung phone kaya naman napaupo nalang ako sa upuan ko at huminga ng malalim,i hope she's okay.Patayo na sana ako ng bigla akong nasalubsob sa karayom na hawak ko kanina,bigla naman akong kinabahan dahil sa dami ng dugong lumabas sa daliri ko eh ang liit lang nito.I was about to call yerin ng tumawag na siya pero ang ikinagulat ko ay si sowon ang nagsalita.

[Uhm tita huwag po kayong mabibigla ha nasa hospital po kasi si yerin dito sa may saint michael's hospital kailangan raw po kayong makausap ng doc--]Hindi ko alam kung ano ang sunod kong ginawa basta nakita ko nalang ang sarili ka loob ng kotse ko at pinaandar ang sasakyan papuntang hospital.

Nakapunta agad ako sa hospital ng walang alinlangan at doon ko nakita si kirin ang ama ng anak ko.

"I promised yerin na hindi kita sasaktan pero hindi ko matiis ang sarili ko sorry"at naramdaman ko nalang ang mainit niyang palad sa mukha ko.

"How dare you to do that to my daughter pinagkatiwalaan kita dahil alam kong maaalagaan mo siya pero mali pala ako"

"Kirin please huwag mo namang kunin saakin ang anak ko siya nalang ang meron ako ngayon nagmamakaawa ako"sabi ko kay kirin na nangingilitid na sa luha.

"Hindi ko na kayang iwan pa siya sayo napagisipan ko nang kunin na talaga siya sayo"sabi niya.

"Pero bago yun hahayaan kitang magapaliwanag tungkol dito gising na rin ang anak mo pwede mo na siyang puntahan"sabi niya at nilagpasan na ako.Hindi na ko nagpalagoy lagoy pa at dumiretyo ako sa kwarto niya,kita ko sa mukha niya na nagsisi siya na makita ako pero kailangan kong gawin ito.

"Ye-yerin anak may sasabihin ako sayo sana naman sa pagkakataong ito makinig ka at maintindihan mo"sabi ko pero ni hindi man lang niya ako magawang tignan.

"Kukunin ka na ng papa mo ngumiti ka na magiging mas masaya na ang buhay mo sa kanya"

"MOM!!"ayoko man tignan ang mmulha niya pero napilitan ako.

"Mom! Ayoko please naman,kaya ko pang tiisin lahat ng pananakit ni tito choyeong pero ma huwag mo naman akong iwan ulit huwag mo naman akong ibigay kay papa mas demonyo pa yung babae niya kesa kay tito eh"halos mangiyak ngiyak niyang sabi,Sinasabi ko na nga ba at tama ang hinala ko na sinasaktan at pinapahirapan ng babaeng yun si yerin eh,niyakap ko ang anak ko at pinatahan na rin siya.