SİYAH JELİBONCU

Yeni,Çizgifilm

İlk olarak söylüyim hikayem bol küfürlü gibi gelebilir nazik insanlar. Ama psikopatiklerim için az küfür görülür...

kötü okumalar 😈😈😈😈

Evet,evet.Biraz daha yaklaş,Adriana.Biraz daha,biraz daha..."Sevgilim." deyişini duydum birden.
"Aşkım." dedim heyecanla.Adrianam benim,bacaklara bak,off.
Adımlarını hızlandırdı ve yanıma geldi.Yakamdan beni tutup kendine çekerken bende belinden tuttum.Yaklaştı,yaklaştı.Yüzlerimiz arasında sadece birkaç santim vardı.İşte yaklaşıyor.Dudaklarımız birbirine değğğ-

" CAAANNN,UYAN OĞLUM!!!"

Sinirle fırladım yataktan,"Allah Kahretmesin!Ne var anne!?Ne var?!" diye bağırdım sinirle. Şu işa bak ya!
"Anneye bağırılmaz!"
"Kusura bakma ama rüyamda Adriana yla öpüşecekken biri beni uyandırınca karşımdaki kim olduğu umrumda değil!Adriana anne!Adriana!"
"Çarpık bacaklı,züppe mi?İyi ki uyandırmışım o zaman!" kafamı bir terlik isabet etti birden.Sinirle odadan çıkıp ilerledim.Annemi mutfakta,elinde muazzam kurabiyeleri ile bulduğum anda keyfim hala düzelmemişti. Adriana ya!Koskoca Adriana!!!
"Hayır anlamıyorum.Ne var?Okulun ilk günü değil,pazartesi değil,kıyamet kopmuyor,kimse doğurmuyor,ölüm haberi gelmedi. Ama sen beni uyandırıyorsun."
Arkasını döndü ve çatık kaşlarını yumuşattı.Şaşkınlıkla ona baktım.Eğer annemin yokolmuş bir siniri varsa hoşuma gitmeyen şeyler olucaktı.Elindeki kurabiye tabağını bana uzattı. " Yeni komşularımız gelmiş.Git ver onlara bakalım."
Gözlerimi kıstım."Yenileri sevmiyorum."
"Sakın onlara da böyle deme!Alırım elinden yoksa o  xbox mıdır nedir-"
"Tamam,canım annecim.Emrin olur." dedim acele ile elindeki tabakları alarak.
"Heh,şöyle.Zaten akşamda onları ziyarete gideceğiz."
"Ben gelme-"
"Ne dedin duyamadım?!" diye bağırınca sustum.
"Öf be,öf be!" diye bağırdım dış kapıyı açarken.
Saçlarım karışık,altımda şort,üstümde birşey yok.Bu halde nasıl bir komşuya birşey verilir bilmiyorum.Ama umrumda değil.Benden tiksinseler de umrumda değil.Gerçi her halimle yakışıklıydım ben ya.Adriana bile girmiş rüyama yani... Adriana m benim...İçten içe garip bir durumdaydım.Daha doğrusu kafada...Hangi salak Cumartesi günü,dünyanın en mübarek günü,okulların yaz tatiline açılış gününde taşınır ki? Umursamamay çalışarak karşımda duran kapıyı tıklattım.Kapının önünden gelen bağırış seslerini duydum birden:
"Kahrolası insanlardan banane,anne?! Umrumda değiller!!!Ve hala onlarla görüşmeye zorlanıyorum!"
Konuşmalarını dinlerken birden kapı açıldı. Bana ezikmişim gibi bakan bir kızla karşı karşıyaydım. Koyu kahve deri bir ceket giymişti.İçinde gri bir bluz,altında ise siyah tayt pantolon vardı.Oldukça güzeldi.Benden muhtemelen 3 yaş küçüktür.Ama benim Adriana Lima mı geçemezdi kimse. Sinirli,sert bakışları kesinkes asosyel olduğunu gösteriyordu.Tam beni kestiğini düşüneceğim sırada konuştu:
"Buyrun,ne vardı?" dedi sitem dolu bir sesle.
"Apartmana hoşgeldiniz. Annem size kurabiye yapmış." dedim kurabiyeleri uzatarak.
"Lanet olası siteniz ve lanet olası insanlarınız umrumda dahi değil. Kurabiyeler içinde...ne diyorsunuz siz? Teşekkürler,mersi,şükran,thank you."
Dediği şeylere şaşkınca bakarken elimden kurabiye tabağını aldı.Kapıyı kapayacağı sırada konuştum:"Annem kahveye gelebilir."
"Kaçta?" dedi sertçe.
" Bilmiyorum."
Gözlerini devirdi."Tamam,tamam.Komşu çocuğu.Senin ismin ne?"
" Can.Seninki?"
Sırıttı,"Sadist." dedi ve kapıyı kapadı.
"Ciddi misin?" dedim sinirlice.Bu kız benimle dalga geçiyor olmalıydı.Sadistmiş...Bir kız,sadist.Birden evin kapısını kaparken histerik bir kahkaha attım. Böyle komşularımız olması beni içten içe huzursuz etmişti. Sadist,asosyel. Odama giderken bağırdım,"Bunlar ne biçim komşular be?"
" Kes sesini de insanlara saygı duymayı öğren." diye bağırdı annem.
" Ya bir kızdan bahsediyoruz ya!" dedim annemin yanına hiddetle giderek. "İsmini sordum ve bana sadist dedi ya!Sadist!"
" İlgini çekmek için öyle demiştir o boşver." dediğinde birden afalladım.Doğru olabilirdi.
" Yok yok,ciddiydi."
" Akşam kahve içmeye gideceğiz,herneyse."
***
" Nasıl bir kızmış ya o öyle?" diyen Barış a sinirle baktım. Elimdeki kumandayı bıraktım ve ayağa kalktım.
"Bilmiyorum.Herneyse,kalkin beyler. Annemle kahveye gideceğiz şimdi."
"Hem çağır,hem kov a..!" dedi Çetin.
"Abi sonra yine çağırırım,söz."
"Aman istemez be." dedi Çetin. Barış yanıma geldi.
"Sevgilisinden aryıdlı ya." dedi."O sebep."
"Sanki kızsınız be,bırakın bu işleri.Al,kirlet,at.Bu kadar basit."

Zar zor çocukları gönderdikten sonra üstüme adam gibi birşeyler geçirdim.Saçlaıma şekil verirken annem seslendi,"Gidiyoruz,hadi!"
"Tamam,anne." Hızla aşağı indim.Arkadaşlarımı evden kovmayı bende istemezdim ama durum gereği bu. Gerçi 5 saattir evdelerdi,daha ne yani.Benim oyunlarımdan sömürüyorlardı.Ama iyi insanlar be,seviyorum onları. Annemin yanına giderken o kızla yine görüşeceğim diye sinirim çok bozuktu. Sinir bozucu şey işte. Şimdi daha iyi tanıyacağız.
Sevgili komşularımızın kapısını çalarken birden kapıyı kızın annesi diye düşündüğüm biri açtı.
"Merhaba,Nermin Hanım." dedi kadın gülümseyerek.
"Merhaba,Betül Hanım.Müsaitseniz bir kahvenizi içmeye geldik." Betül Teyze bana baktı.Sonra gülümseyerek kapıyı ağzına kadar açtı:
"Olur olur.Gelin içeri." dedi.İçeri girerken Betül Teyze nin salon diye gösterdiği yere girdim. Etrafta kız mız kimse yoktu,çok şükür. Kahverengi koltuğa otururken etrafıma bakındım.Klasik televizyon,klasik koltuk,klasik perde...Herşey sıradandı.Normal. Televizyonda saçma bir çizgifilm açıulmış,öylece duruyordu. Betül Teyze, bir elinde kahve diğer elinde pizzalar ile gelirken televizyona baktığımı gördü.Gülümsedi.
"Kızım,İnci nin en sevdiği çizgifilm de."
Sabahki kızın ismi bu olmalıydı.Ağzımdan birden kaçırdım." Çizgifilm mi izliyor?"

Yorumlara ve Vote sayısına bakarak bölüm yazacagim.Okuduginuz için saolun...😈