CHAPTER 4 : Lutang

47 4 0
                                    

IRIS' POV 


Kasalukuyan akong nasa classroom na school na pinapasukan ko.Wala pa kaming professor kaya maingay din ang mga kaklase kong may kanya-kanyang usapan.Tahimik lang akong nakaupo sa pinakadulo ng kwarto habang nakatulala sa kawalan.



Hayaan mo naman akong gawin 'to Iris.Kahit sa mga huling pagkakataon man lang....


Hayaan mo naman akong gawin 'to Iris.Kahit sa mga huling pagkakataon man lang.... 


Hayaan mo naman akong gawin 'to Iris.Kahit sa mga huling pagkakataon man lang.... 


Paulit - ulit na tumatakbo sa aking isipan ang mga salitang binitawan nya para sa akin.Hindi ko alam kung bakit nya sinabi ang mga iyon.Hindi ko din alam kung bakit napakalakas ng epekto sakin nun at tila may mga bagay na naghuhumerantado sa aking katawan.


Ano kayang pumasok sa isip ng lalaking yun?


" Good afternoon Ms. Mendoza. " Bati sa akin ng professor ko.Nginitian ko lamang sya saka bumalik sa pag-iisip kay Blake.



Wait... Binati ba talaga nya ako? 


Nabalik sa reyalidad ang isipan ko at nadatnan kong nakatingin saking lahat ang mga classmates ko na nakatayo.


T-teka? Binati ako ng prof ko tas nakatayo silang lahat habang tinitignan ako at heto ako......


 " G-good afternoon M-maam! " natatarantang bati ko pabalik sabay tayo sa upuan ko ng pagkabilis bilis.


Narinig ko ang mga bulungan at tawanan ng kaklase ko habang mapanuyang nakatingin sakin.Ibinaling ko na lamang ang atensyon ko sa professor namin na kanina pa ako pinaniningkitan ng mata.


 " Looks like you're spacing out, Ms. Mendoza and it's not good for a student like you.You didn't even noticed me here in front. " sabi nya habang nakataas ang isang kilay na hindi naman pantay.Tss actually ayaw ko talagang husgahan yung kilay nya kaso nakakainis lang kasi na pinapahiya nya ako dito e.Nakakahiya lang kasi.


" It won't happen again, Maam.I'm sorry. " sabay yuko ng onti to show some respect.Tinanguan lamang nya ako at saka nagpatuloy na sa pagtuturo.


Ramdam ko pa din ang mga titig sakin ng mga kaklase ko.Ano bang problema nila? 


Pinagtuunan ko nalang ng pansin ang dinidiscuss ng prof namin.But hindi ko pa din talaga makalimutan ang nangyare kanina! Nakakainis na ha!

I tried to focus myself in the class discussion but it always ended up on losing my mind.Anong resulta?


Edi ayun, nganga.Spell L-U-T-A-N-G.....


That was me! Argh! I hate you Blake! I really do! 


I HATE YOU FOR MAKING ME FEEL LIKE I'M INSANE!

________________________________________________________________________________

How's CHAPTER 4: LUTANG? Feel free to comment and vote this chapter! Kamsa~

The Long Lost Mafia HeiressTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon