SİYAH JELİBONCU

Kavgam

medyada İnci

Laflarını duysan şuanda üçüncü sayfa haberlerine konu olurdun!" dedi laf soktuğum.
" O bir kız Selim. Laf sokamaz diye birşey yok.Ama sen zarar vermiyeceksin."
"Kızlara karşı hep kibar bu zaten." dedi göz devirerek. Çocuk banka,Can ın yanına geçti. Bana bakıyordu sadece.
"Ben Ediz,küçük hanım." dedi gülümseyerek.
"Oha,adama bak.Gülümsedi." diye bağırdı Barış denen çocuk.
"Kes sesini,s......!" diye tısladı Ediz.Bana döndü,"Bu Barış,bu Selim,bu Gökhan,bu Çetin, biliyorsun bu da Can." dedi sert sesini devam ettirerek.
" Görüyorsun İnci.Bunlarda benim tayfadan arkadaşlarım.Tayfanın lideri Ediz."
" Bana senin kafadan olduğum söylendi.Bu ne demek? Bana bunu en ince moleküllerine kadar açıklayın çünkü şu hayatta benim kafadan biri olması için ya gökten bir iblis inmeli ya da kıyamet koptuktan sonra hurilerin değilde katillerin arasında dolaşan biri olmalı."

İşte tam şuanda bana şaşkınlıkla bakan,Can da dahil 5 erkeği görüyorum.Ediz ise sadece garip bir bakışla bana bakıyordu.Sonra kaşlarını çatıp grubuna döndü,"İşte siz si....... insanlarına bu yüzden çok fazla bilgi vermiyorum." dedi.
"Abi,yalan mı?"
"Kes sesini Selim.Kes!" Ediz bana döndü." Dinle,küçük hanım. Beni veya diğer malları tanımak istiyorsan eğer bizim gruba giriş yapmalısın. Bizim gruba giriş yaparsan çıkışında olmaz bilesin."
" Küçük lü kelimeler kullanma. Tek gidişlik bilet diyorsun.Tamam.Ama ben hepinizi tam buradan tanıyabişlrim." dedim gözlerimi kısarak.
" Başla." dedi o da gözlerini kısarak.
"Can...seni tanıttım.Sinema arası gibisin. Barış...Yelkenliye benziyorsun.Rüzgar seni nereye yönlendirirse sende oraya gidersin.İçinin en rahat ettiği şekil bu aslında ama kabullenemiyorsun.Selim, laflara dayanamıyorsun ve bunu sinirine verip kaybeden taraf oluyorsun.Öfke sorunların var.Gökhan ile Çetin gözüme takılan birşey yapmadılar.Ediz Bey,sizin içinde zaman istiyorum."
"Nedenmiş o?"
"Çünkü ben insanları kitap gibi okurum ve bir kitap gibi insanların da sayfaları uzundur." dediğim zaman Çetin bir ıslık öttürdü.Ediz in keskin bakışıyla herkes normale dönerken Barış ile Selim şaşkındı.
"Gittiğim psikologta bile kabullenmediğim şeyi deli bir kız 2 dakika da suratıma soğuk su gibi çarparak bunu başardı." dedi Selim.
" Lan sen psikoloğa mı gittin?" dedi Gökhan gülerek.
"Bir buna takılacak kadar gerizekalıydın." dedi Selim sinirle.
Ediz bana döndü,"Gruba girdin,aferin-"
"Abi nasıl ya?!Daha bugün tanıdık-"
Ediz,Barış ın sözünü kesti,"Sen konuşma! Sen kendini tanıt bakalım."
"Yanlış cümle kullandın komutan." dedi Can ben tam konuşacakken.Kaşlarını kaldırıp döndü Ediz."Nedenmiş o?"
"Çünkü ben kimseye kendimi tanıtmam. Ve eğer siz benle ilk başlarda böyle iyi olursanız,gerçek beni tanıdığınız anda beni aranızdan atarsınız."
"Biz o tür insanlar gibi değiliz İnci." Ediz i sesi bayağı sertleşmişti." Ben aldıklarımı reddetmem. Bunlar benim kan kardeşlerim.Ve acıya dayanabilirsen seni de şuracıkta kan kardeşimiz yapabiliriz." dedi cümlesini bitirerek. Çetin bana döndü:
"Sana demiştik.Tam onun kafadan-"
Ben ise yaptığım şey ile Çetin in sözünü kestim. Cebimden maket bıçağımı ve iğnemi çıkardım,"Mazoşist olduğumu söylemeyi unuttum." dedim sırıtarak.
"Oha,oha,oha! Bu kız Manyak!!!" diye bağırdı Gökhan.
" Sakin ol,İnci. Sadece bir damla kan yeterli olur.O maket bıçağını neden taşıyorsun?" dedi Ediz iğneyi alırken.
" Öfkelendiğimde insanlara zarar veremiyorum.Bu yüzden kendime zarar veriyorum."
"Bu yanlış," dedi iğneyi ayarlarken," Ben mi batırıyım?"
"Sen yap." dedim soğukkanlılıkla.
"Beyler,hazırlanın.Birer damla kanınızı istiyorum."
"Ben yapmam." Ediz,Selim e keskin bir bakış attı.Selim boyun eğerken Ediz bana döndü.Elimi uzattım.Elimi tuttu ve bana baktı,"Son kararın mı?"
"Ev-" daha cümlemi bitiremeden hafif acıyı ve parmağımdaki kanı gördüm. Ediz bana bakarken Can konuştu:"Çabuk ol,Ediz. Annesi merak edecek."
"Tamam,ellerinizi uzatın."