Anılarım

Annem Anlatmıştı

Evin ilk çocuğuyum .
Bu yüzden el üstünde tutulurum.
Doktor ölecek diye vermişler beni annemin eline.
Şimdi gelelim yaşadığımız anıya . .
Eskiden köyde yaşıyormuşuz.
Dedem hayvancılıkla uğraştığı için koyunları falan varmış.
Bir gün annem su doldurmak için çeşmeye gitmiş .
Eve gelmiş ben yokum!
Mutfağa bakmış salona bakmış evde yokmuşum. Evimizin aşağısında bir mezarlık varmış.
Benden sonrakı kardeşim öldüğü için oraya gömmüşler .
Hep kaçıp oraya gidermişim.
Oraya gitmiş bakmış orda da yokum .
En sonunda oturmuş ağlamaya başlamış.
Bir ses duymuş evin yanındaki ahırdan geliyormuş
"Gülme sesi" .

Bir de ne görsün koyunların yemliğine girmişim bide orda uyuya kalmışım .
Koyunların yemi bitmiş altımdaki yemleri yemeye başlamışlar.
Bende onlar yemi yemeye çalışırken gıdıklandığıç için gülmeye başlamışım . 😊😊
Böylece annem bulmuş beni.