Chapter 1:Us?

40 1 0
                                    


Sowon's pov

**Kring **Kring

Hindi na tumigil tong alarm clock na to pero kanina pa ako gising, ughh makatayo na nga.

Pumunta ako sa kusina para magluto ng almusal habang nagluluto ako biglang dumating si yerin na nakaligo na.

Jung yerin 17 na yan kaklase ko and mabait palangiti palaging masaya pero isang dahilan kung bakit masungit palaging nakasimangot at halos walang expresyon ang mukha ngayon,pinagpalit siya ng boyfriend niyang magaling para lang sa isda eww.

By the way pala ako si kim sojung
17 yrs. old 4th year high school pero lumipat pa rin kami tulad ng gusto ng mga magulang namin pero syempre may kondisyon.ang tumira sa iisang bahay kasama mga kaibigan ko,gastos na ng mga magulang namin ang bills tsaka yung groceries allowance every month kaya pumayag na kaming lumipat ng school,bakit? Kasi lagi kaming naooffice konti nalang daw yung office na yung room namin,pero we dont care basta nakakapasa kami okay na.

Kumakain na kami ng may mapansin ako,lima lang kami sa hapag kainan.hayy nagpuyat na naman yun.

"Eunha gisingin mo na nga si sinb!"utos ko.

Jung Eunha 16 palang yan matalino masiyahin katulad ni yerin, pero isang pagkakamali ang nagtulak sakanya sa pagiging mataray pabaya sa sarili at higit sa lahat ang smiling face niya ay naging feary face.

"Si yuju nalang ang hirap kaya gisingin ni sinb"reklamo niya

"Tinatamad akong tumayo si umji nalang"

Choi yuju 16 katulad ni eunha, mahilig magjoke palaging nagpapatawa pero dahil din sa lalaki kaya siya naging masungit at yung mga joke niya pambabara na ngayon pati na rin yung mga tawa niya napalitan ng mga luha.

"Sinipa pa ako palabas ng kwarto nun kayo nalang"

Kim Umji 15 palang yan bata pa pero ang aga nawala ng masiyahin at childish niyang mukha dahil lang din sa lalaki.

Tatayo na sana ako ng biglang dumating si sinb.

"Oh sinb kain na"tumango lang siya at umupo na sa upuan niya.

Hwang sinb 15 din katulad ni umji,at siya ang may pinaka masaklap na karanasan sa boyfriend niya,yung mga tawa niyang nakakamiss puro galit at iyak nalang ang ipapakita niya,madaldal na bibig napalitan ng halos inistapler na bibig at ang maamo niyang mukha napalitan ng nakakatakot na mukha.

At ako niloko din ako ng boyfriend ko pero hindi ako sumuko dahil kailangan ako ng mga kaibigan ko kahit anong iyak ang ipakita nila saakin ngiti ang sukli doon dahil yun ang kailangan nila kailangan kong isuot ang ngiting yun kahit masakit at mahirap para sakanila dahil hindi ko hahayaang ibaba nila ang sarili nila dahil lang sa mga lalaking yun.

"Uhm guys tara na para hindi tayo malate"masaya kong sabi

"Unnie, please stop pretending your happy kahit hindi naman pinapahirapan mo lang sarili mo."sabi ni sinb bago tumayo at dumiretyo sa labas at sumunod na rin yung iba.I just watched them walked away gusto kong umiyak pero kailangan kong pigilan para sa kanila, kasalanan ng mga lalaking yan kung bakit naging ganito kami kung bakit naghiwa hiwalay ang loob namin sa isat isa tsaka kung bakit kami naging isang PLAYERS.

Players Are In LoveWhere stories live. Discover now