KARANLIK HAYAT

Bölüm 1

Bu hayat hikayesinde büyük bir lise aşkı ve ardından gelen karanlık günlere inat adeta bir güneş gibi doğan koca bir dağ üstelik her şeyini size adamaya çalışan bir kişi düşünün bu arada düşünmesi zor olabilir peki ya yaşaması kolay mı ..?

1997 yılında dünyaya gelmiştim.Güzel bir çocukluk dönemlerim oldu elbet ama çok zor günlerde geçirdim belkide bazı şeylerin değerini bilmek için bunları yaşamak gerekir bende yaşadım.11 Yaşıma kadar sadece okul yaşantımdan başka yaşantım yoktu neredeyse birde zorla başlayarak bana hayatta çok şey katan voleybolu saymazsak.O Yaşlar arkadaşlarım çocukluk hayatlarını yaşarken ben boş zamanlarımda babamla çalışıyordum çok şeyden geri kalmıştım bu hayat beni dahada olgun hale getirmişti.Aşk hayatına gelirsek ilkokulda başlamıştık çocukça aşklar yaşamaya ama o zamanlar saftık kötülük bilmezdik hayatın bu kadar acımasız olacağını nereden bilebilirdik ki bilemezdik keşke o zamanlar gibi hala Hayatı temiz yaşayabilsek güvenebilsek insanlara ...

Liseye geçmiştim artık sadece öğrencilik düşündüğüm 9.sınıfta güzel dostlar edindim.

10.sınıfa geçmiştim kafam rahattı artık ve sürekli gözüme çarpan hafif kilolu 1.70 boylarında hayat dolu gözleri olan bir kız vardı onu gördüğüm bir hayatta duruyordu.Bir gün meslek dersinde atölyeden çıkıyorken o kızla çarpıştım hatta o çarptı desem yeridir dönüp özür dilemesini beklerken çekip gitti. Bende sosyal medya hesabımdan ona ulaştım inanır mısınız bilmiyorum ama belki de böyle bir heyecan ilkkez yaşıyordum.Konuşmak için bahanem ise haftalık ders saatini sormak olmuştu.

Zaman su gibi akıp geçiyordu adeta arkadaştık ama biraz farklıydı boş anımızı birlikte geçirmek istiyordum ve o zaman de ilerliyorduk.Bir gün sabah erken saatte bir parkta buluşacaktık heyecandan duramıyordum.Gelirken bize saplı şekerlerden almış birisi kalpliydi bana gönderide bulunuyormuş şekerlerin yarısını salıncakta sallanırken bitirdik Geri kalanı ise sağolsun yanağıma yapıştırıp yapış yapış yapmıştı.Güzel bir sabahtı ve ilkkez o kadar mutluydum.

İlk buluşmamızdı ama son olmayacaktı.Hala arkadaştık tabi bir gün bana gelip seni seviyorum diyene kadar bunu öğrenince çok mutlu olmuştum ama bir sorun vardı bu gözlerine tutuklu kaldığım kız o zamanlar en samimi olduğum arkadaşımın eski sevgilisiymiş bunu öğrenince her şey sarmaşık gibi olmuştu.Biyerde sevdiğim kız diğer yerde yediğim içtiğim ayrı gitmeyen bir arkadaşım,çok büyük bir boşluktaydım ta ki biz olamayız dedikten sonra ağlamaktan şişmiş gözlerini görene kadar o an hayat durmuştu düşünsenize size olan aşkından sabaha kadar ağlamış ve gözleri mos mor olmuş bir kız nasıl olurda sevilmez.O an neler olacağını düşünmeden artık sadece bizi düşünmeye başlamıştım.Okulun son günü sevgili olmuştuk daha ilk sevgili olduğumuz gün uyuya kalarak kızı 1 saat bekletmiştim gidip karnemizi aldık ve hayatın ağır şartlarına yavaş yavaş adım atmıştık...