Reason to smile again <3 <3 ^3^

RTSA--one sHot

            When I woke up in that hospital I was alone—like literally. Sina mama at papa, pati si kuya. They all dead I’m the one who left alone and alive. We all got in a Road accident. Ang bilis nang pangyayari it’s like a blink of an eye they all gone and I the only one survive. It’s been 1 year since that accident hindi ako nakarecover from sadness and depression. I always cry shouted in my dream halos hindi ako makatulog nang maayos. Pati pagaaral ko at mga kaibigan ko hindi ko na naharap. My dream is like a broken video-- it’s always come back to that night when I lost them.

“Hija—hija—hija come on. Buksan mo to!” katok ni lola sa harap nang pinto ko nang hindi ko siya pinagbuksan. “Can you get the spare key manang!” sabi niya sa katulong naming. Agad naman sununod ang katulong nila.

“Freya…” she shouted when he saw me. “what have you done!?” madali niya akong dinaluhan ngunit para sakin wala na akong naririnig parang radio na humihina na ang tunog namamanhid na din ang buong katawan ko at nahihilo parang anuman oras pipikit na ako.

“Hija—hija—stay with me.. manang ipahanda mo yung kotse dali-- dadalhin naten sa hospital si Freya…dali!” yun ang huling sigaw na nadinig ko at bigla na akong nagblack-out.

***

At the hospital:

 

“Doctor how is she?!” tanong nang lola ni freya sa doctor habang natutulog si freya.

“She’s fine-- she loss a lot of blood… pero naagapan naming… pero kung nagtagal pa siya at hindi ninyo nadala agad dito baka maubusan na siya nang dugo.” Paliwanag nang doctor. Napayuko naman ang lola ni freya at my tumulong luha sa kanyang mga mata. “I think my problema si freya. Napatingin nyo na ba siya sa psychiatric?!” tanong nung doctor na napatingin sa nakahiga sa kama.

Tumingin  ang lola ni freya sa doctor “Yes doctor but I think it’s not helping.” Giit nito na pinupunasan ang mga luha. Nahahabag pa din siya sa kalagayan nang apo niya.

“Mind me asking what happen!?”

 

“Namatay ang buong pamilya ni freya nang minsan magbakasyon silang buong pamilya. Umuulan nun nang malakas--nawalan nang preno ang sasakyan.. at kinasawi yun nang magulang at kuya ni freya siya lang ang natatanging nakaligtas nang mahulog ang kotse nila sa bangin… ang palagay nang mga pulis tinulak siya nang kuya niya sa backsit kasi sila nang padausos na sila sa bangin kaya nakakapit siya sa ugat na nakausli ngunit nang sumalpok ung kotse sa pinaka baba sumabog ito.” Kwento nang matanda habang umiiyak at sinasariwa ang pangyayari.

“At dun nagumpisa ang suicide attempt ni freya…”

 

“Oo nang unang linggo halos hindi natutulog at kumakain laging umiiyak at nagkukulong lang siya sa kwarto kaya napagdisisyonan ko na ipatingin siya sa espesialista ngunit hindi din nakakatulong ang mga gamot na nireseta sa kanya. Although kahit papano nagkakaroon siya nang 2 o swerte na ang 4 na oras na tulog at kumakain na din siya nang onti.”