Multi-Mira'nın dövmesi.
Merhaba bu benim ilk hikayem diğer hikayemi sildim. Ben de başka bir şey yazsam iyi olur dedim.
Sizi seviyorum. Iyi okumalar.Instagram= helinzeyker.09
Yeni başlangıçlar, yeni umutlar ve yeni hayaller. Sanki hepsi bana özel yazılmış gibiymişçesine yaşamak istiyordum. Belkide yaşayacaktım. Kim bilebilir ki...
hayal etsenize...
17 yaşında bir genç kız,başından beri hayallerinni gerçekleştirmek istese de hep hayal kırıklığına uğrayıp, annesinin ve babasının dediğini yapıyor. Hayallerinin peşinden koşamamasından hep babasını suçlayan genç kız.
Evet, o kız bendim.
Hep bir hayalim gerçekleşsin istedim. Ama sonuç şu ki dünya bana üçgenmişçesine hep diğer köşesini döndü. Tek bir kere olacak,bu sefer olacak dedim ve oldu diyebileceğim tek şey.
Voleybol.
Hayallerimin baş tacı,tek çarem,gelecekteki beyaz noktam. Size belki saçma belki mantıklı gelmiştir ama hep tek umut kaynağım bildim ben o hayalimi.
Annem ve babam boşanmışlardı. Ben 11 yaşındayken. Artık umrumda mı?
Hayır. Değil.
Sevmediğim insanı umursamam ama annem o benim yaşamım,sevgim. Ona hiç kıyamam en değerlim. Babamı sevmezdim çünkü şiddet uygulayan bir insanı kimse sevmez. Seven varsa tuhaf karşılayabilirim.
"Mira! Arkadaşın geldi birtanem."
Annemin sesiyle hayallerimden çıktım. Elimde ki kahve fincanını camın yanında ki çalışma masasına bırakıp,pofuduğumdan kalktım.
Kesin Pelin gelmişti. Pelin benim en yakın arkadaşım ayrıca kuzenimdi.
Çok yakındık onla aynı okulda ve aynı sınıftaydık. Evi yan tarafımızdı. Evet biraz fazla yakındık. Şimdi diyeceksiniz ki bunlar nasıl yan tarafta oturuyor. Şöyle söyliyeyim. Varlıklı olduğmumuz için villada oturuyorduk. Annem moda tasarımcısı ayrıca 30-40 yaş arası elbise mankenliği de yapıyordu. Ayrıca bende dergi mankenliği yapıyordum. Tabi ki voleybolcu olmak istiyordum ama annem için yapıyordum.
Merdivenlerden inip sımsıkı sardım Pelin'i. Okullar tatildi. Çünkü somestrdayız ve son gün. Kahretsin ki! Yarın okul vardı!
"Ya kızım öldürdün bırak."
Pelin'den ayrılıp elini kaptığım gibi odama çıkardım. Odamda yatağımda oturmuş olanları dinlemeye başladım. Evet dedikodu yapıyorduk. Çünkü aşıktım. Okulun en yakışıklılarından birine aşıktım tipik playboy veya badboy işte. Anladınız siz.
"Onu gördüm konuştum vee..."
Merakla tek kaşımı kaldırdım.
"Vee...?"
Aniden sırıtıp mutlulukla bağırdı.
"Birini seviyormuş."
Suratım anında asılırken. Midem burkulmuş gibi oldum. Pelin surat ifade mi gördüğü an durumu açıklamaya çalıştı.
"Ya yok kızım öyle değil. Üzülme hemen. Senden hoşlanıyormuş."
Ani hızla kafamı ona çevirdim. Gözlerimi açmış ona bakıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYALLERİN PEŞİNDEN
Teen FictionHiç "neden benim hayatım berbat, onların iyi. dediğiniz oldu mu?" Onun oldu. Hatta her seferinde. Hayatında kalmayan umudunu lisesine yeni başlayan bir çocuktan alan bu kız. Onu berbat hayattan mükemmel hayata geçiş olarak algılıyordu. Gerçekten öy...